3. Daire 2000/2446 E. , 2003/3423 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No: 2000/2446
Karar No: 2003/3423
Temyiz Eden : Uzunmehmet Vergi Dairesi Müdürlüğü–ZONGULDAK
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : 1.1.1997 tarihinden itibaren sıhhi tesisatçılık faaliyetini sürdürdüğü ve götürü vergilerini tarh ettirmediği yoklama fişiyle saptanan ve ikinci derece üzerinden vergilendirilmesi gerektiği sonucuna ulaşılan davacı adına 1997 takvim yılı için Vergi Usul Kanununun mükerrer 30’uncu maddesi uyarınca salınan kusur cezalı gelir vergisi ve fon payına karşı açılan davada; Gelir Vergisi Kanununun 3946 sayılı Kanunun 9’uncu maddesiyle değişen 46’ıncı maddesi uyarınca vergi dairelerinin götürü usulde derece tespitinde mesleki kuruluşlardan görüş isteme zorunluluğu bulunmadığı ancak bu durumun vergi dairelerine keyfi uygulama imkanı tanındığı anlamına gelmeyeceği, daha önce davacıyla aynı yerde faaliyet gösteren götürü usulde gelir vergisi mükellefinin 3’üncü derece üzerinden vergilendirilmesine karşın idarece davacının 2’nci derece üzerinden vergilendirilmesini gerektirecek herhangi bir husus tespit edilmeden, emsal gösterilen mükellef hakkında gerekli bilgi sunulmadan, davacının götürülük derecesinin 2’inci derece olarak tayininde ve bu dereceye isabet eden vergilerin istenmesinde yasaya uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle davacının götürülük derecesinin 3’üncü derece olarak düzeltilmesine, 2’inci dereceye isabet eden matrah üzerinden salınan cezalı vergilerin kaldırılmasına, götürü usulde vergilendirmenin 3’üncü derece üzerinden yapılmasına karar veren … Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…, K:… sayılı kararının; vergilendirme dönemleri ekonomik koşullar nedeniyle farklılık gösterdiğinden, derece tayininde önceki dönemlerin emsal alınamayabileceği ileri sürülerek bozulması istenmiştir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Tetkik Hakimi : …
Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
Savcı : …
Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49.maddesinin 1.fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Üçüncü Dairesince işin gereği görüşülüp düşünüldü:
Sıhhi tesisatçılık nedeniyle 1997 takvim yılı götürü vergilerini tarh ettirmeyen davacı adına Vergi Usul Kanununun mükerrer 30’uncu maddesi uyarınca yapılan tarhiyatı, 3’üncü derece üzerinden vergilendirilme yapılması yerine 2’inci dereceye isabet eden matrah üzerinden cezalı vergi salınmasını hukuka aykırı görerek kaldıran vergi mahkemesi kararı temyiz edilmiştir.
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 28’inci maddesinin (5) işaretli fıkrasında, vergi uyuşmazlıklarına ilişkin mahkeme kararlarının idareye tebliğinden sonra bu kararlara göre tespit edilecek vergi, resim, harçlar ve benzeri mali yükümler ile zam ve cezaların miktarının ilgili idarece mükellefe bildirilmesi öngörülmüştür. Benzer düzenlemeler vergi ve cezaların ödenme zamanını düzenleyen Vergi Usul Kanununun 112 ve 368’inci maddelerinde de yer almıştır. Tüm bu kurallar, tarhiyata karşı açılan davaların, vergilendirmenin matrahını da kapsayacak şekilde çözümlenmesini gerektirmektedir. Tarhiyata karşı açılan davaların niteliği ve bu düzenlemeler karşısında bir vergilendirmenin matrahı yönünden hukuka uygunluğunun denetimi sırasında, matrahın belirlenmesine veri oluşturan ölçütün yüksek bulunması, tarhiyatın kaldırılmasını değil, tarh matrahının yargı yerince öngörülen ölçüte göre değiştirilmesini gerektirir. Kararda götürü usulde vergilendirilmesi gerektiği vergi mahkemesince de kabul edilen davacı adına uygulanan tarhiyatın, 3’üncü dereceye isabet eden matrah üzerinden yapılması gerekirken, 2’ncı dereceye isabet eden matrah üzerinden yapılmasının hukuka aykırı görülmesi, tarhiyatın kaldırılmasına neden yapılmıştır. Temyiz olunan karar bu yönüyle yargılama hukukuna uygun düşmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin kabulü ile … Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…, K:… sayılı kararının yukarıdaki esaslar doğrultusunda yeniden karar verilmek üzere bozulmasına, 492 sayılı Harçlar Kanununun 13’üncü maddesinin (j) bendi parantez içi hükmü uyarınca alınması gereken harç dahil olmak üzere yargılama giderlerinin yeniden verilecek kararda karşılanması gerektiğine, 5.6.2003 gününde oybirliğiyle karar verildi.