Danıştay Kararı 3. Daire 2016/12987 E. 2020/4523 K. 11.11.2020 T.

Danıştay 3. Daire Başkanlığı         2016/12987 E.  ,  2020/4523 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/12987
Karar No : 2020/4523

TEMYİZ EDENLER : 1-(DAVACI) … Uluslararası Taşımacılık Akaryakıt Dağıtım Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av….
2-(DAVALI) … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av….
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacının satın aldığı … üretimde kullanmayıp muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge düzenlemek suretiyle doğrudan satarak elde ettiği hasılatını kayıt ve beyan dışı bıraktığı, bu durumu gizlemek amacıyla sahte fatura kullandığı yolunda saptamalar içeren vergi inceleme raporuna dayanılarak kayıt dışı bıraktığı özel tüketim vergisine katma değer vergisi eklenmek ve sahte faturalara konu indirimleri reddedilmek suretiyle yeniden oluşturulan beyan tablosu uyarınca 2010 yılının Mart ila Aralık dönemleri için re’sen salınan katma değer vergisi ile Mart ila Temmuz dönemleri için üç kat, Ağustos ila Aralık dönemleri için ise tekerrür hükümleri gereğince artırılarak kesilen üç kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Dava konusu tarhiyatın özel tüketim vergisinden kaynaklanan kısmının bağlı olduğu 2011 yılının Ocak ila Aralık dönemleri için yapılan özel tüketim vergisi tarhiyatına karşı açılan davanın, Mahkemelerinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla, özel tüketim vergisi yönünden davacı tarafından tiner üretiminde kullanılacağı taahhüt edilerek satın alınan … ürününün üretimde kullanılmayıp doğrudan satıldığının Mahkemelerince de kabul edildiği gerekçesiyle reddedildiği, davacının üretimde kallanılan yardımcı madde alımların ilişkin faturaların gerçeği yansıtmadığının alım yapılan kişilerle ilgili olarak düzenlenen vergi tekniği raporlarındaki saptamalarla ortaya konulduğu anlaşıldığından yapılan tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı, 2010 yılında kesinleşen vergi ziyaı cezasının ise tekerrüre esas alınamayacağı gerekçesiyle üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi yönünden dava reddedilmiş, vergi ziyaı cezasının tekerrüre isabet eden kısmı ise kaldırılmıştır.
TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI :
Davacı tarafından, vergi tekniği raporunun tebliğ edilmediği, bilirkişi incelemesi talepleri karşılanmadan karar verildiği, kurulduğu günden itibaren fiilen üretim yapan şirket olduklarının kuşkuya yer vermeyecek şekilde açık olduğu, varsayıma dayanılarak tarhiyat yapıldığı ileri sürülerek kararın aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması istenilmektedir.
Davalı idare tarafından, tekerrür hükümlerine göre vergi ziya cezasının artırılmasının 27/08/2010 tarihinde kesinleşen cezaya dayandığı ve hukaka uygun olduğu ileri sürülerek kararın aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması istenilmektedir.
TARAFLARIN SAVUNMALARI: Taraflarca savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’ÜN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile Mahkeme kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz istemlerinin reddine,
2. …. Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Davacıdan 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca nispi harç alınmasına,
4. Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere 11/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.