Danıştay 3. Daire Başkanlığı 2020/2108 E. , 2023/1768 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/2108
Karar No : 2023/1768
TEMYİZ EDENLER : 1-(DAVACI) … Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …
2-(DAVALI) … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurularına ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, iki yıldan fazla süreyle aktifte bulunan taşınmazın satışından doğan ve 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu’nun 5. maddesinin 1. fıkrasının (e) bendi kapsamında beyan edilen kazançla ilgili olarak süresinde yeminli mali müşavir tasdik raporu ibraz edilmeyerek istisna şartlarının sağlanmadığı, amortismana tabi bazı gider kalemlerinin doğrudan gider yazıldığı yolundaki tespitleri içeren vergi inceleme raporuna dayanılarak 2016 yılının Nisan-Haziran ve Ekim-Aralık dönemleri için re’sen salınan geçici vergi ile tekerrür hükümleri gereğince artırılarak kesilen bir kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Dava konusu geçici verginin matrahı yönünden bağlı olduğu 2016 yılı için salınan kurumlar vergisine karşı açılan davada Mahkemelerinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla tarhiyatın 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu’nun 5. maddesinin 1. fıkrasının (e) bendindeki istisnadan faydalandırılmamadan kaynaklanan kısmının kaldırıldığı, amortismana tabi bazı gider kalemlerinin doğrudan gider yazılmasından kaynaklanan kısmı yönünden ise davanın reddedildiği, gecikme faizi hesaplanabilmesi için ihbarnamede zorunlu olarak yer alan geçici vergi aslı hakkında karar verilemeyeceği, 2015 yılının Aralık dönemi için kesilip 2016 yılı içinde kesinleşen vergi ziyaı cezasının tekerrüre esas alınamayacağı gerekçesiyle bir kat vergi ziyaı cezasının gider reddinden kaynaklanan kısmı yönünden dava reddedilmiş, 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu’nun 5. maddesinin 1. fıkrasının (e) bendi kapsamında beyan edilen kazançla ilgili kısmı ve tekerrürden kaynaklanan bölümü kaldırılmış, geçici vergi aslı yönünden ise karar verilmesine yer olmadığına hükmedilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurularının, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI :
Davacı tarafından, tarhiyatın eksik incelemeye dayandığı ileri sürülerek kararın aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması istenilmektedir.
Davalı idare tarafından, 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu’nun 5. maddesinin 1. fıkrasının (e) bendindeki istisnadan yararlanılabilmesi için yeminli mali müşavirlerce düzenlenen tasdik raporunun sunulmasının şart olduğu ileri sürülerek kararın aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması istenilmektedir.
TARAFLARIN SAVUNMALARI : Taraflarca savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’NUN DÜŞÜNCESİ :Tarafların temyiz isteminin kısmen kabulü gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Temyiz istemlerine konu edilen Vergi Dava Dairesi kararının; tarhiyatın, iki yıldan fazla süreyle aktifte bulunan taşınmazın satışından doğan istisnanın 2.143,22-TL haricindeki kısmı ve vergi ziyaı cezasının tekerrürden kaynaklanan kısmına ve geçici vergi aslına ilişkin hüküm fıkrası aynı hukuksal nedenler ve gerekçeyle Dairemizce de uygun bulunmuştur.
Dava konusu geçici verginin matrahı yönünden bağlı olduğu 2016 yılı için re’sen salınan kurumlar vergisine karşı açılan davanın sonuçlandırıldığı … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurularına ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararı; Danıştay Üçüncü Dairesinin 15/05/2023 tarih ve E:2020/1441, K:2023/1765 sayılı kararıyla, davacı şirketin, iki yıldan fazla süreyle aktifte bulunan taşınmazın satışından doğan istisnanın 2.143,22-TL tutarındaki kısmı ve giderlerin reddedilmesinden kaynaklanan tarhiyata ilişkin hüküm fıkraları yönünden bozulduğundan, sözü edilen bozma hükmü uyarınca verilecek karar sonucuna göre yeniden karar verilmek üzere Vergi Dava Dairesi kararının belirtilen hüküm fıkralarının bozulması gerekmiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davacı temyiz isteminin kısmen reddine,
2.Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının, geçici vergi aslına ilişkin hüküm fıkrasının ONANMASINA,
3. Davacı temyiz isteminin kısmen kabulüne,
4. Kararın; tarhiyatın, giderlerin reddedilmesinden kaynaklanan kısmına ilişkin hüküm fıkrasının BOZULMASINA,
3. Davalı idare temyiz isteminin kısmen reddine,
4. Kararın, taşınmaz satışından doğan istisnanın …-TL haricindeki kısmı ve vergi ziyaı cezasının tekerrürden kaynaklanan kısmına ilişkin hüküm fıkrasının ONANMASINA,
5. Davalı idare temyiz isteminin kısmen kabulüne,
6. Kararın; taşınmaz satışından doğan istisnanın …-TL tutarındaki kısmına ilişkin hüküm fıkrasının BOZULMASINA,
5. Davacıdan 492 sayılı Harçlar Kanununa bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca nispi harç alınmasına, 15/05/2023 tarihinde oyçokluğuyla kesin olarak karar verildi.
(X)- KARŞI OY :
Davacının temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar bozulması istenen Vergi Dava Dairesi kararının, tarhiyatın, giderlerin reddedilmesinden kaynaklanan kısmına ilişkin hüküm fıkrasının dayandığı hukuksal nedenler ve gerekçe karşısında istemin kabulünü gerektirecek durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddi ile kararın sözü edilen hüküm fıkrasının onanması gerektiği oyuyla Karara bu yönden katılmıyorum.