Danıştay 3. Daire Başkanlığı 2018/5407 E. , 2022/237 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/5407
Karar No : 2022/237
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı/…
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Tekstil Orman Ürünleri Elektronik Metal İnşaat Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının aleyhe olan hüküm fıkrasına davalı idarece yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, 2013 yılı kurumlar vergisi raporuna istinaden hazırlanan katma değer vergisi raporunda 2013 Aralık döneminden sonraki döneme devreden katma değer vergisinin “112.955,44 TL” olarak dikkate alınması gerektiğinin belirtilmesi nedeniyle 2015 yılı için düzenlenen katma değer vergisi raporu uyarınca 2015 yılının Ağustos ila Aralık dönemlerine ilişkin olarak re’sen salınan katma değer vergisi ve tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle artırılarak kesilen bir kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacı şirketin 2013 yılı işlemlerinin kurumlar vergisi yönünden incelenmesi sonucu düzenlenen raporda, şirket yetkilisinin günlük nakit para ihtiyacının ortalama 10.000,00 TL olduğu şeklindeki beyanı doğrultusunda, bu tutarın üzerinde kasa hesabında bulundurulan paranın ortaklara kullandırıldığı ancak söz konusu finansman hizmetine karşılık herhangi bir faiz geliri hesaplanmadığı ve ayrıca 2013 yılı içerisinde teslim edilen mallar dolayısıyla 2012 yılında tahsil edilerek 340-Alınan Sipariş Avansları hesabında izlenen 401.385,42 TL tutarındaki müşteri avanslarının herhangi bir gelir hesabıyla ilişkilendirilmemesi sebebiyle katma değer vergisi hariç 23.428,20 TL tutarındaki faiz geliri ile 53.063,15 TL tutarındaki belgesiz satış kazancının 2013 dönemi kurum kazancına ilave edilmesi gerektiği yolundaki tespitler doğrultusunda katma değer vergisi yönünden düzenlenen rapora göre, 2013 yılının Aralık döneminden sonraki döneme devreden katma değer vergisinin “112.955,44 TL” olarak dikkate alınması gerektiğinin belirtilmesi üzerine, 2015 yılına ilişkin olarak düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden davacı şirket adına dava konusu tarhiyatın yapıldığı, davacı şirketin, kasa hesabında günlük ihtiyacından fazla para bulundurduğu ve ilişkili kişilere kullandırılan bu tutarlar için faiz hesaplamadığından bahisle adına tarhiyat yapılmışsa da kasa hesabında bulundurulan tutarların davacının tahsilat ve ödemeleri ile uyumlu olup olmadığı ve ticari teamüllere uygun düşüp düşmediği, davacı şirket ile ilişkili kişiler arasında para hareketi bulunup bulunmadığı, para hareketi mevcut ise bu tutarların ilişkili kişiler tarafından şahsi menfaat sağlamaya yönelik olarak kullanılıp kullanılmadığı hususlarında inceleme ve araştırma yapılmadığından, eksik inceleme ve varsayıma dayalı olarak düzeltilen katma değer vergisi beyanları uyarınca davacı adına re’sen salınan vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin finansman hizmetinden kaynaklanan kısmında hukuka uyarlık bulunmadığı, dava konusu dönemde teslimleri gerçekleştirilen 401.385,42 TL tutarındaki satış için herhangi bir belge düzenlenmediği ve elde edilen kazancın beyanlara yansıtılmadığının şirket yetkilisi tarafından da kabul ve ikrar edildiğinden tarhiyatın kayıt ve beyan dışı bırakılan satışlardan kaynaklanan kısmında hukuka aykırılık görülmediği, 2013 yılının Ocak dönemi için kesilen ve aynı yıl içerisinde kesinleşen vergi ziyaı cezasının, 2013 yılı katma değer vergisi beyanlarının düzeltilmesi sonucu devreden katma değer vergisinden kaynaklanan 2015 yılına ilişkin dava konusu vergi ziyaı cezasının artırımlı olarak uygulanmasına esas alınamayacağı gerekçesiyle kayıt dışı satışlardan kaynaklı bir kat vergi ziyaı katma değer vergisi yönünden dava reddedilmiş, faiz gelirinden kaynaklanan bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergileri ile vergi ziyaı cezasının tekerrür nedeniyle artırılan kısmı kaldırılmıştır.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Hakkında düzenlenen vergi inceleme raporu doğrultusunda 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu’nun 13. maddesi uyarınca transfer fiyatlandırması yoluyla örtülü kazanç dağıtımında bulunduğu tespit edilen davacı adına, iç emsale göre belirlenen faiz oranı üzerinden yapılan katma değer vergisi tarhiyatı ve tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle artırılarak kesilen bir kat vergi ziyaı cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … ‘IN DÜŞÜNCESİ :Temyiz isteminin reddi ile Vergi Dava Dairesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
Bölge İdare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de belirtilen Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 31/01/2022 tarihinde oyçokluğuyla kesin olarak karar verildi.
(X)-KARŞI OY :
Dava konusu tarhiyatın matrahı yönünden bağlı olduğu 2013 yılı kurumlar vergisi tarhiyatına ilişkin Danıştay Üçüncü Dairesinin 27/01/2022 tarih ve E:2018/6683, K:2022/212 sayılı kararının “Karşı Oy”unda belirtilen hukuksal nedenler ve gerekçe uyarınca tarhiyatın, kasa adatından kaynaklı kısmına ilişkin hüküm fıkrasına yöneltilen temyiz isteminin kabulü ile kararın buna ilişkin hüküm fıkrasının bozulması gerektiği oyuyla Daire kararına bu yönden katılmıyoruz.