Danıştay 3. Daire Başkanlığı 2021/3398 E. , 2023/33 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2021/3398
Karar No : 2023/33
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü/…
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusunu, Danıştay Üçüncü Dairesinin bozma kararı uyarınca yeniden inceleyen … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına, taşınmaz satışından elde ettiği kazancını beyan etmediğinden bahisle takdir komisyonu kararına istinaden 2010 yılının Ocak-Mart, Nisan-Haziran ve Ekim-Aralık dönemleri için re’sen salınan bir kat vergi ziyaı cezalı geçici verginin kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Matrahın tespiti için 30/12/2014 tarihinde takdire sevk üzerine 26/12/2016 tarihinde takdir komisyonu kararı alındığı, dolayısıyla matrah takdirinin takdir komisyonuna sevkinden itibaren bir yıl geçtikten sonra yapıldığı, hukuk devletlerinde, idarenin eylem ve işlemlerinde belirliliğin esas olduğu, bu durumun bireyler açısından hukuki güvence sağladığı, Anayasa Mahkemesi’nin E:2006/124, K:2009/146 sayılı kararında belirlilik, takdir komisyonunda geçen süre dikkate alınarak zamanaşımı bağlamında değerlendirilmiş ise de, belirlilik ilkesinin sadece zamanaşımıyla ilgili olmayıp, mükelleflerin ticari hayatta ve ekonominin diğer alanlarında alacakları kararları etkilemesi nedeniyle ayrıca önem taşıdığı, bir yıllık sürenin takdir komisyonunun matrah takdiri için kullanabileceği azami süre olarak kabul edilmesinin, mükelleflere hukuki güvence sağlayan belirlilik ilkesinin de bir gereği olduğu, aksi halde, sınırsız veya genel zamanaşımıyla sınırlı sürede matrah takdir edilebileceği, uyuşmazlık konusu olayda takdir komisyonu kararı bir yıllık azami süre aşılarak alındığından dava konusu tarhiyatta şekil yönünden hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle cezalı vergi kaldırılmıştır.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Takdir komisyonu tarafından matrah belirlenirken davacının ilgili dönem defter ve belgeleri üzerinde inceleme yapılmadığı ve davacıdan konuyla ilgili açıklama ile bilgi veya belge istenilmediği gibi alıcılar nezdinde de araştırma gerçekleştirilmediği, tapu kayıtları dışında matrahın hesaplanmasına dayanak teşkil eden herhangi bir veri sunulmadığı dikkate alındığında vergiyi doğuran olayın gerçek mahiyetinin ortaya konulmadığı sonucuna varıldığından yapılan tarhiyatta hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle cezalı vergi kaldırılmıştır.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Takdir komisyonunca yeterli araştırma ve inceleme sonucunda takdir edilen matrah üzerinden yapılan tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … ‘ İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 23/01/2023 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.