3. Daire 2007/2863 E. , 2009/2812 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No: 2007/2863
Karar No: 2009/2812
Temyiz Eden : Gazikent Vergi Dairesi Müdürlüğü-GAZİANTEP
Karşı Taraf :
Vekili :
İstemin Özeti : Restoran işletmeciliği yapan ve 2002 yılı işlemleri POS-İmprinter cihazı ile yaptığı kredili satışlar yönünden incelenen davacı şirketin hasılatının bir kısmını kayıt ve beyan dışı bırakması nedeniyle adına re’sen salınan vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi, gelir (stopaj) vergisi, geçici vergi üzerinden kesilen vergi ziyaı cezası ve belge düzenlenmemesi nedeniyle kesilen özel usulsüzlük cezasını; tarhiyatın dayanağı inceleme raporu ve eki tutanakta, davacı şirketin kurumlar vergisi beyannamesinde beyan ettiği yıllık satış hasılatının, dönem sonu gelir tablosunda yer alan hasılat tutarıyla uyumlu olduğu ortaya konulmasına karşın yılın üç ayında katma değer vergisi beyannameleriyle beyan edilen hasılat tutarından daha fazla hasılat elde edildiği ve kredi kartı ile yapılan satışlardan elde edilen bu hasılatın bir kısmının kayıt ve beyan dışı bırakıldığı ileri sürülerek matrah farkı belirlenmiş ise de; davacı şirketin kredi kartı aracılığıyla yapılan taksitli satışlarda taksit tutarlarının hesaplara geçtiği aylarda kayıtlara alınan hasılat tutarının katma değer vergisi beyannamelerinde beyan edilen tutardan fazla oluştuğu, taksit tutarlarının karşılığında fatura düzenlenip kayıtlara alındığı yolundaki iddialarının vergilendirmeyi etkileyecek nitelikte olduğu, peşin satışları da bulunan ve yıllık satış hasılatı kurumlar vergisi beyannamelerinde beyan edilen tutarda olan davacı şirketin kredi kartı ile yaptığı satışlarından doğan ve beyan dışı bırakılan hasılatı bulunup bulunmadığı tespit edilmeden dört aylık kredili satışları dikkate alınarak yapılan vergilendirmenin hukuka uygun görülmediği gerekçesiyle kaldıran … Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…, K:… sayılı kararının; Vergi İstihbarat Merkezince bankalardan alınan, POS imprinter cihazı verilen üye iş yerlerinin bu cihazları kullanarak yaptıkları satışlara ilişkin bilgiler ve katma değer vergisi beyanları esas alınarak yapılan inceleme sonucuna dayalı tarhiyatta ve kesilen özel usulsüzlük cezasında kanuna aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek bozulması istenmiştir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Tetkik Hakimi : …
Düşüncesi : İnceleme raporu uyarınca yapılan tarhiyatın hukuka uygun olduğu, bu nedenle tarhiyatın kaldırılması yolunda verilen vergi mahkemesi kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
Savcı :
Düşüncesi : İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49’uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir.
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen Mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Üçüncü Dairesince işin gereği görüşülüp düşünüldü:
213 sayılı Vergi Usul Kanununun 3’üncü maddesinde vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilşikin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, ticari gereklere aykırı düşen normal ve mutad olmayan bir durum iddia edildiğinde, kanıt yükünün iddia edene ait olduğu düzenlenmiştir.
Restoran işletmeciliği yapan davacı şirket adına Maliye Bakanlığı Vergi İstihbarat Merkezi tarafından 2002 yılında üye iş yeri olarak POS-İmprinter cihazını kullandığı bankalardan alınan bilgilere göre hazırlanan listedeki aylık satış tutarları ile katma değer vergisi beyanlarının karşılaştırılması sonucu, Ocak, Şubat ve Mart aylarında yapılan kredili satışlardan elde edilen hasılat tutarının, katma değer vergisi beyannamelerinde yer alan hasılat tutarından fazla olduğu, Aralık ayında ise kredi kartı ile yapılan satışların tümünün beyanlara dahil edildiği saptanmış, Ocak, Şubat ve Mart aylarında elde edilen hasılatın bir kısmının kayıt ve beyan dışı bırakıldığı sonucuna varılarak tarhiyat yapılmış, özel usulsüzlük cezası kesilmiştir.
Vergi ve cezalara karşı, taksitli satışlarda cihazın kullanıldığı ayda belge düzenlendiği için kazancın o ayın gelirine dahil edildiği, dört ayın verilerine göre değerlendirme yapılamayacağı, beyan edilen yıllık hasılat tutarının kredili satış hasılatı tutarından fazla olduğu iddialarıyla açılan davada, vergi mahkemesince davacı iddialarına dayanılarak yıllık beyannamede beyan edilen hasılat tutarı ile gelir tablosunda gösterilen tutarın aynı olduğu, dört aya ait verilerin esas alınması suretiyle yapılan incelemeyle kayıt ve beyan dışı hasılat farkı hesaplanmasının hukuka uygun görülmediği gerekçesiyle vergi ve cezalar kaldırılmıştır.
Müşterilerine POS-İmprinter cihazı kullanarak kredi kartı ile satış hizmeti sunan bir işletmenin, üyesi olduğu bankalardan alınan bilgilere göre düzenlenen aylık satış tutarlarına ilişkin listede yer alan tutarların katma değer vergisi beyannamelerinde beyan edilen tutarlardan yüksek olması, kredili satışların bir kısmının kayıt ve beyan dışı bırakıldığının kabulünü gerektirir. Bu cihazlar kullanılarak yapılan satışların tümünün ya da bir kısmının yasal kayıtlara alınmaması suretiyle hasılatın gizlenmesi halinde bu tutarın, işletme kayıtlarına göre düzenlenerek yıllık beyannameye eklenen gelir tablosunda gösterilemeyeceği açıktır.
Böyle bir durumda gelir tablosu ve yıllık beyannamede aynı tutarda hasılat gösterilmesi ya da peşin satışı da bulunan işletmede kredili satış tutarından daha yüksek tutarda yıllık hasılat beyan edilmesi de hasılatın gizlenmediğine kanıt oluşturmayacağından, vergi mahkemesince yukarıda değinilen kural gereği kredi kartı ile yaptığı satışların tümünü kayıt ve beyanlarına dahil ettiğini kanıt yükü kendisine düşen davacıdan varsa iddialarını kanıtlayan bilgi ve belgeler istenerek, bu bilgi ve belgelerin inceleme raporundaki tespitlerle birlikte değerlendirilmesi suretiyle karar verilmesi gerekirken salt davacı iddialarına dayanılarak yazılı gerekçeyle verilen karar hukuka uygun görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulü ile … Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…, K:… sayılı kararının bozulmasına, 492 sayılı Harçlar Kanununun 13’üncü maddesinin (j) bendi uyarınca alınması gereken harç dahil olmak üzere yargılama giderlerinin yeniden verilecek kararda karşılanması gerektiğine, 30.9.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.