Danıştay 3. Daire Başkanlığı 2021/3492 E. , 2023/906 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2021/3492
Karar No : 2023/906
TEMYİZ EDEN (DAVALI): … Vergi Dairesi Başkanlığı
KARŞI TARAF (DAVACI): …
VEKİLİ: Av. …
İSTEMİN KONUSU: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına, 2012 yılının muhtelif dönemlerine ait katma değer vergisi, vergi ziyaı cezası, özel usulsüzlük cezası ve gecikme faizinden oluşan kamu alacağının tahsili amacıyla düzenlenen … tarih ve … takip numaralı ödeme emrinin iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Ödeme emri içeriği vergi ve cezaların dayanağı olan ihbarnamelerin, 22/08/2017 tarihinde davacının ikametgah adresinde, tebligat alındısına, iş yerinde yetkili olduğunu beyan ettiği yönünde şerh düşülen … ismindeki şahsa tebliğ edildiğinin görüldüğü, Mahkemelerinin, tebligatın yapıldığı şahsın söz konusu adreste bulunma nedeni ve ikametgah adresinin aynı zamanda iş yeri adresi olarak kullanılma durumunun bulunup bulunmadığının sorulduğu ara kararına cevaben davacı tarafından, yerleşim adresi olan adresin Söke Hilmi Fırat Huzurevi’ne ait olduğu, ilgili tarihlerde huzurevinde ikamet edildiği, tebligatları alan şahsın huzurevinde danışma görevlisi olarak çalıştığının beyan edildiği, 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun; mali tebliğlerin, kendi kanunlarında sarahat bulunmayan hallerde, bu kanunun umumi hükümlerine tevfikan yapılacağını düzenleyen 51. maddesi ve Otel, Hastane, Fabrika, Mektep Gibi Yerlerde Tebligat başlığı altında düzenlenen 18. maddesi uyarınca, davacının ikametgahı olan huzurevinde yapılan tebligatın, o yeri idare eden veya muhatabın bulunduğu kısmın amirince temin edilmesi, muhatap, bu kişiler tarafından derhal bulundurulamaz veya tebellüğden kaçınırsa yahut diğer bir sebeple tebliğin temini mümkün olmazsa tebligatın o yeri idare eden veya muhatabın bulunduğu kısmın amirine yapılması gerektiğinin anlaşıldığı, olayda, ihbarnamelerinin tebliğ alındısında davacıya tebligat yapılma yolunun denenip davacının bulunamadığı veya tebellüğden imtina ettiğine yönelik bir şerh düşülmeden doğrudan huzurevinde yetkili olduğunu beyan eden şahsa tebligat yapılma yoluna gidildiği değerlendirildiğinden, vergi ve ceza ihbarnamelerinin usulüne uygun tebliğ edilerek kesinleştiğinden bahsedilemeyeceği, bu nedenle söz konusu vergi ve cezaların tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrinde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu ödeme emri iptal edilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının istinafa konu hüküm fıkrasının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Kesinleşen kamu alacağının tahsili amacıyla zaman aşımı süresi içerisinde düzenlenen ödeme emrinde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 22/03/2023 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.