Danıştay Kararı 3. Daire 2021/1969 E. 2023/647 K. 06.03.2023 T.

Danıştay 3. Daire Başkanlığı         2021/1969 E.  ,  2023/647 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2021/1969
Karar No : 2023/647

TEMYİZ EDENLER : 1- (DAVALI) …. Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ: Av. …

2- (DAVACI) … Hizmetleri Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurularını, Danıştay Üçüncü Dairesinin bozma kararı uyarınca yeniden inceleyen … bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, 2011 yılına ait yasal defter ve belgelerini incelemeye ibraz etmediğinden bahisle katma değer vergisi indirimlerinin reddi suretiyle yeniden oluşturulan beyan tablosu uyarınca Şubat ila Aralık 2011 dönemleri için re’sen salınan katma değer vergisi ile Şubat dönemi için bir kat, Mart ila Aralık dönemleri için ise tekerrür hükümleri gereğince artırılarak kesilen bir kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Defter ve belge ibraz yazısının 02/02/2016 tarihinde şirket çalışanına tebliğ edildiği, davacı şirket temsilcisinin beyanında, ibrazı istenen 2011 yılına ait yasal defterleri arşivde bulamadığını belirttiği olayda, herhangi bir mücbir sebep bulunmaksızın defter ve belgelerin ibraz edilmediğinin anlaşıldığından yapılan tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı, 2011 yılının Şubat dönemi için kesilen vergi ziyaı cezasının aynı yıl için takip eden dönemler açısından kesilecek cezalarda tekerrür uygulamasına dayanak alınamayacağı gerekçesiyle bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi yönünden dava reddedilmiş, vergi ziyaı cezasının tekerrüre isabet eden kısmı ise kaldırılmıştır.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurularının, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI :
Davalı idare tarafından, ilk fiil için kesilen cezanın kesinleştiği tarihten sonra aynı neviden bir ceza kesilmesi halinde tekerrür hükümlerinin uygulanabileceği ileri sürülerek kararın aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması istenilmektedir.
Davacı tarafından, ortaklık yapısının 22/12/2020 tarihinde tamamen değiştiği, idarenin kayıtlarına giren Ba formları ve diğer belgeler dikkate alınmaksızın ve işlemlerin gerçek mahiyeti araştırılmaksızın eksik incelemeye dayalı tarhiyat yapıldığı, incelemeye ibraz edilen alış ve satış faturaları ile yevmiye defteri, defter-i kebir ve envanter defteri dökümlerinin yok sayıldığı, kararın emsal yargı kararlarına aykırı düştüğü ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

TARAFLARIN SAVUNMALARI : Taraflarca savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ :Temyiz istemlerinin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz istemlerinin reddine,
2. Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının ONANMASINA,
3. Davacıdan 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca nispi harç alınmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 06/03/2023 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.