Danıştay Kararı 3. Daire 2019/7389 E. 2020/4679 K. 19.11.2020 T.

Danıştay 3. Daire Başkanlığı         2019/7389 E.  ,  2020/4679 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/7389
Karar No : 2020/4679

TEMYİZ EDENLER : 1-(DAVACI) …

2-(DAVALI) … Vergi Dairesi Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunun bozma kararı uyarınca davayı yeniden inceleyen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına, komisyon karşılığı sahte fatura düzenlemek suretiyle elde ettiği gelirini kayıt ve beyan dışı bıraktığı yolundaki saptamaları içeren vergi tekniği raporuna atıfla takdir komisyonunca takdir edilen matrah üzerinden 2010 yılı için re’sen salınan üç kat vergi ziyaı cezalı gelir vergisi ile aynı yılın tüm dönemleri için re’sen salınan üç kat vergi ziyaı cezalı geçici verginin kaldırılması istemine ilişkindir.
Mahkeme kararının özeti: Davacı hakkındaki tespitler ve … İnşaat Gıda Metal Elektrik Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi yetkilisinin ifadeleri birlikte değerlendirildiğinde, davacının sahte fatura düzenleme karşılığında komisyon geliri elde ettiği sonucuna varıldığından yapılan vergilendirmede hukuka aykırılık bulunmadığı ancak Danıştay’ın yerleşik içtihadı uyarınca elde edilen gelirin fatura tutarının %2’si kadar olabileceği ve mahsup dönemi geçen geçici verginin aranmayacağı gerekçesiyle bu orana isabet eden üç kat vergi ziyaı cezalı gelir vergisi ile geçici vergi üzerinden üç kat kesilen vergi ziyaı cezası yönünden dava reddedilmiş, tarhiyatın bu oranı aşan kısma isabet eden bölümü ile geçici vergi ise kaldırılmıştır.

TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI :
Davacı tarafından, takdir komisyonu kararının somut tespitlere dayanmadığı, vergi mükellefi olmadığından vergi borcu doğamayacağı ileri sürülerek kararın aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması istenilmektedir.
Davalı idare tarafından, takdir komisyonu kararlarına dayanılarak yapılan tarhiyatlarda hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması istenilmektedir.

TARAFLARIN SAVUNMALARI :
Davalı idare tarafından savunma verilmemiştir.
Davacı tarafından dava konusu tarhiyatın hukuka aykırı olduğu belirtilerek davalı idare temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’NİN DÜŞÜNCESİ : Davacı temyiz isteminin kısmen kabulü ile kararın geçici vergi üzerinden kesilen üç kat vergi ziyaı cezasının bir katı aşan kısmının reddine ilişkin hüküm fıkrasının bozulması ve davalı temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunun 12/06/2019 tarih ve E:2019/484, K:2019/388 sayılı kararıyla Dairemize gönderilen dosya ile ilgili Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE:
MADDİ OLAY :
Sahte fatura düzenleme fiili nedeniyle incelemeye alınan … İnşaat Gıda Metal Elektrik Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunda; şirketin ortaklarının … ve … olduğu, … ismindeki şahıs tarafından iş vaadiyle gerçekte sahte fatura düzenleme amacıyla anılan kişilere şirket kurdurulduğu, … 2008 ila 2014 arasında başka şirkette çalıştığından bu oranizasyonla alakasının olmadığı ancak dosyadaki belge ve ifadelerden … ve …’in bu organizasyonda yer aldığının tespit edildiği, bu sebeple 02/09/2009 tarihi itibariyle katma değer vergisi yönünden adi ortaklık adına, gelir, geçici vergiler için ortaklar adına mükellefiyet tesis edilerek bu raporda yer alan veriler dikkate alınarak matrah belirlenmek üzere takdir komisyonuna sevk işlemi sonrasında komisyonca takdir edilen matrah esas alınmak suretiyle dava konusu tarhiyatın yapıldığı anlaşılmıştır.
İLGİLİ MEVZUAT:
193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun geçici vergiye ilişkin mükerrer 120. maddesinin 4. fıkrasında; geçici verginin % 10’u aşan tutarda eksik beyan edildiğinin saptanması halinde eksik beyan edilen bu kısım için re’sen veya ikmalen geçici vergi tarh edileceği, mahsup süresi geçtikten sonra kesinleşen geçici vergilerin terkin edileceği ancak gecikme faizi ve cezanın tahsil edileceği kurala bağlanmıştır.
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Temyiz istemlerine konu yapılan Vergi Mahkemesi kararının, tarhiyatın azaltılması ve azaltılan matraha isabet eden geçici verginin bir katı tutarındaki vergi ziyaı cezası yönünden davanın reddi ile geçici vergi aslının kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkraları aynı hukuksal nedenler ve gerekçeyle Dairemizce de uygun görülmüştür..
193 sayılı Kanun’un geçici vergiye ilişkin mükerrer 120. maddesinin 4. fıkrasına göre; kesinleşmekle birlikte mahsup dönemi geçmiş olması nedeniyle terkin edilmesi gereken geçici vergi üzerinden ceza tahsil edilmesi zorunlu ise de geçici verginin yıllık vergiye mahsuben peşin alınan bir vergi olması ve bu vergi nedeniyle yol açılan vergi kaybından dolayı bir kat vergi ziyaı cezası uygulanması gerektiğinden, Vergi Mahkemesi kararının, geçici vergi bakımından belirtilen tutarı aşan ceza yönünden davanın reddine ilişkin hüküm fıkrası hukuka uygun bulunmamıştır.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalı idare temyiz isteminin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının; geçici verginin kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkrasının ONANMASINA,
3. Davacı temyiz isteminin kısmen reddine,
4. Kararın, düzenlenen faturaların %2’sine isabet eden üç kat vergi ziyaı cezalı gelir vergisi ile geçici verginin bir katı tutarındaki vergi ziyaı cezası yönünden davanın reddine ilişkin hüküm fıkrasının ONANMASINA,
5. Davacı temyiz isteminin kısmen kabulüne,
6. Kararın; düzenlenen faturaların %2’sine isabet eden geçici vergi tutarının bir katını aşan vergi ziyaı cezası yönünden davanın reddine ilişkin hüküm fıkrasının BOZULMASINA,
7. Davacıdan 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca nispi harç alınmasına,
8. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
9. Yargılama giderlerinin yeniden verilecek kararda karşılanması gerektiğine,
10. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere 19/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.