Danıştay Kararı 3. Daire 2021/3942 E. 2023/463 K. 23.02.2023 T.

Danıştay 3. Daire Başkanlığı         2021/3942 E.  ,  2023/463 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2021/3942
Karar No : 2023/463

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …Pazarlama ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:…sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusunu, Danıştay Üçüncü Dairesinin bozma kararı uyarınca yeniden inceleyen … Bölge İdare Mahkemesi …. Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirketin, 2014 yılı Şubat, Ağustos ila Aralık dönemleri için … firmasına yapılan aracılık hizmetleri nedeniyle hizmet ihracatından kaynaklanan katma değer vergisi tutarının iadesi talebinin reddine dair işlemin iptali ile iade alacağının yasal faiziyle birlikte iadesine hükmedilmesi istemine ilişkindir.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacı şirketin iştiraki olduğu … firmasına düzenlenen faturalarda hesaplanan ve tahsil edilen katma değer vergisi tutarlarının iade edildiğine ilişkin herhangi bir belge bulunmadığından bahisle vergi inceleme raporuna dayanılarak talebinin reddedildiği olayda, 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu’nun 8. maddesinde vergiye tabi bir işlem söz konusu olmadığı halde düzenlenen faturalarda gösterilerek ödenen katma değer vergisinin iadesine olanak sağlandığı, düzenleyici işlemlerle bunun uygulanışına ilişkin düzenleme yapma olanağı sağlanan idare tarafından mükelleflere kullanımına ilişkin usul ve esaslar belirlerken yasayla tanınan hakkın idari düzenleyici işlemlerle kısıtlanmayacağı dolayısıyla davacı tarafından yersiz şekilde ödendiği sabit olan katma değer vergilerinin sırf alıcıya iade edilmediğinden bahisle iade talebinin reddine ilişkin işlemde hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlem iptal edilmiş, iade alacağının yasal faiziyle birlikte iadesine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu’nun ihracatı ve döviz kazandırıcı faaliyetleri desteklemek amacıyla getirilen istisna hükümlerinin, yurtdışındaki bir firmaya verilen aracılık hizmetini kapsamadığı, yurtdışındaki müşterilere tamamen yurtdışında fayda sağlama şeklinde verilen hizmetlere yönelik olduğu yolunda daraltıcı bir hukuki düzenleme bulunmadığı, davacı şirketin ihtirazi kayda konu ettiği faaliyetlerinin yurtdışı firmaya müşteri bulma ve aracılık yaparak yurtdışı ve yurtiçi firmalar arasında bağlantı sağlamak şeklinde olması nedeniyle, söz konusu hizmetin yurt dışındaki müşteriler için yapılan aracılık mahiyetinde bir hizmet olduğu, yurtdışındaki firma tarafından döviz karşılığı bedeli ödenen ve davacı tarafından verilen bu hizmet sonucunda hizmetten faydalananın yurtdışındaki firma olduğundan davacı şirket tarafından verilen aracılık hizmetinin, 3065 sayılı Kanun’un 12.maddesi uyarınca yurtdışındaki müşteriye verilen hizmet kapsamında olduğu ve bu döviz kazandırıcı hizmet ihracından yurtdışındaki firmanın faydalanacağının kabulü gerektiği gerekçesiyle dava konusu işlem iptal edilmiş, iade alacağının yasal faiziyle birlikte iadesine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI :Davacı adına düzenlenen vergi inceleme raporu uyarınca dava konusu döneme yönelik olarak talep edilen iade talebinin reddinin hukuka uygun olduğu ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 23/02/2023 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.