Danıştay 3. Daire Başkanlığı 2020/458 E. , 2023/622 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/458
Karar No : 2023/622
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Yapı İnşaat Mühendislik Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirketin, ihracat istisnası kapsamında haksız olarak katma değer vergisi iadesi aldığından bahisle söz konusu verginin geri alınması amacıyla 2013 yılının Haziran dönemi için re’sen salınan katma değer vergisi ile tekerrür hükümleri gereğince artırılarak kesilen bir kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacı adına düzenlenen vergi inceleme raporunda uyuşmazlık konusu dönemde faturalarını kayıtlarına aldığı … hakkında sahte belge düzenleme tespiti dışında bazı olumsuz tespitlere yer verilmiş ise de Mahkemelerinin E:… sayılı dosyasında verilen ara kararıyla davalı idareden davacı şirketin yüklenim listelerinde bulunan anılan şahıslar hakkında 2013 yılına ait sahte belge düzenleme fiilinden dolayı herhangi bir olumsuz rapor veya tespit olup olmadığı, tarhiyat yapılıp yapılmadığı, özel esaslara alınıp alınmadıkları, adlarına tarhiyat yapılmış veya özel esaslara alınmışlar ise tarhiyata ve özel esaslara alınma işlemine karşı dava açılıp açılmadığı hususlarının sorulması üzerine davalı idarece, davacının ilgili dönemde yüklenim listesinde bulunan söz konusu kişiler hakkında 2013 yılına ilişkin sahte belge düzenleme fiilinden dolayı herhangi bir vergi tekniği raporu ve olumsuz tespit bulunmadığı, sahte belge düzenleme fiili nedeniyle de özel esaslara alınmadıkları belirtildiği gibi vergi inceleme raporunda yer alan ilgili mükelleflere dair yapılan bazı tespitlerin de 2013 yılına ait olmadığı anlaşıldığından değinilen mükelleflerden temin edilen faturalar nedeniyle yüklenilen katma değer vergisinin haksız yere iade edildiğinden bahisle yapılan tarhiyatta hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle cezalı vergi kaldırılmıştır.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı adına tanzim edilen vergi inceleme raporuyla 2013 yılında yüklenilen katma değer vergisi listelerinde yer alan ve davacı tarafça ihracata konu edilen emtiaya ait katma değer vergileri reddedilen mükelleflerin çoğunun mükellefiyetlerini terk ettikleri, çeşitli sebeplerle özel esaslara alındıkları, yüksek tutarlı vergi borçları olduğu, faaliyette bulundukları dönemde düşük tutarlı vergiler ödedikleri, Ba bildirimlerine göre alışlarının en az %45’inin özel esaslara tabi mükelleflerden oluştuğu göz önüne alındığında, uyuşmazlık konusu dönemdeki mükelleflerden yaptığı ve yüklenim konusu edilerek katma değer vergisi iadesine konu ettiği emtia alımlarına ilişkin faturalar içeriği katma değer vergisi iadesinin mümkün olmadığı tespit edildiğinden haksız iade olunan verginin geri alınması amacıyla yapılan tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 02/03/2023 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.