3. Daire         2004/760 E.  ,  2005/482 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2004/760
Karar No: 2005/482

Temyiz Eden : Vergi Dairesi Müdürlüğü-UŞAK
Karşı Taraf : …
Vekili : …
İstemin Özeti : Davacının mülkiyetine sahip olduğu daireleri sezonluk ve sürekli olarak kiraya vermesi nedeniyle pansiyon işletmeciliğinde bulunduğundan bahisle bu faaliyetinden dolayı elde edilen kazancın ticari kazanç olduğu neden gösterilerek tesis edilen mükellefiyet ile günlük müşteri listesi düzenlememesi, pansiyon işletmeciliği için vergi levhası tasdik ettirmemesi nedeniyle kesilen özel usulsüzlük cezaları ile pansiyon işletmeciliğini idareye bildirmediği ve ödeme kaydedici cihazının olmadığından söz edilerek kesilen usulsüzlük cezalarını; davacı nezdinde düzenlenen yoklama fişlerinde, davacının kiracılarla kira mukavelesi yaptığı, yanında işçi çalıştırmadığı, konaklama dışında herhangi bir hizmet vermediğinin tespit edildiği, bu durumda davacının kira geliri dışında herhangi bir gelir elde etmediği anlaşıldığından tesis edilen işlemde ve kesilen cezalarda yasaya uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle işlemi iptal ederek kesilen cezaları kaldıran … Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…, K:… sayılı kararının; pansiyon işletmeciliğinin muntazam ve organizasyon şeklinde 1996 yılından bu yana yapıldığından elde edilen gelirin ticari kazanç olduğu ileri sürülerek bozulması istenmiştir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Tetkik Hakimi : …
Düşüncesi : Ötedenberi maliki bulunduğu bitişik nizam şeklindeki 12 daireden 10’unu günlük, aylık ve sezonluk olarak kiraya verme karşılığı elde edilen kazancın faaliyetin sürekliliği karşısında ticari olduğu gerekçesiyle tesis edilen işlemde ve kesilen cezalarda yasaya aykırılık bulunmadığından aksi yolda verilen mahkeme kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
Savcı : …
Düşüncesi : Uyuşmazlık, davacının sahibi bulunduğu devamlı ve kısa süreli olarak kiraya verdiği on mini daire karşılığında sağlanan gelirin ticari kazanç olup olmadığına ilişkindir.
Davacının, bitişik nizamlı olarak inşa edilen oniki mini dairesinden onunu günlük, on günlük ve sezonluk olmak üzere daimi olanak kiraya verdiği, dairelerde, bir çift kişilik, iki tek kişilik yatak, masa sandalye, yemek takımı bulunduğu, ilçe jandarma komutanlığından geçici pansiyon işletme ruhsatı aldığı hususları yoklama fişleri ve kira kontratlarından anlaşılmaktadır.
Dairelerinin mobilyalı olarak kiraya vermesi, geçici pansiyon işletme ruhsatı alması, dairelerin pansiyon işletmeciliği uygun olarak inşa edilmesi, taşınmazın bulunduğu yörenin turistik özelliğe sahip olması, kira sürelerinin kısa tutulması davacının ticari amaçla pansiyon işletmeciliği yaptığını gösterdiğinden ticari kazanç yönünden mükellefiyetinin tesisinde hukuka aykırılık görülmemiştir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin kabulü ile temyize konu mahkeme kararının bozulmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Üçüncü Dairesince işin gereği görüşülüp düşünüldü:
Bitişik nizam şeklinde inşa ettiği 12 dairesinden 10’unu günlük, aylık ve sezonluk kiraya veren davacının pansiyon işletmeciliğinde bulunduğundan bahisle elde ettiği gelirin ticari kazanç olduğu neden gösterilerek tesis edilen mükellefiyet kaydının iptali ile kesilen usulsüzlük ve özel usulsüzlük cezalarını kaldıran vergi mahkemesi kararı temyiz edilmiştir.
Uyuşmazlık, kiraya verilen 10 daire karşılığında sağlanan gelirin ticari kazanç olup olmadığına ilişkindir.
Davacı nezdinde düzenlenen tutanak ve yoklama fişlerinde, davacının 8.6.1996 tarihinden bu yana turistik bir bölgede mülkiyeti kendisine ait 10 mini daireyi günlük, aylık ve sezonluk kiraya verdiği, dairelerin mobilyalı olduğu, ilçe jandarma komutanlığından geçici işletme ruhsatı alındığı anlaşılmaktadır. Dairelerin pansiyon işletmeciliğine uygun olarak bitişik nizam şeklinde inşa edilmesi, kiracılarla yapılan kontratlarda kira sürelerinin günlük, beş günlük, on günlük gibi kısa süreli olması nedeniyle elde edilen gelir pansiyon işletmeciliğinden ve ticari organizasyon sonucu elde edilmiş ticari kazanç olup, davacının işletme ile ilgili bildirimde bulunmaması ve usul hükümlerine aykırı davranması nedeniyle mükellefiyet tesisinde ve kesilen cezalarda yasaya aykırılık bulunmadığından aksi yolda verilen mahkeme kararında isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin kabulü ile … Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…, K:… sayılı kararının bozulmasına, 492 sayılı Harçlar Kanununun 13’üncü maddesinin (j) bendi parantez içi hükmü uyarınca alınması gereken harç dahil olmak üzere yargılama giderlerinin yeniden verilecek kararda karşılanması gerektiğine, 24.2.2005 gününde oybirliğiyle karar verildi.