Danıştay Kararı 3. Daire 2016/1438 E. 2019/4503 K. 24.06.2019 T.

Danıştay 3. Daire Başkanlığı         2016/1438 E.  ,  2019/4503 K.ihbarname, tebligat, V.U.K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/1438
Karar No : 2019/4503

TEMYİZ EDEN (DAVALI) :
VEKİLİ :
KARŞI TARAF (DAVACI) :
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Avukatlık faaliyetiyle iştigal eden davacı adına, mesleki faaliyetinden kaynaklanan bir kısım vekalet ücreti için serbest meslek makbuzu düzenlemediği yönünde tespitleri içeren vergi inceleme raporuna dayanılarak 2009 yılı için re’sen salınan gelir vergisi ile tekerrür hükümleri uyarınca yüzde 50 oranında artırılarak kesilen bir kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Tarhiyata ilişkin ihbarnamelerin mahalle muhtarına tebliğ edildiği, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nda, davacının bilinen adresinde bulunamaması durumunda mahalle muhtarına tebligat yapılacağına dair bir hüküm bulunmadığı, yapılan tebligatın usulsüz olması sebebiyle zamanaşımını etkilemeyeceği, tebligatın zamanaşımı süresi geçirildikten sonra 06/01/2015 tarihinde davacının ıttılasına girdiği dikkate alındığında tarhiyatın zamanaşımına uğradığı gerekçesiyle tarhiyat kaldırılmıştır.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Usulsüz tebligatın borcu ortadan kaldırmayacağı, muhatabın adresinde bulunamaması halinde tebligatın, tarh zamanaşımı süresinin dolmasına çok az bir süre kaldığı durumlarda 7210 sayılı Tebligat Kanunu hükümleri uyarınca yapılabileceği ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile Mahkeme kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. …Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:…sayılı kararının ONANMASINA,
3. Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
4. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere 24/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.