Danıştay 3. Daire Başkanlığı 2018/223 E. , 2020/4644 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/223
Karar No : 2020/4644
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Akaryakıt ve Otomotiv Ticaret Limited Şirketi
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, alımlarının bir kısmını sahte faturalarla belgelendirdiği yolunda tespitleri içeren vergi inceleme raporuna dayanılarak 2010 yılı için 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 353.maddesinin 1.bendi kapsamında kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Özel usulsüzlük cezasına ilişkin ihbarnamenin davacının bilinen adresinde tebliğ edilemediğinden bahisle 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 21.maddesine göre mahalle muhtarına bırakılmak suretiyle tebliğ edildiği, sonrasında 14/01/2016 tarihinde muhtarlıktan alınarak söz konusu cezadan haberdar olunduğunun anlaşıldığı olayda, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun ilgili hükümleri yerine 7201 sayılı Tebligat Kanunu gereğince yapılan tebligat usulsüz olduğundan öğrenildiği beyan edilen cezanın 14/01/2016 tarihinde tebliğ edildiğinin kabulü gerekeceğinden, 31/12/2015 tarihinde zamanaşımına uğrayan cezada hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu ceza kaldırılmıştır.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Özel usulsüzlük cezasına ilişkin ihbarnamenin zamanaşımı süresi içinde davacının bilinen adresine gönderildiği, tebliğ edilememesi üzerine muhtarlığa bırakılmak suretiyle tebligat yapıldığı, zamanaşımının gerçekleşmediği ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’ÜN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Mahkeme kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
4.2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere 17/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.