Danıştay Kararı 3. Daire 2021/2820 E. 2022/5799 K. 29.12.2022 T.

Danıştay 3. Daire Başkanlığı         2021/2820 E.  ,  2022/5799 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2021/2820
Karar No : 2022/5799

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlügü
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU: Danıştay Üçüncü Dairesinin bozma kararı uyarınca davayı yeniden inceleyen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:… K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına asıl borçlu … Acentelik Hizmetleri Turizm Limited Şirketinden alınamayan 2004 yılına ait muhtelif kamu alacağının tahsili amacıyla şirket ortağı sıfatıyla adına düzenlenen … tarih ve …, … ve … takip numaralı ödeme emirlerinin iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Asıl borçlu şirketin, 2004 yılının ilgili dönemlerine ilişkin matrah belirlenmesi amacıyla 17/12/2009 tarihinde yani zamanaşımı süresinin dolmasına 14 gün kala takdir komisyonuna sevki üzerine takdir komisyonunca alınan kararların 31/05/2010 tarihinde idare kayıtlarına girdiği, buna göre 14/06/2010 tarihine kadar tebliğ edilmeleri gereken cezalı vergilere ait ihhbarnamelerin 15/06/2010 tarihinde zamanaşımı süresi dolduktan sonra tebliğ edildiği anlaşıldığından tarh zamanaşımına uğrayan amme alacaklarının tahsili için davacı adına ortak sıfatıyla tanzim edilen dava konusu ödeme emirlerinde hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle dava konusu ödeme emirleri iptal edilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI :Olayda ödeme emrine itiraz sebeplerinin bulunmadığı, şirketten alınamayan kamu alacağının tahsili amacıyla ortak sıfatıyla düzenlenen dava konusu ödeme emirlerinde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir..

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu Vergi Mahkemesi kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 29/12/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.