Danıştay 3. Daire Başkanlığı 2021/1163 E. , 2022/5663 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2021/1163
Karar No : 2022/5663
TEMYİZ EDEN (DAVALI): … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ: Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI): … Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi
VEKİLİ: Av. …
İSTEMİN KONUSU: Danıştay Dokuzuncu Dairesinin bozma kararı uyarınca davayı yeniden inceleyen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına, 2014 yılının Ocak-Mart dönemi için ihtirazi kayıtla verilen beyanname üzerine tahakkuk eden geçici verginin, 3.601.958,02 TL’lik kısmının kaldırılması ve söz konusu tutarın yasal faizi ile birlikte iadesine hükmedilmesi istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacının, 2010 ila 2012 yılları için götürü gider indirimlerinin kabul edilmeyerek kurum kazancına eklenmesi ile faydalanılan yatırım indirimi istisnası tutarının artırılması yolunda düzenlenen vergi inceleme raporlarının iptali istemiyle açılan davaları reddeden … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, …, …, K:…, …, … sayılı kararlarının, Danıştay Dokuzuncu Dairesinin 03/10/2019 tarih ve E:2016/8262, 8263, 8264 K:2019/4311, 4302, 4307 sayılı kararlarıyla bozulması üzerine söz konusu bozma kararlarına uyulmak suretiyle Mahkemelerinin … tarih ve E:…, …, K:…, … ve … tarih ve E:…, K:… sayılı kararlarıyla belirtilen yıllara ilişkin raporların iptal edildiği ve fazladan yararlanılan yatırım indirimi tutarının iadesine karar verildiği görüldüğünden, söz konusu dönemlerde götürü gider olarak kurum kazancından indirilen 22.311.153,21 TL’nin kurum kazancına eklenmesi ve faydalanılan yatırım indirimi istisnası miktarının söz konusu tutar kadar artırılması sonucu ihtirazi kayıtla verilen beyan üzerine tahakkuk eden geçici verginin dava konusu edilen kısmında hukuka uyarlık bulunmadığı, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 112. maddesinin 4. fıkrası uyarınca ödenen verginin iadesinde tecil faizi uygulanması gerektiği gerekçesiyle tahakkuk eden verginin dava konusu edilen kısmının kaldırılarak tecil faizi ile birlikte davacıya iadesine hükmedilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Götürü gider indiriminden yararlanabilmek için harcamanın yapılması ve muhasebe kayıtlarında gösterilmesi gerektiği ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Götürü gider hesaplamak ve bu tutarı kurum kazancından indirmenin mükelleflere tanınan kanuni bir hak olduğu belirtilerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’ÜN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu Vergi Mahkemesinin kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere 22/12/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.