Danıştay Kararı 3. Daire 2004/1923 E. 2004/2911 K. 24.11.2004 T.

3. Daire         2004/1923 E.  ,  2004/2911 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2004/1923
Karar No: 2004/2911

Temyiz Eden : Boğaziçi Kurumlar Vergi Dairesi Başkanlığı-İSTANBUL
Karşı Taraf : …
Vekili : …
İstemin Özeti : Davacı tarafından … A.Ş’ne verilen çağrı sonlandırma (ara bağlantı) hizmetine özel iletişim vergisi hesaplanmaması nedeniyle elde edilen hizmet bedeli üzerinden Nisan 2001 dönemi için adına ikmalen salınan vergi ziyaı cezalı özel iletişim vergisini; 4481 sayılı Kanunun vergisi ihtilaflı dönemde yürürlükte bulunan 8’inci maddesinde her nev’i cep telefonu işletmeleri tarafından verilen tesis, devir, nakil ve haberleşme hizmetlerinin bu vergiye tabi olduğuna işaret edilmiş olup, davacı kurum tarafından … A.Ş. abonelerine karşı verilen çağrı sonlandırma hizmetinden dolayı anılan kurumdan özel iletişim vergisi alacağına dair kanunda bir düzenleme bulunmadığı, kanunun lafzının açık olduğu, esasen katma değer vergisinde olduğu gibi yansımalı vergi olan özel iletişim vergisini sonuçta cep telefonu sahiplerinin ödediği, ancak mükellef 8’inci maddede öngörülen cep telefonu işletmecileri olduğu için, işletmeler idareye karşı mükellef kılınmış olmakla beraber, çağrı sonlandırma hizmeti olarak cep telefonu işletmeleri arasındaki özel iletişim vergisi ödemelerinin nihai tüketiciye fatura edildiği, … A.Ş. abonelerinin sabit telefonlarından arama yaptıkları cep telefonları için bu vergiyi ödeyeceklerine dair yasada bir düzenleme yapılmamış olması karşısında yapılan cezalı tarhiyatta mevzuata uyarlık görülmediği gerekçesiyle kaldıran … Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…, K:… sayılı kararının; yapılan tarhiyatın yasal düzenlemeye uygun olduğu ileri sürülerek bozulması istenmiştir.
Savunmanın Özeti : GSM işletmecisi veya abonesi olmayan Türk Telekom’a düzenlenen faturalarda özel iletişim vergisi hesaplanmasının yasal olarak mümkün olmadığı ileri sürülerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.
Tetkik Hakimi : …
Düşüncesi : Cep telefonu işletmeciliği nedeniyle özel iletişim vergisi yükümlüsü olan davacı kurum tarafından … A.Ş.’ne verilen çağrı sonlandırma hizmetinin bir haberleşme hizmeti olması ve 4481 sayılı Kanunun 8’inci maddesinin 1’inci fıkrası uyarınca da haberleşme hizmetinin de özel iletişim vergisine tabi olması ve … A.Ş. Muhasebe ve Finansman Dairesi Başkanlığının 4.2.2002 tarihli yazılarında şirketlerinden … şebekesinden … GSM şebekesine doğru olan aramalarda konuşma ücretine %25 Ö.İ.V.’ninde dahil olduğunun bildirilmesi karşısında beyan edilmediği anlaşılan özel iletişim vergisi nedeniyle yapılan tarhiyatı kaldıran vergi mahkemesi kararının bozulması gerektiği düşünülmüştür.
Savcı : …
Düşüncesi :Davacı kurumun uyuşmazlık dönemine ait işlemlerinin özel iletişim vergisi yönünden incelenmesi sonucu düzenlenen inceleme raporuna dayanılarak adına ikmalen yapılan cezalı tarhiyata karşı açılan davayı kabul eden vergi mahkemesi kararı temyiz edilmiştir.
4481 sayılı Kanunun 8.maddesinin 1.fıkrasında; her nevi cep telefonu işletmecileri tarafından verilen (ön ödemeli kart satışları dahil) tesis, devir, nakil ve haberleşme hizmetlerinin özel iletişim vergisine tabi olduğu hükme bağlanmıştır.
Cep telefonu işletmeciliği nedeniyle özel iletişim vergisi yükümlüsü olan davacı kurum tarafından … Anonim Şirketine verilen çağrı sonlandırma hizmetinin bir haberleşme hizmeti olduğu kuşkusuzdur.
Özel iletişim vergisinde, vergiyi doğuran olay, tesis, devir, nakil ve haberleşme hizmetinin yerine getirilmesiyle gerçekleştiğine göre, davacı tarafından … Anonim Şirketinin abonelerine verilen çağrı sonlandırma hizmetinin de iletişim vergisine tabi tutulacağının yasa maddesi metninde açıkça belirtilmesine gerek bulunmadığı gibi vergiden istisna yada muafiyetin yasada gösterilmesiyle olanaklı olması karşısında aksi düşünce ile davanın kabulü yolunda verilen kararda hukuka uygunluk bulunmamıştır.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin kabulü ile temyize konu mahkeme kararının bozulmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Üçüncü Dairesince işin gereği görüşülüp düşünüldü:
21 Mart 2001 tarihinde haberleşme hizmeti vermeye başlayan davacı şirketin Mart-Aralık 2001 vergilendirme dönemlerinde … A.Ş.’ne vermiş olduğu haberleşme hizmeti karşılığı düzenlemiş olduğu faturalarda özel iletişim vergisi hesaplamadığının tespiti ile Nisan 2001 dönemi için adına ikmalen salınan vergi ziyaı cezalı özel iletişim vergisini kaldıran vergi mahkemesi kararı temyiz edilmiştir.
4481 sayılı Kanunun 8’inci maddesinin 1’inci fıkrasında; her nevi cep telefonu işletmecileri tarafından verilen tesis, devir, nakil ve haberleşme hizmetlerinin %25 oranında özel iletişim vergisine tabi olduğu, 2’nci fıkrasında ise verginin mükellefinin cep telefonu işletmecileri olduğu kurala bağlanmıştır.
Cep telefonu işletmeciliği nedeniyle özel iletişim vergisi yükümlüsü olan davacı kurum tarafından … A.Ş.’ne verilen çağrı sonlandırma hizmetinin bir haberleşme hizmeti olduğu ve özel iletişim vergisinde de vergiyi doğuran olayın; tesis, devir, nakil ve haberleşme hizmetinin yerine getirilmesiyle gerçekleşmesi karşısında davacı şirket tarafından … A.Ş. abonelerine verilen çağrı sonlandırma hizmetinin özel iletişim vergisine tabi tutulacağı açıktır.
Bununla birlikte, … A.Ş. ile … Hizmetleri A.Ş. arasında düzenlenen Şebekelerarası İrtibat ve İşbirliği Sözleşmesi uyarınca alınan çağrı sonlandırma ücreti, bu sözleşmenin EK D/4 ve ilave 1.A.1 kısmında vergiler dahil tutar olarak tespit edilmiş olup, 2001 yılında … A.Ş. şebekesinden işletmeci şebekesine giden trafik için hesaplamaya esas alınan birim dakika ücretinin tespitinde herhangi bir verginin dikkate alınıp alınmadığının, eğer varsa sözleşme gereği esas alınan birim dakika ücretine hangi vergi ve vergilerin dahil edilmiş olduğunun ve ayrıca birim dakika ücretinin nasıl tespit edildiğinin bildirilmesinin Gelirler Kontrolörü Hakkı Batur tarafından istenmesi üzerine … A.Ş. Muhasebe ve Finansman Dairesi Başkanlığının 4.2.2002 tarihli cevap yazılarında; şirketlerinden … şebekesinden … GSM şebekesine doğru olan aramalarda 6 saniyede 1 kontör esas alınarak bir dakikalık konuşma ücretinin tespit edildiği ve söz konusu ücrete %18 K.D.V. ve %25 Ö.İ.V.’nin dahil olduğunun bildirilmesi karşısında beyan edilmeyen özel iletişim vergisi nedeniyle davacı adına yapılan tarhiyatın kaldırılması yolundaki vergi mahkemesi kararında hukuka uygunluk görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulü ile … Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…, K:… sayılı kararının bozulmasına, 492 sayılı Harçlar Kanununun 13’üncü maddesinin (j) bendi parantez içi hükmü uyarınca alınması gereken harç dahil olmak üzere yargılama giderlerinin yeniden verilecek kararda karşılanması gerektiğine 24.11.2004 gününde oybirliğiyle karar verildi.