Danıştay Kararı 3. Daire 2020/1134 E. 2023/874 K. 20.03.2023 T.

Danıştay 3. Daire Başkanlığı         2020/1134 E.  ,  2023/874 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/1134
Karar No : 2023/874

TEMYİZ EDEN (DAVALI): … Vergi Dairesi Müdürlüğü

KARŞI TARAF (DAVACI): …
VEKİLİ: Av. …

İSTEMİN KONUSU: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına asıl borçlu Tasfiyesi Sona … Petrol İnşaat Gıda Temizlik Hizmetleri İthalat İhracat Nakliye Turizm Sanayi ve Ticaret Limited Şirketinden alınamayan 2012 ve 2013 yıllarının muhtelif dönemlerine ait kurumlar vergisi, katma değer vergisi, özel tüketim vergisi, gelir (stopaj) vergisi ve fer’ilerinden oluşan oluşan kamu alacağının tahsili amacıyla kanuni temsilci sıfatıyla düzenlenen … tarih ve … takip numaralı ödeme emrinin, 3516 sayılı Kanun uyarınca kesilen ölçü ayar para cezası dışındaki kısmının iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Kanuni temsilcilerin, tüzel kişilerin vergi borçlarından sorumlu tutularak takip edilebilmeleri için borcun ait olduğu dönemde kanuni temsilci olmaları ve söz konusu dönemlerde vergi ödevlerini yerine getirmemeleri gerektiği, davacının 01/04/2010 ila 05/05/2011, 13/05/2011 ila 28/09/2012 ve 13/10/2014 ila 23/12/2014 tarihleri arasında kanuni temsilci sıfatının bulunduğu dikkate alındığında, kanuni temsilci olmadığı dönemlere ait ödeme emri içeriği Temmuz 2013 ve Ekim 2012 dönemlerine ait özel usulsüzlük cezasından, Ekim ila Aralık 2012, Ocak ila Mart, Mayıs ila Eylül, Kasım ve Aralık 2013 dönemlerine ait kamu alacağından, Mart ila Temmuz, Eylül ila Kasım 2013 dönemlerine ait katma değer vergisi, Mart 2013 dönemine ait özel tüketim vergisi, Aralık 2012, Nisan ve Ağustos 2013 dönemlerine ait gelir (stopaj) vergisinden ve 2012 yılına ait beyan üzerine tahakkuk eden kurumlar vergisinden sorumlu tutulamayacağı gerekçesiyle ödeme emrinin dava konusu edilen kısmı iptal edilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Asıl borçlu şirkete ait borçların, tasfiye memuru Ziver Aykut tarafından verilen 24/10/2016 tarihli dilekçeye istinaden 6736 sayılı Kanun kapsamında yapılandırıldığı, yapılandırmaya konu edilen borçlara karşı dava açılamayacağı, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un Seri A Sıra 1 Nolu Tahsilat Genel Tebliği hükümlerine göre asıl borçlu şirketten tahsil edilemeyeceği anlaşılan amme alacağının tahsili amacıyla davacı adına düzenlenen ödeme emrinin hukuka uygun olduğu ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
2575 sayılı Danıştay Kanununa 3619 sayılı Kanunla eklenen Ek 1. madde uyarınca hüküm veren Danıştay Üçüncü ve Yedinci Dairelerince oluşturulan Müşterek Kurulca işin gereği görüşülüp düşünüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 20/03/2023 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.