Danıştay 3. Daire Başkanlığı 2020/3205 E. , 2023/1489 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/3205
Karar No : 2023/1489
TEMYİZ EDENLER : 1- (DAVALI) … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ: Av. …
2- (DAVACI) Sınırlı Sorumlu … Kooperatifi
VEKİLİ: Av. …
İSTEMİN KONUSU: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının aleyhe olan hüküm fıkrasına davalı idarece yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacının 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun mükerrer 121. maddesinde düzenlenen %5 kurumlar vergisi indirimi uygulamasından yararlanma talebiyle yaptığı başvurunun reddine dair 25/12/2018 tarih 26692 sayılı işlemin iptali ile %5 indirim tutarının iadesine karar verilmesi istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacının 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun mükerrer 121. maddesinde düzenlenen %5 kurumlar vergisi indirimi uygulamasından yararlanması istemiyle yaptığı başvurunun, 2017 yılının Kasım dönemine ilişkin verdiği katma değer vergisi beyannamesine istinaden tahakkuk eden damga vergisinin kanuni süresinde ödenmediğinden bahisle reddedildiğinin anlaşıldığı olayda beyanname verilmesinden kaynaklı alınan damga vergilerinin vadesinde ödenmemiş olması, beyanname ile beyan edilen vergi borcunun ödenmemesi sonucunu doğurmayacağından, davacının vergiye uyumlu mükelleflere uygulanan vergi indiriminden yararlandırılmamasında hukuka uyarlık bulunmadığı, maddede belirtilen şartları taşıyanların yıllık gelir veya kurumlar vergisi beyannameleri üzerinden hesaplanan vergisinin %5’inin ödenmesi gereken gelir veya kurumlar vergisinden indirileceği, indirilecek tutarın ödenmesi gereken vergiden fazla olması durumunda ise kalan tutarın mükellefin beyanı üzerine tahakkuk eden diğer vergilerinden mahsup edileceği kural altına alındığından davacının indirim uygulamasından yararlanma talebiyle yaptığı başvurunun reddinin hukuka aykırı olduğu gerekçesiyle dava konusu işlem iptal edilmiş, iade talebi yönünden ise dava reddedilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının aleyhe olan hüküm fıkrasının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI :
Davalı idare tarafından, beyanname üzerine tahakkuk eden vergilerini zamanında ödemeyen davacı adına yapılan işlemin hukuka uygun olduğu ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.
Davacı tarafından, dava dilekçesinde indirim tutarının iadesi şeklinde ifade kullanılmış olsa da mahsup işleminin de aslında iade olduğu, dolayısıyla talebinde herhangi bir hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.
TARAFLARIN SAVUNMALARI :
Davacı tarafından, beyanname üzerine tahakkuk eden verginin zamanında ödendiği belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmaktadır.
Davalı idare tarafından savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’İN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin kabulü gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE:
MADDİ OLAY :
Davacının 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun mükerrer 121. maddesinde düzenlenen %5 kurumlar vergisi indirimi uygulamasından yararlanma talebiyle yaptığı başvurunun reddine dair 25/12/2018 tarih 26692 sayılı işlemin iptali ile %5 indirim tutarının iadesi istemiyle dava açılmıştır.
İLGİLİ MEVZUAT:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 6545 sayılı Kanunla değişik 46. maddesinde; Danıştay dava dairelerinin nihai kararları ile bölge idare mahkemelerinin maddede sayılan davalar hakkında verdikleri kararların, başka kanunlarda aksine hüküm bulunsa dahi Danıştayda, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde temyiz edilebileceği, 48. maddesinin 3. bendinde; temyiz dilekçelerinin, ilgisine göre kararı veren bölge idare mahkemesine, Danıştaya veya 4. maddede belirtilen mercilere verileceği ve kararı veren bölge idare mahkemesi veya Danıştayca karşı tarafa tebliğ edileceği, karşı tarafın tebliğ tarihini izleyen otuz gün içinde cevap verebileceği, cevap veren, kararı süresinde temyiz etmemiş olsa bile düzenleyeceği dilekçesinde, temyiz isteminde bulunabileceği ve bu takdirde bu dilekçelerin temyiz dilekçesi yerine geçeceği, 45. maddesinin 2. fıkrasında, istinafın temyizin usul ve şekillerine tabi olduğu hüküm altına alınmıştır.
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, davalı idare temyiz dilekçesinde ileri sürülen sebepler sözü edilen kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Davacı tarafından yapılan başvurunun reddi işlemini iptal eden, iade istemi yönünden davayı reddeden Vergi Mahkemesi kararının, taraflara usulüne uygun olarak tebliğ edildiği olayda, kararın iade istemi yönünden davanın reddine ilişkin hüküm fıkrasına karşı davacı tarafından istinaf başvurusunda bulunulmayarak sözü edilen hüküm fıkrasının kesinleştiği dikkate alındığında, ortada davacı tarafından temyizen bozulması istenebilecek bir karar bulunmadığından davacı temyiz isteminin incelenmeksizin reddi gerekmiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalı idare temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının ONANMASINA,
3. Davacı TEMYİZ İSTEMİNİN İNCELENMEKSİZİN REDDİNE,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 27/04/2023 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.