Danıştay Kararı 3. Daire 2000/2586 E. 2001/492 K. 13.02.2001 T.

3. Daire         2000/2586 E.  ,  2001/492 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2000/2586
Karar No: 2001/492

Temyiz Eden : Bornova Vergi Dairesi Başkanlığı – İZMİR
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : 1998 yılına ilişkin kurumlar vergisi beyannamesini, önceki yıllarda aktifinde bulunan ve amortismana tabi tutulan özel maliyet bedelini yeniden değerleyerek, tahakkukun beyanı üzerinden yapılması ihtirazi kaydı ile veren ancak, istemi kabul edilmeyen davacı tarafından fazla tahakkuk ettirilen kurumlar vergisi, gelir (stopaj) vergisi ile fon payının kaldırılması istemiyle açılan davada; 213 sayılı Vergi Usul Kanununun mükerrer 298’inci maddesinde 4369 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonrası özel maliyet bedellerinin de yeniden değerleme kapsamına alındığı, Kanundaki bu değişikliğin yürürlüğe girdiği tarihten öncesi ve sonrası için bir ayırım yapılmadığı, bu yönde herhangi bir ayırım yapılmamış iken, 270 sayılı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği ile 29.7.1998 tarihinden önce yapılan özel maliyet harcamalarının yeniden değerlemeye tabi olamayacağı yolundaki düzenlemede kanuna uygunluk bulunmadığı gibi böyle bir işlem tesisinin eşitlik ilkesine de aykırı olacağı, davacı şirketin Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce yaptığı özel maliyet harcamalarına yeniden değerleme katsayısını uygulayarak bulduğu değer üzerinden amortisman ayırmasında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle fazla tahakkukun kaldırılması ve tahsil edilen kısmın davacıya ret ve iadesine ilişkin … Vergi Mahkemesinin … günlü ve E:…, K:… sayılı kararının; 4369 sayılı Kanun ile yeniden değerleme kapsamına alınan özel maliyet bedellerinin ancak, 1998 yılından sonra aktife giren kıymetler olduğu ileri sürülerek bozulması istenmiştir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Tetkik Hakimi : …
Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
Savcı : …
Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49.maddesinin 1.fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin reddiyle Vergi Mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Üçüncü Dairesince dosyanın esastan tekemmül etmesi nedeniyle temyiz incelemesi sonuçlanıncaya kadar yürütmenin durdurulması istemi hakkında karar verilmesine gerek görülmeyerek işin gereği görüşülüp düşünüldü:
Davalı idare tarafından temyiz dilekçesinde, özel maliyet harcamaları için önceki yıllarda ayırılmış olan amortismanların yeniden değerlemeye tabi tutulmadığı yönünde bir iddia ileri sürülmediğinden ve dilekçede ileri sürülen diğer temyiz iddiaları da dayandığı hukuksal nedenler ve gerekçesi karşısında temyiz konusu kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından temyiz isteminin reddine, 13.2.2001 gününde esasta oybirliği gerekçede oyçokluğuyla karar verildi.
X- K A R Ş I O Y:
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin mahkeme kararında yer alan gerekçe benimsenerek reddi gerektiği düşüncesi ile kararın gerekçesine katılmıyorum.