3. Daire 2007/513 E. , 2009/775 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No: 2007/513
Karar No: 2009/775
Temyiz Eden : Çekirge Vergi Dairesi Müdürlüğü-BURSA
Karşı Taraf : …
Vekili : …
İstemin Özeti : Gümrük komisyoncusu olan davacının, amortisman yoluyla itfa etmesi gereken harcamalarını doğrudan gider kaydettiği ve hizmet verdiği mükelleflerin gümrükleme işlemleri sırasında yaptığı damga pulu alışlarının gider kayıtlarından çıkarılması gerektiği yolundaki saptamaları içeren vergi inceleme raporuna dayanılarak adına 2003 yılı için re’sen salınan bir kat vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisinin, dava konusu edilen damga pulu alışları yönünden bulunan matrah farkına isabet eden kısmını; işletme ile ilgili olmak şartıyla damga vergisinin safi kazancın tespitinde indirilebileceğinin 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 40’ıncı maddesinin 6’ncı bendinde hüküm altına alındığı, 488 sayılı Damga Vergisi Kanununun 3’üncü maddesinde, damga vergisinin mükellefinin kağıtları imza edenler olduğu, 24’üncü maddesinde ise vergiye tabi kağıtların damga vergisinin ödenmemesinden veya noksan ödenmesinden dolayı alınması gereken vergi ve cezadan, mükelleflere rücu hakkı olmak üzere, kağıtları ibraz edenlerin sorumlu olduğunun kurala bağlandığı, bu durumda davacı tarafından ödenen damga vergilerinin müşterilere rücu edildiği yolunda bir tespit bulunmadığından, damga pulu alışlarının gider kaydedilmesinde yasaya aykırılık görülmediği gerekçesiyle kaldıran … Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…, K:… sayılı kararının; gümrük işlerini takip ettiği müşterilerinin matbu belgelerine yapıştırılması gereken damga pullarını kendi adına faturalı olarak alıp gider kaydeden davacının düzenlediği faturalarda söz konusu bedellere yer vermediği, gerçek niteliği itibarıyla davacı şirketin gideri olmayan bu bedellerin gider kayıtlarından çıkarılması gerektiği ileri sürülerek bozulması istenmiştir.
Savunmanın Özeti : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.
Tetkik Hakimi :
Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
Savcı :
Düşüncesi : İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49’uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir.
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen Mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Üçüncü Dairesince işin gereği görüşülüp düşünüldü:
Gümrük müşavirliği yapan davacı şirketin hizmet verdiği müşterilerinin gümrük işlemlerinde kullanmak üzere satın aldığı ve düzenlediği hizmet faturalarında tahsilatına yer verilmediği damga pulu bedellerinin maliyet kayıtlarından çıkarılması suretiyle yapılan tarhiyatı kaldıran vergi mahkemesi kararı temyiz edilmiştir.
Kurumlar Vergisi Kanununun 13’üncü maddesinde, safi kurum kazancının tespitinde Gelir Vergisi Kanununun ticari kazanç hükümlerinin uygulanacağı hükme bağlanmış olup, Gelir Vergisi Kanununun 40’ıncı maddesinin 6’ncı bendinde, safi kazancın tespitinde işletme ile ilgili olmak şartıyla; bina, arazi, gider, istihlak, damga, belediye vergileri, harçlar ve kaydiyeler gibi aynı vergi, resim ve harçların indirilebileceği öngörülmüştür.
213 sayılı Vergi usul Kanununun 3’üncü maddesinin (B) bendinde, vergilendirmede, vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerinin gerek mahiyetinin esas olduğu, iktisadi, ticari ve teknik gereklere uymayan ve olayın özelliğine göre normal ve olağan olmayan bir durumun, iddia eden tarafından kanıtlanması gerektiği kurala bağlanmıştır.
Davacı tarafından müşavirlik hizmetleri, gümrükleme dış ticaret işlemleri yapan müşterileri adına ve hesabına gerçekleştirilmektedir. Bu nedenle müşterilerinin işlemleri için kullanılmak üzere satın alınan damga pullarının alış bedellerinin müşavirlik faaliyetine ait giderlerden kabul edilmesine olanak bulunmayıp, bu bedellerin davacının maliyet kayıtlarına intikal ettirilmesi muhasebe ilkelerine ve ticari gereklere aykırıdır.
Damga pulu bedellerinin, müşterilerinden tahsil ettiği komisyon bedelinin içinde yer aldığını ileri süren ve bu soyut anlatımı kanıt değeri taşımayan davacının müşterilerine düzenlediği müşavirlik hizmet faturalarında bedele dahil unsurlar arasında damga pulu bedellerinin gösterilmediği vergi inceleme raporuyla saptanmıştır. Müşavirlik faaliyetine ait olmadığı halde maliyet kayıtlarına aldığı ve müşterisine yansıttığı bedelleri hasılat kayıtlarına intikal ettirdiğini kanıtlama yükü kendisine ait olan ve bu yönde bir kanıt sunamayan davacı adına yapılan tarhiyatın, damga vergilerinin davacı tarafından ödendiği gerekçesiyle kaldırılması hukuka uygun düşmemiştir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulü ile … Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…, K:… sayılı kararının bozulmasına, 492 sayılı Harçlar Kanununun 13’üncü maddesinin (j) bendi parantez içi hükmü uyarınca alınması gereken harç dahil olmak üzere yargılama giderlerinin yeniden verilecek kararda karşılanması gerektiğine, 16.3.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.