Danıştay 3. Daire Başkanlığı         2021/2424 E.  ,  2023/1964 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2021/2424
Karar No : 2023/1964

TEMYİZ EDENLER : 1- (DAVALI): … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
2- (DAVACI): …

İSTEMİN KONUSU: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurularına ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacının, … Sanayi Ticaret Limited Şirketi’nin sahte belge düzenleme faaliyetine iştirak ettiğinden bahisle adına, ziyaa uğratılan vergiler üzerinden 2017 ve 2018 yıllarının muhtelif dönemleri için tekerrür hükümleri uyarınca artırılarak kesilen bir kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Sanayi Ticaret Limited Şirketi hakkındaki saptamalardan, düzenlediği faturaların sahte olduğu ve davacının söz konusu şirketin sahte belge düzenleme fiiline iştirak ettiği sonucuna varıldığından kesilen vergi ziyaı cezasına hukuka aykırılık bulunmadığı, 2013 yılının Ocak ila Aralık dönemlerine ait olup 2017 yılında kesinleşen vergi ziyaı cezasının ancak 2018 yılı ve sonraki yıllara ilişkin olarak kesilecek vergi ziyaı cezaları için tekerrüre esas alınabileceği gerekçesiyle 2017 yılının muhtelif dönemleri için kesilen bir kat vergi ziyaı cezası ile 2018 yılının muhtelif dönemleri için tekerrür hükümleri uyarınca artırılarak kesilen bir kat vergi ziyaı cezası yönünden dava reddedilmiş, 2017 yılının muhtelif dönemleri için kesilen vergi ziyaı cezasının tekerrür nedeniyle artırılan kısmı ise kaldırılmıştır.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurularının, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI :
Davalı idare tarafından, vergi ziyaı cezasının tekerrür nedeniyle artırılan kısmının hukuka uygun olduğu ileri sürülerek kararın aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması istenilmektedir.
Davacı tarafından, kendisinin sadece bahsi geçen asıl borçlu şirketin iş yerinin sahibi olduğu, şirketin faturalarını kestiği yahut kullandığına dair somut tespit bulunmadığı, şirketin müdürü yahut ortağı olmayıp şirket evraklarına imza da atmadığı ileri sürülerek kararın aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması istenilmektedir.

TARAFLARIN SAVUNMALARI : Taraflarca savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’İN DÜŞÜNCESİ : Davacı temyiz isteminin vergi ziyaı cezasının tekerrür hükümleri gereğince arttırılarak kesilen kısmı yönünden kabulü gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE:
MADDİ OLAY :
Davacının sahte belge düzenleme faaliyetine iştirak ettiğinden bahisle adına, ziyaa uğratılan vergiler üzerinden tekerrür hükümleri gereğince artırılarak bir kat vergi ziyaı cezası kesildiği anlaşılmıştır.
İLGİLİ MEVZUAT:
26/10/2021 tarih ve 31640 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7338 sayılı Vergi Usul Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 38. maddesiyle değişik 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 339. maddesinin birinci fıkrasında; vergi ziyaına sebebiyet vermekten veya usulsüzlükten dolayı ceza kesilen ve cezası kesinleşenlere vergi ziyaı cezasında cezanın kesinleştiği tarihi izleyen günden itibaren beşinci yılın isabet ettiği takvim yılının sonuna kadar, usulsüzlükte cezanın kesinleştiği tarihi izleyen günden itibaren ikinci yılın isabet ettiği takvim yılının sonuna kadar tekrar ceza kesilmesi durumunda, vergi ziyaı cezasının yüzde elli, usulsüzlük cezasının yüzde yirmibeş oranında artırılmak suretiyle uygulanacağı, artırım tutarının kesinleşen cezadan (kesinleşen birden fazla ceza olması durumunda bunlardan tutar itibarıyla en yükseğinden) fazla olamayacağı hükme bağlanmıştır.
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Temyiz istemine konu edilen Vergi Dava Dairesi kararının; 2017 ve 2018 yıllarının muhtelif dönemleri için kesilen bir kat vergi ziyaı cezasına ilişkin hüküm fıkrası ile 2017 yılı için kesilen vergi ziyaı cezasının, tekerrüre isabet eden kısmına ilişkin hüküm fıkrası aynı hukuksal nedenler ve gerekçeyle Dairemizce de uygun bulunmuştur.
Uyuşmazlıkta, bir kat vergi ziyaı cezasının, 2018 yılının muhtelif dönemleri için tekerrür hükümleri uyarınca artırılan kısmı yönünden dava reddedilmişse de ceza hukukunun genel ilkelerinden olan lehe kanun ilkesi gereğince faile ceza öngören bir kanunda sonradan yapılan bir değişiklikle, eski cezaya nazaran daha hafif bir ceza kesilmesi öngörülmüşse faile daha hafif olan ceza uygulanacağından, 213 sayılı Kanun’un 339. maddesinde 7338 sayılı Kanun’la yapılan değişiklikle, tekerrür hükümleri uyarınca artırılacak tutarın, tekerrüre esas alınan cezadan fazla olamayacağı yolunda getirilen düzenleme dikkate alınarak yeniden karar verilmek üzere Vergi Dava Dairesi kararının değinilen hüküm fıkrasının bozulması gerekmiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
Davacı temyiz isteminin kısmen reddine,
2. Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının; 2017 ve 2018 yıllarının muhtelif dönemleri için kesilen bir kat vergi ziyaı cezasına ilişkin hüküm fıkrasının ONANMASINA,
3. Davacı temyiz isteminin kısmen kabulüne,
4. Kararın; vergi ziyaı cezasının, 2018 yılı için kesilen vergi ziyaı cezasının tekerrüre isabet eden kısmına ilişkin hüküm fıkrasının BOZULMASINA,
5. Davalı idare temyiz isteminin reddine,
6. Kararın; vergi ziyaı cezasının, 2017 yılı için kesilen vergi ziyaı cezasının tekerrüre isabet eden kısmına ilişkin hüküm fıkrasının ONANMASINA,
7. Davacıdan 492 sayılı Harçlar Kanununa bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca nispi harç alınmasına, 23/05/2023 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.