Danıştay Kararı 3. Daire 2020/3489 E. 2023/129 K. 26.01.2023 T.

Danıştay 3. Daire Başkanlığı         2020/3489 E.  ,  2023/129 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/3489
Karar No : 2023/129

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü/…
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Serbest Müşavirlik ve Mali Danışmanlık
Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacının, serbest muhasebecilik hizmeti sunduğu … Metal İnşaat Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi’nin sahte belge düzenleme fiiline iştirak ettiğinden bahisle adına 2012 yılına ait kurumlar vergisi, aynı yılın tüm dönemlerine ait geçici vergi ile Ocak ila Aralık dönemlerine ait katma değer vergisi üzerinden kesilen bir kat vergi ziyaı cezalarının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacı şirket adına kesilen vergi ziyaı cezasının duyurulduğu ihbarnamelerin müteselsil sorumlu sıfatıyla düzenlendiği ancak cezanın nedeni olarak 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 359. maddesinde yazılı fiillere iştirak edilmesinin gösterildiği, 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinde yazılı fiillere iştirak edenlere vergi ziyaı cezası kesilmesi ile ziyaa uğratılan vergi ve cezalardan mükellefle birlikte müteselsilen sorumlu tutulma nedeniyle vergi ziyaı cezası kesilmesi farklı hukuki duruma ve maddi olaya dayandığından, her iki kanuni dayanağa yer verilerek düzenlenen ihbarnameye konu vergi ziyaı cezasında hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu vergi ziyaı cezaları kaldırılmıştır.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı hakkında düzenlenen görüş ve öneri raporundaki tespitler doğrultusunda 213 sayılı Kanun’un mükerrer 227. maddesi uyarınca meslek mensubunun müteselsil sorumluluğu esasına göre tahakkuk ettirilen cezalarda hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’NUN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 26/01/2023 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.