Danıştay 3. Daire Başkanlığı 2020/1688 E. , 2023/347 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/1688
Karar No : 2023/347
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü/…
VEKİLİ : Av…
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Liman İşletmeleri Anonim Şirketi
VEKİLLERİ : Av… – Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirketin 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun mükerrer 121. maddesinde düzenlenen %5 kurumlar vergisi indirimi uygulamasından faydalandırılması gerektiği ihtirazi kaydıyla verdiği 2017 yılı kurumlar vergisi beyannamesi üzerine söz konusu çekinceye itibar edilmeksizin tahakkuk ettirilen kurumlar vergisinin fazlaya ilişkin kısmının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Dava konusu kurumlar vergisi tahakkukunun, davacının 2015 yılının Kasım dönemine ilişkin damga vergisi beyannamesini yasal süresinden sonra vermesinden kaynaklandığı, ancak damga vergisini gerektiren bir işlem olmadığı keza anılan beyannamede “beyan edilecek bilgim bulunmamaktadır” ifadesinin yer aldığı ve buna bağlı tahakkuk fişinin de sıfır TL toplamı içerdiği görüldüğü, öte yandan 46 nolu Damga Vergisi Genel Tebliğinde açıklandığı üzere mükelleflerin beyan etmeleri gereken damga vergisinin bulunmaması durumunda damga vergisi beyannamesi vermelerine lüzum olmadığı dolayısıyla yasal süresinden sonra sehven damga vergisi beyannamesi verilmesinin, verilmesi gereken bir beyannamenin yasal süresinde verilmediğine dair yasal şartın ihlal anlamına gelmeyeceği dikkate alındığında davacının süresinde ödenen kurumlar vergisi üzerinden %5 tutarında vergi indirimi hakkı olduğunun kabulü gerektiğinden tahakkuk eden vergide hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu tahakkuk iptal edilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI :Davacı şirketin Gelir Vergisi Kanunu’nun mükerrer 121. maddesinde yer verilen vergiye uyumlu mükelleflere vergi indirimi uygulamasına ilişkin şartları taşımadığı, anonim şirketlerin zorunlu olarak sürekli mükellefiyet tesis ettirmesi gerektiği dolayısıyla kurumlar vergisine ilişkin tahakkuk işleminde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’ÜN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 16/02/2023 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.