Danıştay 3. Daire Başkanlığı 2019/2549 E. , 2020/4042 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/2549
Karar No : 2020/4042
TEMYİZ EDENLER :1-(DAVALI): … Vergi Dairesi Müdürlüğü/…
VEKİLİ : Av. …
2- (DAVACI): … Teknik Elektrik Elektronik Makina İthalat İhracat Sanayi Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. … (E-Tebligat)
İSTEMİN KONUSU : Danıştay Üçüncü Dairesinin bozma kararına uyularak verilen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, alımlarının bir kısmını sahte faturalarla belgelendirmesi nedeniyle, sözü edilen faturalara konu indirimler reddedilmek suretiyle yeniden düzenlenen beyan tablosu uyarınca 2009 yılının Ocak ila Mayıs ve Temmuz ila Kasım dönemleri için re’sen salınan bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 353. maddesinin 1. bendi gereğince kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacının faturalarını kayıtlarına aldığı … Metal İnşaat ve Sanayi Ürünleri Ticaret Limited Şirketi hakkındaki saptamalardan düzenlediği faturaların sahte olduğunu kanıtlayıcı mahiyette olduğu sonucuna varıldığından yapılan tarhiyatta hukuka aykırılık olmadığı, özel usulsüzlük cezası kesilebilmesi için, belge vermeyen ve almayan nezdinde olayın vuku anında yapılmış somut tespitlerin varlığının gerektiği, ceza hukukunda yer alan ve idari cezalar içinde geçerli olan, cezayı gerektiren fiilin tüm unsurları tamamlanmadan failin cezalandırılamayacağı yolundaki ilke uyarınca varsayım ya da kıyas yoluyla ceza tayinine olanak bulunmadığı ve olayda davacının gerçekte kimlerden emtia aldığına dair bir tespit bulunmadığı gerekçesiyle bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi yönünden dava reddedilmiş, özel usulsüzlük cezası ise kaldırılmıştır.
TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI :
Davalı idare tarafından, alımlarının bir kısmını sahte fatura ile belgelendirdiği tespit edilen davacı adına kesilen özel usulsüzlük cezasının hukuka uygun olduğu ileri sürülerek kararın aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması istenilmektedir.
Davacı tarafından, alımların gerçek olduğu, ödemelerin banka aracılığıyla ve çek ile gerçekleştirildiği, faturaları alınan firmaların vergisel durumunun araştırılmasının hayatın olağan akışına aykırı olduğu, defter ve belgeler incenmeksizin ve somut tespite dayanmaksızın sadece alım yapılan firma nezdinde düzenlenen vergi tekniği raporuna istinaden vergi salındığı ve ceza kesildiği, vergi tekniği raporunun tebliğ edilmediği, hakkındaki vergi inceleme raporunda olumsuz bir saptama bulunmadığı ileri sürülerek kararın aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması istenilmektedir.
TARAFLARIN SAVUNMALARI : Taraflarca savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’İN DÜŞÜNCESİ : Bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi yönünden dava reddine ilişkin hüküm fıkrasına davacı tarafından yöneltilen temyiz isteminin reddi ve söz konusu hüküm fıkrasının onanması, özel usulsüzlük cezasına yöneltilen davalı idare temyiz isteminin ise reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Mahkeme kararlarının Danıştay tarafından bozulması halinde, bozmaya uyma üzerine yeniden verilen kararlara karşı yapılan temyiz başvuruları, bozma kararındaki esaslara uyulup uyulmadığı yönünden incelenebilecek olup, davacı tarafından temyiz istemine konu yapılan bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi yönünden davanın reddine ilişkin hüküm fıkrasının, Danıştay Üçüncü Dairesinin 29/12/2017 tarih ve E:2016/3046, K:2017/11377 sayılı kararındaki esaslar doğrultusunda verildiği anlaşıldığından temyiz dilekçesinde ileri sürülen sebepler sözü edilen hüküm fıkrasının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 353. maddesi, fatura veya benzeri belge verilmemesi, alınmaması ve diğer şekil ve usul hükümlerine uyulmamasına ilişkin özel usulsüzlükler ve cezalarını düzenlemektedir. Değinilen maddede öngörülen bu düzenleme ile mükelleflerin vergilendirme işlemlerinin kayıt ve belge düzenine uygun yürütülmesinin sağlanması amaçlanmıştır.
Harcamaların sahte veya muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı faturalarla belgelendirilmesi, 213 sayılı Kanunun 353. maddesinin 1. bendinde özel usulsüzlük cezası kesilmesi gereken eylemler arasında gösterilmediği için kesilen ceza maddenin öngörülüş amacına uygun düşmediğinden, özel usulsüzlük cezasının yazılı gerekçeyle kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkrasında sonucu itibarıyla hukuka aykırılık bulunmamıştır.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacı temyiz isteminin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının; bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi yönünden dava reddine ilişkin hüküm fıkrasının ONANMASINA,
3. Kararın; özel usulsüzlük cezasının kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkrasına yöneltilen davalı idare TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
3. Davacıdan 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca nispi harç alınmasına,
4. Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere 22/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.