Danıştay Kararı 3. Daire 2019/6461 E. 2022/5633 K. 21.12.2022 T.

Danıştay 3. Daire Başkanlığı         2019/6461 E.  ,  2022/5633 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/6461
Karar No : 2022/5633

TEMYİZ EDEN (DAVALI): … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ: Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI): … Tekstil Gıda İnşaat Sanayi Ticaret Anonim Şirketi
VEKİLİ: Av. …

İSTEMİN KONUSU: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacının ihracat istisnasından kaynaklanan katma değer vergisi iade alacağını, Ocak – Mart 2017 dönemine ait geçici vergi borcuna mahsubunu talep ettikten sonra iade hakkı bulunmadığından dolayısıyla ödenmeyen geçici verginin haksız yere cari yıl kurumlar vergisinden mahsup edildiğinden bahisle adına 2017 yılı için re’sen salınan kurumlar vergisi ile tekerrür hükümleri gereğince artırılarak kesilen bir kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Mahkemelerince verilen ara kararı üzerine dosyaya sunulan bilgi ve belgelerin incelenmesinden, davacı şirketin mahsup talebinde bulunduğu tarihler itibariyle ihracatın gerçekleşmediği ya da iade alacağının ve iade hakkının bulunmadığı yönünde somut herhangi bir tespit yapılmamasına rağmen, şirket yönetim kurulu başkanı ve yönetim kurulu üyesi %69 hisseli ortağı …’nın mal varlığına FETÖ/PDY soruşturması kapsamında … Sulh Ceza Hakimliği’nin … tarih ve … sayılı kararı ile el konulmasına karar verildiği ve bu nedenle inceleme sonucuna göre yerine getirileceğinden bahisle talebinin kabul edilmediği, sözü edilen incelemenin de henüz sonuçlanmadığı anlaşıldığından geçici vergiye mahsup edilen katma değer vergisi iade alacağının kabul edilmemesi suretiyle yapılan tarhiyatta hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle cezalı vergi kaldırılmıştır.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacının Gelir İdaresi Başkanlığınca yayımlanan 2016/3 sayılı İç Genelgesi doğrultusunda mahsup talep ettiği dönemler yönünden incelemeye sevkedildiği, inceleme sonucuna göre işlem tesis edileceğinin davacıya bildirildiği, ödenmemiş geçici vergi kurumlar vergisinden mahsup edilemeyeceğinden davacı adına yapılan tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: İdarece mahsup talebini içeren dilekçelerinin işleme konulduğu, aksi yönde bildirimin de olmadığı, başlanmış veya tamamlanmış bir vergi incelemesi de bulunmadığı belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 21/12/2022 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.