3. Daire 2000/1668 E. , 2003/9 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No: 2000/1668
Karar No: 2003/9
Temyiz Eden : Vergi Dairesi Müdürlüğü-ALANYA
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : Serbest avukatlık yapan ve 1998 takvim yılına ilişkin gelir vergisi beyannamesini faaliyeti ve geliri bulunmaması nedeniyle adına hayat standardı esasına göre vergi tahakkuk ettirilemeyeceği yolunda ihtirazi kayıtla veren davacı adına hayat standardı temel gösterge tutarı üzerinden tahakkuk ettirilen gelir vergisi ve fon payını; 1.1.1999 tarihinden itibaren uygulamadan kaldırılan hayat standardı esasının gelir vergisi sistemi içinde bir güvenlik ve oto kontrol sistemi olarak yer aldığı, bu esasa göre, yükümlünün beyan ettiği kazanç hayat standardı temel göstergesi ve ilave göstergeler toplamından az ise, hayat standardı göstergeleri toplamının vergilendirmeye esas alınacağı, dosyadaki belgelerin incelenmesinden, davacının yıl içinde hiçbir faaliyeti, gelir ve gideri olmadığı, yasal zorunluluk nedeniyle hayat standardı esasına ilişkin bildirimi ekleyerek dönem beyannamesini verdiğinin anlaşıldığı, bu durumda, faaliyeti olmayan ve herhangi bir kazanç beyan etmeyen davacının hayat standardı esasına göre vergilendirilmesinde yasal isabet görülmediği gerekçesiyle kaldıran … Mahkemesi’nin … gün ve E:…, K:… sayılı kararının; faaliyetini terk ettiğini bildirmeyen davacının hayat standardı esasına göre vergilendirilmesinin kanuna uygun olduğu ileri sürülerek bozulması istemidir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Tetkik Hakimi : …
Düşüncesi : Faaliyetini terk ettiği yolunda bildirimde bulunamayan davacının ilgili dönemde yürürlükte bulunan yasal düzenlemeler uyarınca hayat standardı esasına göre vergilendirilmesi kanuna uygun olduğundan, tahakkuku kaldıran vergi mahkemesi kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
Savcı : …
Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49.maddesinin 1.fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Üçüncü Dairesince işin gereği görüşülüp düşünüldü:
213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 153’üncü maddesinde serbest meslek erbabı, işe başlamayı bildirmek zorunda olan mükellefler arasında sayılmış, 160’ncı maddesinde, Yasa’nın 153’üncü maddesinde yazılı mükelleflerden işi bırakanların keyfiyeti vergi dairesine bildirmeye mecbur oldukları hükmüne yer verilmiş, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun 1998 takvim yılında yürürlükte olan mükerrer 116’ncı maddesinde ise, gelir vergisine tabi ticari, zirai ve mesleki kazanç sahiplerinin beyan ettikleri gelirin (zarar beyan edilmesi dahil) hayat standardı göstergelerine göre belirtilen ilavelerin yapılmasından sonra bulunacak tutardan düşük olduğu takdirde, bu şekilde tespit edilen tutardan 31’inci maddedeki indirimler yapıldıktan sonra kalan miktarın vergi tarhına esas alınacağı öngörülmüştür.
Yukarıda anılan yasa hükümlerine göre, faaliyetine devam eden yükümlülerin zarar dahi beyan etseler hayat standardı temel gösterge tutarı üzerinden vergilendirilmeleri gerektiğinden, idareye işini bıraktığına dair bir bildirimde bulunmayan davacının 1998 takvim yılında sürdürdüğü faaliyet nedeniyle hayat standardı esasına göre ihtirazi kayıtla beyan ettiği matrah üzerinden vergilendirilmesinde hukuka aykırılık bulunmamaktadır. Bu nedenle tahakkuk ettirilen vergileri kaldıran vergi mahkemesi kararında isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulü ile … Vergi Mahkemesi’nin … gün ve E:…, K:… sayılı kararının bozulmasına, 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13’üncü maddesinin (j) bendi uyarınca alınması gereken harç dahil olmak üzere yargılama giderlerinin yeniden verilecek kararda karşılanması gerektiğine, 8.1.2003 gününde oybirliğiyle karar verildi.