Danıştay Kararı 3. Daire 2019/5391 E. 2020/4445 K. 05.11.2020 T.

Danıştay 3. Daire Başkanlığı         2019/5391 E.  ,  2020/4445 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/5391
Karar No : 2020/4445

Kararın Düzeltilmesini İsteyenler: 1-… Vergi Dairesi Başkanlığı/…
Vekili : Av. …

2-… Medya Basın Elektronik Bilişim Hizmetleri İnşaat Petrol ve Gıda Turizm Limited Şirketi
Vekili : Av. …

İstemin Özeti :Davacı adına, emtia alımlarının bir kısmını sahte faturalarla belgelendirdiği, bu fatura tutarlarının dönem kazancının tespitinde maliyet unsuru olarak dikkate aldığı, bir kısım satışlarıyla ilgili olarak gerçek tutardan daha yüksek tutarda fatura düzenlediği yolundaki tespitleri içeren vergi inceleme raporu uyarınca 2012 yılı için re’sen salınan kurumlar vergisi ve tekerrür hükümleri uyarınca %50 oranında artırılarak kesilen üç kat vergi ziyaı cezası ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 353. maddesinin 1. bendi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istemiyle açılan davada; davacının faturalarını kayıtlarına aldığı, … Ofset Matbaa Malzemeleri Kağıtçılık İnşaat Malzemeleri Oto Yedek Parça İletişim Hizmetleri Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi hakkında yapılan saptamalardan, gerçek bir emtia teslimi ve hizmet ifasına dayanmayan fatura düzenlediği sonucuna ulaşıldığı, sözü edilen faturalara konu giderlerin tümü reddedildiğinde ortaya çıkan karlılık oranı makul seviyede olduğundan, sahte fatura ile belgelendirilen giderlerin reddedilmesi suretiyle yapılan tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı, davacı adına kesilip 2012 yılında kesinleşen vergi ziyaı cezasının tekerrüre esas alınamayacağı, olayda davacının hakkında düzenlenen vergi inceleme raporuyla yorum yoluyla faturada gösterilen bedellerin muhtelif mükellefler nezdinde yapılan emsal fiyat araştırmaları neticesi belirlenen mal ve hizmet bedellerinden düşük olduğu sonucuna varılarak somut tespit olmadan yorum yoluyla kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle üç kat vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi yönünden davayı reddeden, vergi ziyaı cezasının tekerrüre isabet eden kısmı ile özel usulsüzlük cezasını ise kaldıran … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının; üç kat vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi yönünden davanın reddi ile özel usulsüzlük cezasının, gerçek satış tutarından daha yüksek tutarlı fatura düzenlenmesinden kaynaklanan kısmının kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkralarına yöneltilen temyiz istemlerini aynı hukuksal nedenler ve gerekçeyle; dava konusu vergi ve cezaların gösterildiği ihbarnamelerde vergi ziyaı cezasının, 213 sayılı Kanunun 339. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümleri uyarınca artırıldığına ilişkin herhangi bir açıklamaya yer verilmediği, harcamaların sahte veya muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı faturalarla belgelendirilmesinin 213 sayılı Kanunun 353. maddesinin 1. bendinde özel usulsüzlük cezası kesilmesi gereken eylemler arasında gösterilmediği için kesilen ceza maddenin öngörülüş amacına uygun düşmediği gerekçesiyle vergi ziyaı cezasının tekerrürden kaynaklanan kısmı ile özel usulsüzlük cezasının emtia alımlarının bir kısmının sahte faturalarla belgelendirilmesinden kaynaklanan kısmının kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkralarına davalı idarece yöneltilen temyiz istemini ise reddeden Danıştay Üçüncü Dairesinin 07/02/2019 tarih ve E:2015/11941, K:2019/831 sayılı kararının; davalı idare tarafından, hakkında sahte belge düzenleme yolunda vergi tekniği raporu bulunan firmanın düzenlediği faturaları davacının defter ve belgelere kaydettiği tespit edildiğinden kesilen özel usulsüzlük cezasının hukuka uygun olduğu; davacı tarafından alımların gerçekliğini ispatlayan banka ödemelerinin ve makbuzlarının yok sayıldığı, eksik incelemeye dayalı somut bir tespit bulunmaksızın yapılan tarhiyatın hukuka uygun düşmediği ileri sürülerek düzeltilmesi istenmiştir.

Savunmaların Özeti: Davacı tarafından, davalı idarenin kararın düzeltilmesi isteminin reddi gerektiği savunulmuş, davalı idare tarafından ise savunma verilmemiştir.

Tetkik Hakimi : …
Düşüncesi : Davalı idare karar düzeltme isteminin reddi, davacı karar düzeltme isteminin kabulü gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Üçüncü Dairesince davacının kararın düzeltilmesi istemine ilişkin dilekçesinde ileri sürülen sebepler 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 54. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendi hükmüne uygun bulunduğundan, kararın düzeltilmesi isteminin kabulüne ve Danıştay Üçüncü Dairesinin 07/02/2019 tarih ve E:2015/11941, K:2019/831 sayılı kararının, üç kat vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisine ilişkin hüküm fıkrasının kaldırılmasına karar verildikten sonra davacı temyiz istemi yeniden incelenerek işin gereği görüşülüp düşünüldü:
213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 3. maddesinde, vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin yemin hariç her türlü delille ispatlanabileceğinin kurala bağlandığı, aynı Kanun’un 134. maddesinde, vergi incelemesinden maksadın ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştırmak, tespit etmek ve sağlamak olduğu hüküm altına alınmıştır.
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 20. maddesinin 1. bendi ile Danıştay ile idare ve vergi mahkemelerinin, bakmakta oldukları davalara ait her çeşit incelemeleri kendiliklerinden yapacakları kurala bağlanmıştır.
Re’sen araştırma ilkesi uyarınca idari yargı yerleri, uyuşmazlık konusu olayı hukuki çözüme kavuşturma açısından her türlü inceleme ve araştırmayı yapma, iddia ve savunmalarda ortaya konan maddi durumun gerçeğe uygun olup olmadığını ya da tarafların hiç değinmediği olay ve maddi unsurları araştırma yetkisine sahiptir.
Bu nedenle, 2577 sayılı Kanunun re’sen araştırma ilkesinin düzenlendiği 20. maddesi uyarınca, davacının sektördeki karlılık oranının araştırılması sonucu edinilecek bilgilere göre matrahın hukuka uygunluğunun incelemek suretiyle yeniden bir karar verilmek üzere kararın tarhiyat yönünden davanın reddine ilişkin hüküm fıkrasının bozulması gerekmiştir.
Açıklanan nedenlerle, davacı temyiz isteminin kabulü ile … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının; üç kat vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi yönünden davanın reddine ilişkin hüküm fıkrasının bozulmasına, yargılama giderlerinin yeniden verilecek kararda karşılanması gerektiğine, Daire kararının diğer hüküm fıkralarına yönelik davalı idarece ileri sürülen nedenler 2577 sayılı Kanun’un 54. maddesinde yazılı sebeplerden hiçbirine girmediğinden davalı idarenin karar düzeltme isteminin reddine, 05/11/2020 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X)- KARŞI OY:

Kararın düzeltilmesi istemine ilişkin dilekçede ileri sürülen sebepler 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 54. maddesinde yazılı sebeplerden hiçbirine uymadığından, karar düzeltme isteminin reddi gerektiği oyuyla Karara katılmıyoruz.