Danıştay Kararı 3. Daire 2020/2092 E. 2023/235 K. 09.02.2023 T.

Danıştay 3. Daire Başkanlığı         2020/2092 E.  ,  2023/235 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/2092
Karar No : 2023/235

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı/…
VEKİLİ : Av…

KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av…

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih E:…, K:… sayılı kararının aleyhe olan hüküm fıkrasına davalı idarece yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, 667 sayılı Kanun Hükmünde Kararname kapsamında kapatılarak mal varlığı hazineye intikal ettirilen, ticaret sicil kaydı terkin edilerek mükellefiyeti ve tüzel kişiliği sonlandırılan … Özel Eğitim Hizmetleri ve Eğitim Araçları Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi hakkında amortismana tabi emtianın satışından elde edilen ve özel fonlar hesabına alınan tutarın yeni değer iktisabında kullanılma ihtimali kalmadığından 2016 Temmuz ila 2017 Haziran özel hesap dönemi karına ilavesi ile matrah farkı olarak dikkate alınarak 14/02/2017 tarihine kadar beyan edilmesi gerektiği yönünde saptamaları içeren vergi tekniği raporunu done alan takdir komisyonu kararına dayanılarak Ekim-Aralık 2016 dönemi için kanuni temsilcisi sıfatıyla re’sen salınan bir kat vergi ziyaı cezalı geçici verginin kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Mahsup dönemi geçen ancak gecikme faizi hesaplanabilmesi için zorunlu olarak ihbarnamede yer aldığı ve tahakkuk ettirilmeyeceği anlaşılan geçici vergi hakkında karar verilemeyeceği, dava konusu bir kat vergi ziyaı cezasının üzerinden hesaplandığı kurumlar vergisi tarhiyatının Mahkemelerinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla kaldırıldığı gerekçesiyle geçici vergi hakkında karar verilmesine yer olmadığına hükmedilmiş, bir kat vergi ziyaı cezası ise kaldırılmıştır.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının aleyhe olan hüküm fıkrasının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : 670 sayılı Kanun Hükmünde Kararname uyarınca tüzel kişiliği terkin edilen davacının kanuni temsilcisi olduğu ,,, Hizmetleri ve Eğitim Araçları Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi hakkında düzenlenen vergi tekniği raporu done alınarak davacı adına kanuni temsilci sıfatıyla kesilen cezada hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Dava konusu cezaya done alınan ve asıl amme borçlusu şirket adına tanzim edilen vergi tekniği raporunda belirtilen beyanname verilmesi gereken 14/02/2017 tarihinde asıl borçlu şirket kapatılarak faaliyetine son verildiği gibi temsilcilik görevinin de 15/07/2016 tarihinde kayyım atanması ile sona erdiği, 670 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 5. maddesinin 3. bendi uyarınca böyle bir sorumluluğun Maliye Bakanlığı’nda olduğu ve amme alacağının öncelikle asıl amme borçlusu şirkete ait malvarlığı üzerinden karşılanması gerektiği belirtilerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge İdare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 09/02/2023 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.