Danıştay Kararı 3. Daire 2020/2128 E. 2023/253 K. 13.02.2023 T.

Danıştay 3. Daire Başkanlığı         2020/2128 E.  ,  2023/253 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/2128
Karar No : 2023/253

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı/…
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Bilişim Pazarlama Tekstil İthalat ve İhracat Sanayi Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi …. Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirketten, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 153/A maddesinin dördüncü, beşinci ve altıncı fıkrası kapsamında olunduğu belirtilerek 692.262,928-TL tutarında teminat istenilmesine ilişkin … tarih ve … sayılı işlemin iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacı şirketin tek ortağı ve kanuni temsilcisi olan …’nün aynı zamanda … Tekstil Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi’nin de %33 hisseli ortağı olduğu ve 21/02/2018 tarihli ortaklar kurulu kararıyla münferiden şirketi temsil ve ilzama yetkili kılındığı, değinilen şirket hakkında 2017 ve 2018 yıllarında düzenlediği faturaların komisyon karşılığında düzenlenmiş sahte belgeler olduğu yolunda vergi tekniği raporunun bulunması nedeniyle davacı hakkında tesis edilen dava konusu işlemle, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 153/A maddesinin dördüncü, beşinci ve altıncı fıkrası kapsamında olduğu belirtilerek … Tekstil Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi’nin düzenlediği iddia olunan sahte belgelerin toplam tutarının %10’u oranına isabet eden 692.262,928-TL tutarında teminat verilmesinin istenildiğinin anlaşıldığı olayda, dava konusu işlemin sebep unsuru olarak davacı şirketin 213 sayılı Kanun’un 153/A maddesinin dördüncü, beşinci ve altıncı fıkraları kapsamında olmasının gösterildiği, bu fıkralara göre, mükellefiyet kayıtları re’sen terkin edilmeyen, ticari, zirai ve mesleki faaliyeti bulunan, ancak bu faaliyetlerinin yanında sahte belge düzenleme fiilini de işledikleri vergi incelemesine yetkili olanlarca yapılan inceleme neticesinde düzenlenen raporla tespit edilenlerden ve bu durumları kesinleşenlerden teminat istenebileceği, anılan madde ile sahte fatura düzenlediği yönünde tespitler yapılan mükellefler adına tesis edilmiş vergi mükellefiyetlerinin devam ettirilebilmesi için belirtilen süre boyunca geçerli olmak üzere, tedbir niteliğinde bir teminat mekanizmasının öngörüldüğü ancak, dosya kapsamında davacı şirketin gerçek faaliyetlerinin yanında sahte belge düzenleme fiilini de işlediği yolunda yapılmış bir inceleme ve bunun sonucunda hazırlanmış bir rapor bulunduğuna dair herhangi bir iddia, bilgi ve belge bulunmadığı, dava konusu işlemde belirtilen dördüncü, beşinci ve altıncı fıkralarda belirlenen şartların davacı şirket açısından gerçekleşmediği anlaşıldığından, dava konusu işlemde hukuka uygunluk görülmediği gerekçesiyle dava konusu işlem iptal edilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı şirketten teminat istenilmesinde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının ONANMASINA,
3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 13/02/2023 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.