Danıştay Kararı 3. Daire 2020/468 E. 2022/5761 K. 27.12.2022 T.

Danıştay 3. Daire Başkanlığı         2020/468 E.  ,  2022/5761 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/468
Karar No : 2022/5761

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : …

İSTEMİN KONUSU: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurularına ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının aleyhe olan hüküm fıkrasının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, asıl borçlu … Akaryakıt Nakliyat Turizm Gıda Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi’nden alınamayan 2013 yılının muhtelif dönemlerine ait kurumlar vergisi, katma değer vergisi, vergi ziyaı cezası ve gecikme faizinden oluşan kamu alacağının tahsili amacıyla kanuni temsilci sıfatıyla düzenlenen …tarih ve … takip numaralı ödeme emrinin iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Dava konusu ödeme emri içeriği katma değer vergisi tarhiyatının, davacının kanuni temsilcisi olduğu şirketin yasal defter ve belgelerinin incelemeye ibraz edilmemesi nedeniyle katma değer vergisi indirimlerinin reddi ile bir kısım hasılatın kayıt ve beyan dışı bırakıldığından bahisle yapıldığı, söz konusu defter ve belgelerin 01/10/2014 tarihinde tebliğ edilen yazı ile istenilmesine karşın davacının 05/06/2013 tarihli Türkiye Ticaret Sicili Gazetesinde ilan edilen 28/05/2013 tarihli ortaklar kurulu kararı ile şirket müdürlüğü görevinden ayrıldığı anlaşıldığından bu tarihten sonra gerçekleşen ibraz etmeme eyleminden sorumlu tutulamayacağı, 2013 yılı kurumlar vergisi ve aynı yılın Nisan-Haziran dönemine ilişkin geçici vergi beyannamelerinin verilmesi gereken tarihlerde de kanuni temsilcilik görevi sona erdiğinden davacının 2013 yılı kurumlar vergisi ve aynı yılın Nisan-Haziran dönemine ait geçici vergi üzerinden kesilen vergi ziyaı cezası bakımından da sorumluluğunun bulunmadığı, asıl borçlu şirket hakkında takip ve cebren tahsil yollarının tüketilip kamu alacağının şirket mal varlığından tahsil olanağının kalmadığı sonucuna ulaşılan kamu alacaklarının tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrinin diğer kısmında ise hukuka aykırılık görülmediği gerekçesiyle ödeme emri içeriği katma değer vergisi, vergi ziyaı cezası ve gecikme faizinin, ibraz etmeme eyleminden kaynaklanan kısmı ile 2013 yılına ait cezalı kurumlar vergisi, aynı yılın Nisan-Haziran dönemine ait geçici vergi üzerinden kesilen vergi ziyaı cezası ve gecikme faizine ilişkin kısmı iptal edilmiş, ödeme emrinin diğer kısımı yönünden ise dava reddedilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurularının, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Asıl borçlu … Akaryakıt Nakliyat Turizm Gıda Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi nezdinde usulüne uygun şekilde kesinleşen ve bu şirketten tahsil edilemeyeceği anlaşılan kamu alacağının tahsili için ilgili dönemlerde şirket müdürü olan davacı adına düzenlenen ödeme emrinin hukuka uygun olduğu ileri sürülerek kararın aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının temyize konu hüküm fıkrasının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen hüküm fıkrası usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri sözü edilen hüküm fıkrasının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Vergi Dava Dairesi kararının temyize konu hüküm fıkrasının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 27/12/2022 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.