Danıştay 3. Daire Başkanlığı 2020/2564 E. , 2023/413 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/2564
Karar No : 2023/413
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : Müflis … Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının aleyhe olan hüküm fıkrasının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, komisyon karşılığı sahte fatura düzenlemek suretiyle elde ettiği gelirini kayıt ve beyan dışı bıraktığı, bir kısım satışları ve dönem sonu stokta kalan mamülün belgesiz satışından kaynaklanan hasılatına ilişkin fatura düzenlemediği, liste dışı üretim taahhüdüne aykırı şekilde liste içi üretim yaptığından bahisle özel tüketim vergisi uygulamayarak katma değer vergisini noksan hesapladığı yolundaki tespitleri içeren vergi tekniği raporunun done alındığı vergi inceleme raporuna dayanılarak 2012 yılının Ocak ila Ağustos, Kasım ve Aralık dönemleri için re’sen salınan bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 353. maddesinin 1. bendi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Dava konusu tarhiyatın matrahı yönünden bağlı olduğu 2012 yılının Mart (1.), Nisan ilâ Kasım (1. ve 2.) ve Aralık (1.) dönemleri için re’sen salınan üç kat, Kasım (1), Aralık (1. ve 2.) dönemleri için re’sen salınan bir kat vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergisinin ve liste dışı üretim taahhüdüne aykırı şekilde liste içi üretim yaptığından bahisle Ocak (1.), Şubat (1.), Mart (1. ve 2.), Nisan (1. ve 2.) ile Mayıs (1.) dönemleri için re’sen salınan bir kat vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergisine karşı açılan davada Kocaeli 2. Vergi Mahkemesinin 07/03/2019 tarih ve E:2017/1049, K:2019/312 sayılı kararıyla Ocak (1.), Şubat (1.), Mart (1. ve 2.), Nisan (1. ve 2.) dönemleri ile Mayıs (1.) dönemi için re’sen salınan bir kat vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergisinin kaldırıldığı, 2012 yılının Mart (1.), Nisan ilâ Kasım (1. ve 2.) ve Aralık (1.) dönemleri için re’sen salınan üç kat, Kasım (1), Aralık (1. ve 2.) dönemleri için re’sen salınan bir kat vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergisi yönünden ise davanın reddedildiği, hesap döneminin kapanmasından sonra kesilen özel usulsüzlük cezasının hukuka uygun düşmediği gerekçesiyle tarhiyat azaltılmış, özel usulsüzlük cezası ise kaldırılmıştır.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Müflis şirket tarafından açılan davanın ehliyet yönünden reddine karar verilmesi gerekirken aksi yönde hüküm tesis edilmesinin hatalı olduğu, liste dışı mal olarak isimlendirilen malların neye göre liste dışı olarak belirlendiği, üretim reçeteleri ya da katık içerikleri şeklindeki teknik ve objektif verilerle ortaya koyulmadığından özel tüketim vergisine tabi olması gereken bu malların satışlarının özel tüketim vergisi dışında kalmasının hukuka aykırılık teşkil ettiği, kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’İN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE:
MADDİ OLAY :
Davacı şirket adına, komisyon karşılığı sahte fatura düzenlemek suretiyle elde ettiği gelirini kayıt ve beyan dışı bıraktığı, bir kısım satışları ve dönem sonu stokta kalan mamülün belgesiz satışından kaynaklanan hasılatına ilişkin fatura düzenlemediği, liste dışı üretim taahhüdüne aykırı şekilde liste içi üretim yaptığından bahisle özel tüketim vergisi uygulamayarak katma değer vergisini noksan hesapladığı yolundaki tespitleri içeren vergi tekniği raporunun done alındığı vergi inceleme raporuna dayanılarak dava konusu tarhiyatın yapıldığı ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 353. maddesinin 1. bendi gereğince özel usulsüzlük cezasının kesildiği anlaşılmıştır.
İLGİLİ MEVZUAT:
213 sayılı Kanun’un 353. maddesinin 1. fıkrasında verilmesi ve alınması icap eden fatura, gider pusulası, müstahsil makbuzu ile serbest meslek makbuzlarının verilmemesi, alınmaması veya düzenlenen bu belgelerde gerçek meblağdan farklı meblağlara yer verilmesi halinde; bu belgeleri düzenlemek ve almak zorunda olanların her birine, her bir belge için bu belgelere yazılması gereken meblağın veya meblağ farkının %10’u nispetinde özel usulsüzlük cezası kesileceği, aynı Kanun’un 374. maddesinde de, 353. madde uyarınca kesilecek (özel) usülsüzlük cezasında, usulsüzlüğün yapıldığı yılı takip eden yılın birinci gününden itibaren 5 yıl geçtikten sonra ceza kesilemeyeceği hükmüne yer verilmiştir.
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Temyiz istemine konu edilen Vergi Dava Dairesi kararının; tarhiyata ilişkin hüküm fıkrası aynı hukuksal nedenler ve gerekçeyle Dairemizce de uygun bulunmuştur.
Yukarıda yer verilen düzenlemelerin temel amacı, vergi mükelleflerine yüklenen ödevlerin tam ve zamanında yerine getirilmesini sağlamak ve vergi kaçak ve kayıplarını önlemek suretiyle vatandaşlar arasında vergi adaletini gerçekleştirmek olduğundan, maddede yazılı olduğu biçimde unsurları oluşmuş bir eylem hakkında mevzuatta karşılığı olan yaptırımın uygulanması gerekmekte olup, bu amacı etkisiz kılacak bir değerlendirmenin hukukun etkinliğini azaltacağı ve Kanunun uygulanmaması sonucunu doğuracağı açıktır.
Bu durumda belge düzenlenmesini veya alınmasını gerektiren bir işlemde, belge verilmediğinin veya alınmadığının açıkça tespit edilmesi halinde zamanaşımı süresi içinde özel usulsüzlük cezası kesilebileceğinin kabulü gerekmekle birlikte dönem sonu stokta kalan mamülün kime, hangi tutarda satıldığına yönelik somut bir saptama bulunmadığı ve sahte fatura ticaretinden elde edilen komisyon geliri için fatura düzenlenmesi değinilen yasal düzenlemede özel usulsüzlük cezası kesilmesi gereken eylemler arasında gösterilmediği için kesilen ceza maddenin öngörülüş amacına uygun düşmediği dikkate alındığında, dava konusu özel usulsüzlük cezasının yazılı gerekçeyle kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkrasına yöneltilen istinaf isteminin reddinde sonucu itibarıyla yasaya aykırılık görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kısmen reddine,
2. Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının; tarhiyata ilişkin hüküm fıkrasının ONANMASINA,
3. Kararın; özel usulsüzlük cezasına ilişkin hüküm fıkrasına yöneltilen TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 22/02/2023 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.