Danıştay 3. Daire Başkanlığı 2020/2562 E. , 2023/783 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/2562
Karar No : 2023/783
TEMYİZ EDEN (DAVACI): … Makina Hırdavat Metal Elektrik ve İnşaat Sanayi Ticaret Anonim Şirketi … Şubesi
VEKİLİ: Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI): … Vergi Dairesi Müdürlüğü
VEKİLİ: Av. …
İSTEMİN KONUSU: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının aleyhe olan hüküm fıkrasının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı tarafından, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 153/A-3 maddesi uyarınca 413.188,60 TL tutarında teminat istenilmesine yönelik … tarih ve … sayılı işlemin ve tahakkuk ettirilen teminat bedelinin iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Sahte belge düzenleyicisi olduğu açık olan … Mimarlık İnşaat Orman Ürünleri Sosyal Hizmet Metal Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi’nin 08/11/2016 tarihine kadar hisselerinin tamamına sahip ve aynı zamanda şirket müdürü olan …’ın, yönetim kurulu başkanı olduğu davacı şirket adına düzenlenen dava konusu teminat isteme yazısında ve bu işlemin bir sonucu olarak 30 günlük süre içerisinde de teminat bedelinin davalı idarenin hesabına yatırılmaması üzerine yapılan tahakkuk işleminde de hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle dava reddedilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesi kararının, davanın reddine ilişkin hüküm fıkrasına yöneltilen istinaf başvurusu değinilen hüküm fıkrasının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle reddedilmiştir.
492 sayılı Harçlar Kanunu’nun “Vergi Yargısı Harçları” başlıklı üçüncü kısımda yer alan 52. maddesinde “Vergi yargısı işlemlerinden bu Kanuna ekli (3) sayılı tarifede yazılı olanlar, vergi yargısı harçlarına tabidir.” hükmüne yer verildiği, anılan Kanuna ekli (3) sayılı tarifenin “III-Maktu harç” başlıklı kısmının (a) bendinde, nispi harca tabi tutulmamış olan tarhiyat veya ceza kesme ve diğer işlemlerle ilgili vergi mahkemesi ve bölge idare mahkemesi kararlarında, (kararın verildiği tarihteki tutar olan) 44,40-TL maktu karar harcı alınacağı belirtildiğinden, maktu karar harcına hükmedilmesi gerekirken nispi karar harcına hükmedildiği gerekçesiyle istinaf istemi bu yönden kabul edilerek Vergi Mahkemesi kararının harca ilişkin hüküm fıkrası kaldırıldıktan sonra davacıdan 44,40-TL maktu karar harcı alınmasına hükmedilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Söz konusu şirketin terkin edildiği ve borçları için teminat istenemeyeceği, terkin tarihinde şirket yetkilisinin başka bir şahıs olduğu, tesis edilen işlemin yasal dayanağının olmadığı, herhangi bir vergi incelemesinin yapılmadığı, diğer şirketten istenmesi gereken teminat bedelinin kendilerinden talep edilmesinin hukuka aykırı olduğu ileri sürülerek kararın aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’ÜN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen hüküm fıkrası usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri sözü edilen hüküm fıkrasının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Vergi Dava Dairesi kararının temyize konu hüküm fıkrasının ONANMASINA,
3. Davacıdan 492 sayılı Harçlar Kanununa bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca … TL maktu harç alınmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 14/03/2023 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.