Danıştay Kararı 3. Daire 2000/714 E. 2002/674 K. 06.03.2002 T.

3. Daire         2000/714 E.  ,  2002/674 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No: 2000/714
Karar No: 2002/674

Temyiz Eden : ..
Karşı Taraf : Gazikent Vergi Dairesi Müdürlüğü-GAZİANTEP
İstemin Özeti : Serbest muhasebecilik yapan ve 1994 takvim yılına ilişkin kurumlar vergisi ve geçici vergi beyannamesi üzerinde hesaplanan vergilerin serbest meslek ödemeleri nedeniyle tevkif yoluyla ödenen gelir (stopaj) vergisini mahsup ederek beyanda bulunan davacı kurum adına, kurumlar vergisi mükelleflerine yapılan ödemelerden tevkifat yapılamayacağından, mahsup edilen vergilerin 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 116’ncı maddesi ve izleyen maddelerine göre düzeltilebileceği belirtilerek mahsupla azaltılan vergilerin kusur cezalı olarak istendiği 14.5.1999 tarihli düzeltme fişi üzerine açılan davada; kurumlara yapılan serbest meslek ödemelerinden tevkifat yapılacağına ilişkin bir düzenleme bulunmadığından, ödenmeyen kurumlar vergisinin davacı şirketten istenmesinin yasaya uygun olduğu ancak, mahsup dönemi geçtiğinden geçici verginin aranamayacağı, öte yandan davacı kuruma müşteriler tarafından yapılan ödemeler üzerinden tevkif edilen vergiler nedeniyle mükerrerlikten de söz edilemeyeceği gerekçesiyle tarhiyatı, geçici vergiyi kaldırmak suretiyle değiştiren … Mahkemesinin … gün ve E:…, K:… sayılı kararının; ödenen verginin beş yıllık gecikme faizi ile birlikte tekrar istenmesinin hukuka uygun olmadığı ileri sürülerek bozulması istenmiştir.
Savunmanın Özeti : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.
Tetkik Hakimi : …
Düşüncesi : Davacıya ödeme yapan şahıslar tarafından sorumlu sıfatıyla kesilen ve yatırılan vergilerin mahsubu istenilmiş ve bu istem doğrultusunda mahsup işlemi gerçekleştirildikten sonra dava konusu tarhiyat yapılmıştır. Tevkif edilen vergilerin davacı adına yatırılmış olması ve Kurumlar Vergisi Kanununun 44’üncü maddesi uyarınca bu vergilerin mahsubunda yasalara aykırı bir durum bulunmaması nedeniyle hazinenin kaybı söz konusu değildir. Bu nedenle daha önce idarenin hatası nedeniyle mahsup yoluyla ödenen verginin cezalı olarak yeniden istenilmesinde hukuka uygunluk bulunmadığından, kararın bozulması gerekceği düşünülmetedir.
Savcı : …
Düşüncesi : Temyiz başvurusu,muhasebecilik faaliyetinde bulunan davacı şirketin düzenlediği hizmet faturaları üzerinden tevkif yoluyla ödenen gelir (stopaj) vergilerini uyuşmazlık döneminde beyan ettiği kurumlar vergisinden mahsup edilmesi suretiyle eksik ödemede bulunduğundan bahisle düzeltme yoluyla adına salınan kurumlar,geçici kurumlar vergileri ile bunlara bağlı olarak kesilen kusur cezalarına karşı açılan davayı kısmen kabul eden vergi mahkemesi kararının bozulması istemidir.
Davacı şirketin kurumlar vergisi mükellefi olması nedeniyle 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 94.maddesinin A fıkrası hükmü uyarınca muhasebecilik hizmeti karşılığında elde ettiği gelirinin tevkifata tabi olmayacağı sabit bulunmaktadır.Olayda kanuna aykırı olarak davacı şirkete yapılan hizmet ödemelerinden gelir (stopajı) vergisi kesintisi yapılmıştır.Yasaya aykırı olarak tevkif edilen gelir (stopaj) vergisinde vergi hatası bulunması ve davacı şirketin hizmet sunduğu firmalarca hizmet karşılığı olarak yapılan ödemelere bu ödemelerden kesilen gelir (stopaj) vergilerinin de dahil olması karşısında yapılacak mahsup işlemi sonucu artan gelir (stopaj) vergisinin hizmetten yararlanan firmalara değil davacı şirkete ret ve iadesi gerekecektir. Bu durumda; davacı şirketin hizmet bedeli üzerinden ödendiği sabit bulunan gelir (stopaj) vergisinin kurumlar vergisinden mahsubunda yasal isabetsizlik bulunmadığından aksi düşünceye dayalı olarak yapılan cezalı tarhiyatta hukuka uygunluk görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulü ile temyize konu vergi mahkemesi kararının bozulmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Üçüncü Dairesince işin gereği görüşülüp düşünüldü:
193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 94’üncü maddesinin ikinci fıkrasının 2’nci bendinde, serbest meslek işleri nedeniyle yapılan ödemelerden tevkifat yapılacağı kurala bağlanmış; 5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun 44’üncü maddesinde de beyannamede gösterilen kazançlardan, bu Kanunun ve Gelir Vergisi Kanununa göre tevkifan kesilmiş olan vergilerin, beyanname üzerinden hesaplanan kurumlar vergisinden mahsup edilmesi öngörülmüştür.
Serbest muhasebecilik yapan davacıya 1994 takvim yılında müşterileri tarafından yapılan ödemeler sırasında tevkif edilen gelir (stopaj) vergilerinin sorumlu sıfatıyla beyan edilerek ödendiği sabit olup bu vergiler, kurumlar vergisi beyannamesine göre tahakkuk eden vergiden mahsup edilmiştir. Davacı kurumlar vergisi mükellefi olmasına karşın faaliyeti nedeniyle yapılan ödemelerden tevkifat yapılmasını engelleyecek yasal düzenleme olmadığı gibi tevkif edilen vergilerin Kurumlar Vergisi Kanununun 44’üncü maddesi gereğince kurumlar vergisinden mahsup edilmesi de mümkündür. Öte yandan mahsup edilen vergilerle ilgili hiçbir eleştiri de yapılmadığından ve beyannamede yapılan mahsuba göre tahakkuk fişi düzenlendikten sonra mahsup yoluyla ödenmiş olan vergilerin mahsuba engel bir durumun varlığı saptanmadan düzeltme fişiyle kusur cezalı olarak tarhı hukuka aykırı olduğundan kararın, davanın bu yönden reddine ilişkin hüküm fıkrası hukuka uygun görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, … Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…, K:… sayılı kararının bozulmasına, yargılama giderlerinin yeniden verilecek kararda karşılanması gerektiğine, 6.3.2002 gününde oybirliğiyle karar verildi.