Danıştay Kararı 3. Daire 2000/232 E. 2001/2554 K. 26.06.2001 T.

3. Daire         2000/232 E.  ,  2001/2554 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No: 2000/232
Karar No: 2001/2554

Temyiz Eden : Kalekapı Vergi Dairesi Müdürlüğü – ANTALYA
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : 1997 takvim yılına ilişkin işlemleri incelenerek bulunan matrah farkı üzerinden salınan kurumlar vergisine bağlı olarak davacı kurum adına Nisan 1998 dönemi için re’sen salınan ağır kusur cezalı gelir (stopaj) vergisi ile fon payına karşı açılan davada; defter ve belgelerin ihticaca salih olmadığından bahsedebilmek için usulsüzlük, noksanlık ve karışıklığa ilişkin sebeplerin açıkca ortaya konulması gerektiği, olayda bu yönde yapılmış bir tespit bulunmadığından re’sen tarh sebebinin oluşmadığı, öte yandan inceleme elemanınca emsal bedeli belirlenirken ortalama fiyat ve maliyet bedeli esası uygulanmadan doğrudan takdir esasının uygulandığı ancak, dairelerin maliyetinin davacının defter ve belgelerinden tespit edildiğinin de sabit olduğu, vergi kanunlarında maliyet bedeline yeniden değerleme oranı uygulanacağına ilişkin bir hüküm bulunmadığı, bu nedenle defter kayıtlarındaki maliyet bedeli ile dairelerin faturalardaki satış bedelleri karşılaştırılarak bir değerlendirme yapılması gerekirken bu yola gidilmeden olayla ilgisi bulunmayan emlak komisyoncusu ifadeleri ve nitelikleri ile konumu farklı dairelerin emsal alınmasında ve takdir komisyonunca somut veriler ortaya konulmadan emsal bedel tespitinde kanuna uygunluk görülmediği gerekçesiyle tarhiyatı kaldıran … Mahkemesinin … günlü ve E:…, K:… sayılı kararının; tarhiyatın inceleme raporunda yer alan tespitlere dayandığı ileri sürülerek bozulması istenmiştir.
Savunmanın Özeti : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.
Tetkik Hakimi : ….
Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
Savcı : …
Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49.maddesinin 1.fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin reddiyle Vergi Mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Üçüncü Dairesince işin gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava konusu gelir (stopaj) vergisinin matrahı yönünden bağlı olduğu ve davacı adına aynı nedenle salınan ağır kusur cezalı kurumlar vergisinin kaldırılması yolundaki vergi mahkemesi kararına karşı yapılan temyiz başvurusu Danıştay Üçüncü Dairesinin 26.6.2001 günlü ve E:2000/231, K:2001/2552 sayılı kararıyla reddedildiğinden, temyiz isteminin aynı hukuksal nedenler ve gerekçe uyarınca reddine ve kararın onanmasına, 26.6.2001 gününde oyçokluğuyla karar verildi.
X- K A R Ş I O Y:
Gerçek tahsilatı yansıtması koşuluyla fatura nizamına ilişkin Vergi Usul Kanunu hükümlerine uygun düzenlenmiş hasılat faturaları kanıt oluşturur. Bu niteliklerden herhangi birini taşımayan faturaların gerçek tahsilatı yansıttığının yükümlüler tarafından kanıtlanması gerekir.
Diğer yönden, ekonomik, teknik ve ticari gereklere uygun düşmeyen durumların da bunlara dayananlarca kanıtlanması, Vergi Usul Kanununun 3’üncü maddesi gereğidir.
Davacı kurumun, birini paydaşına olmak üzere sattığı altı bağımsız bölümün satış değerini düşük gösterdiği, inceleme raporu, fatura tutarları ve ekonomik gerçeklerden açıkca anlaşılmaktadır. Bu durumda vergi mahkemesince, tarh matrahının miktarı yönünden gerekirse bilirkişi incelemesi yaptırılarak karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile tarhiyatın kaldırılması hukuka uygun düşmemiştir.
Kararın bu nedenle bozulması gerektiği görüşüyle, temyiz isteminin reddi yolundaki karara katılmıyorum.