Danıştay Kararı 3. Daire 2018/6177 E. 2022/258 K. 31.01.2022 T.

Danıştay 3. Daire Başkanlığı         2018/6177 E.  ,  2022/258 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/6177
Karar No : 2022/258

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) :…Otomotiv Yan Sanayi Ticaret Limited Şirketi
VEKİLLERİ :Av. …

İSTEMİN KONUSU : …. Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi …. Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, iki yıldan fazla süreyle aktifinde bulunan gayrimenkulün ortağına satışının tranfer fiyatlandırması yoluyla örtülü kazanç dağıtımı kapsamında olduğu yolunda saptamaları içeren vergi inceleme raporuna dayanılarak 2012 yılının Aralık dönemi için re’sen salınan bir kat vergi ziyaı cezalı gelir (stopaj) vergisinin kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacı şirket hakkında düzenlenen vergi inceleme raporunda, satışa konu gayrimenkulün emsal satış fiyatının belirlenmesi için 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 267. maddesinin 3. sıra hükmü uyarınca takdir komisyonu marifetiyle takdir ve tespit edilmesinin istenildiği ve ilgili takdir komisyonu tarafından emsal satış fiyatının 1.095.000,00 TL olarak takdir edildiği, emsal satış fiyatı ile 351.380,00 TL’lik satış tutarı arasındaki 743.620,00 TL farkın, mükellef kurumun ilişkili kişi ortağına transfer fiyatlandırması yoluyla örtülü olarak dağıtılmış olduğu değerlendirme ve tespitlerine istinaden mükellef kurumun ilişkili kişi ortağına transfer fiyatlandırması yoluyla örtülü olarak dağıtıldığı ileri sürülen 743.620,00 TL’nin, 2012 yılı kurum kazancına dahil edilmek suretiyle tarhiyat yapıldığının anlaşıldığı olayda, emsal bedelin tespitine ilişkin takdir komisyonu kararında, Mimarlık ve Mühendislik Hizmet Bedellerinin Hesabında Kullanılacak 2012 Yılı Yapı Yaklaşık Birim Maliyetleri Hakkında Tebliğ’i ile 2012 yılı III/B sınıfı inşaat yaklaşık birim maliyetinin 560,00 TL olarak belirlendiği, satışı yapılan fabrika binasının (890 m2) 2005 yılında yapılmış olması dikkate alınarak %10 yıpranma payı (560x%10=56,00 TL) düşülmesi sonucunda inşaat yaklaşık birim maliyetinin 504,00 TL bulunduğu, buna göre, fabrika binası inşaat maliyetinin 890×500,00 TL=445.000,00 TL olarak hesaplandığı, bölgede yapılan araştırma sonucunda 2012 yılında arsa metrekare fiyatlarının 650,00 TL olduğu, bu kapsamda fabrika binasının üzerinde bulunduğu 1000 m2 arsanın emsal satış bedelinin 650.000,00 TL olarak belirlendiği ve fabrika binası ile arsasının emsal satış bedelinin toplam (650.000,00 TL+445.000,00 TL) = 1.095.000,00 TL olarak takdir edildiğinin görüldüğü, Mahkemelerinin E:2016/1828 sayılı dosyasında verilen ara karar ile emsal bedelin tespitine ilişkin bilgi ve belgelerin istenilmesi üzerine davalı idarece, sözü edilen takdir komisyonu kararının yanında 1000 metrekare parsel alanı üzerinde toplam 890 metrekare alanlı III-B sınıfı yapı bulunduğu ve İlyas Dilmen’in 01/06/2012 tarihinden itibaren kiracı olduğu, kiralamanın şirketin ortağı … tarafından yapıldığı tespitlerini içeren 25/07/2016 tarihli tutanağın sunulduğu, bu durumda söz konusu takdir komisyonu kararında, bölgede yapıldığı belirtilen araştırma sonucunda 2012 yılı arsa metrekare fiyatlarının 650,00 TL olduğunun tespit edildiği belirtilmişse de bu veriye dayanak alınan emsal satışların nerede, ne zaman ve hangi bedelle yapıldığı, bu emsallerin nitelikleri ile inceleme konusu yapılan taşınmazın nitelikleri arasında benzeşen yönler bulunup bulunmadığı hususlarına ilişkin somut bir bilgi ve belge sunulmadığı, bahsi geçen kararda da yalnızca arsa metrekare emsal satış bedelinin 650,00 TL olarak tespit edildiğinin belirtilmesiyle yetinildiği görüldüğünden, hangi verilere dayanılarak tespit edildiği belirlenemeyen emsal satış bedeli esas alınarak yapılan tarhiyatta hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle cezalı vergi kaldırılmıştır.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti:İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 267.maddesine göre ortalama satış fiyatı ve maliyet bedeli esasının uygulanması mümkün olmadığından üçüncü sıradaki takdir esasına göre satışa konu gayrimenkulün emsal bedelinin tespiti yoluna gidildiği, takdir komisyonu üyesi ve aynı zamanda inşaat mühendisleri odası üyesi bilirkişi ünvanlı … ve …’ında değerlendirme ve araştırmalarıyla emsal bedelin saptandığı, zaman aşımı süresi de dikkate alındığında uzunca bir araştırma yapma olanağının bulunmadığı, yapılan tarhiyatın hukuka uygun olduğu ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’ÜN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyiz istemine konu Vergi Dava Dairesi kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 31/01/2022 tarihinde oyçokluğuyla kesin olarak karar verildi.

(X)-KARŞI OY :

Dava konusu tarhiyatın matrahı yönünden bağlı olduğu kurumlar vergisi tarhiyatının transfer fiyatlandırması yoluyla örtülü kazanç dağıtımı yapıldığından bahisle yapılan kısmı hakkında verilen Danıştay Üçüncü Dairesinin 31/01/2022 tarih ve E:2018/6179, K:2022/256 kararının “Karşı Oy”unda açıklanan hukuksal nedenler ve gerekçeyle Dava Dairesi kararının bozulması gerektiği oyuyla Daire kararına katılmıyoruz.