3. Daire 1996/4866 E. , 1997/3895 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No: 1996/4866
Karar No: 1997/3895
Temyiz İsteminde Bulunan Taraflar :1-…
2-Alanya Vergi Dairesi Müdürlüğü
İstemin Özeti : Davacı adına 1995 takvim yılı için vergi inceleme raporuna dayanılarak kesilen özel usulsüzlük ile usulsüzlük cezalarına karşı açılan davayı; olayda bir kısım müstahsil makbuzunda müstahsil imzalarının olmadığı ve açık adreslerinin yazılmadığı, ayrıca faturaların bir asıl, iki örnek olarak düzenlenmesine rağmen üzerine kaçıncı örnek olduğunun yazılmadığı, bu bakımdan 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 231/3 ve 235.maddelerinde belirtilen şekil şartlarına uygun olarak düzenlenmemiş olduğu kabul edilmek suretiyle usulsüzlük, ayrıca bir kısım faturalarda mükellef hesap numarası ile açık adresin yazılmaması nedeniyle faturaların hiç düzenlenmemiş olduğu kabul edilmek suretiyle özel usulsüzlük cezası kesildiğinin anlaşıldığı, Vergi Usul Kanununun 235.maddesinde, birinci ve ikinci sınıf tüccarlarla defter tutmak mecburiyetinde olan çiftçilerin götürü usule tabi veya vergiden muaf çiftçilerden satın aldıkları malların bedellerini ödedikleri sırada düzenleyecekleri iki nüsha müstahsil makbuzundan birini imzalayarak çiftçiye vermeye, diğerini çiftçiye imzalatarak almaya mecbur olduklarının hükme bağlandığı, toptancı halinde komisyoncu sıfatıyla müstahsilin veya tüccarın malının satılmasına aracılık eden davacının kendi adına müstahsilden mal alıp satan tüccar durumunda olduğu kanıtlanmadığı sürece müstahsil makbuzu düzenleme zorunluluğu bulunmadığından müstahsil makbuzlarında adres ve imza bulunmaması nedeniyle kesilen usulsüzlük cezasında yasal isabet bulunmadığı, kaldı ki ara kararı uyarınca ibraz edilen müstahsil makbuzlarının incelenmesinden, müstahsil makbuzlarının imzalı ve adreslerin yazılı olduğu görüldüğünden kesilen usulsüzlük cezasında bu yönden de isabet görülmediği, faturaların birden fazla düzenlenmesi halinde Vergi Usul Kanununun 231/3.maddesine göre, kaçıncı örnek olduğu faturanın üzerine işaret edilmesi gerektiğinden, bu şekil şartına uyulmaması nedeniyle kullanılan her bir fatura için kesilen usulsüzlük cezasında yasaya aykırılık görülmediği, Vergi Usul Kanununun 353/1.maddesine göre özel usulsüzlük cezası kesilebilmesi için faturanın hiç verilmemesi ve alınmaması gerektiği, olayda bir kısım faturalarda mükellef hesap numarası ile açık adresin olmaması nedeniyle hiç düzenlenmemiş olduğu kabul edilerek özel usulsüzlük cezası kesildiği, ancak bu tür eksiklikler faturaların hiç düzenlenmemiş sayılmasını gerektirmeyeceğinden kesilen özel usulsüzlük cezasında yasaya uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle kısmen kabul ederek usulsüzlük cezasının 82.725.000.- lirayı aşan kısmı ile 30.865.000.- lira özel usulsüzlük cezasının kaldırılmasına karar veren … Mahkemesinin … gün ve E:…, K:… sayılı kararının; davalı idarece, vergi inceleme raporuna dayanılarak kesilen cezaların aynen tasdiki gerektiği, davacı tarafından ise, faturaların kaçıncı örnek olduğunun yazılmamasının matbaanın hatasından kaynaklandığı, bu eksiklikten kendilerinin sorumlu tutulamayacağı, şekil eksikliği kabul edilse dahi bir tespit için ancak bir kez usulsüzlük cezası kesilebileceği ileri sürülerek bozulması istemleridir.
Savunmanın Özeti : Davalı idarece karşı taraf temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmakta olup, davacı tarafından savunma verilmemiştir.
Tetkik Hakimi : …
Düşüncesi : Olayda, bir asıl, iki örnek olarak bastırılıp kullanılan faturaların örneklerinde kaçıncı örnek olduğunun yazılmaması nedeniyle her bir fatura için ayrı ayrı usulsüzlük cezası kesilmiş ise de, tek tespit nedeniyle aynı fiilden dolayı ancak tek bir usulsüzlük cezası kesilmesi gerekmektedir. Bu bakımdan, yükümlü temyiz isteminin kabulü ile vergi mahkemesi kararının faturalara ait nüshaların kaçıncı örnek olduklarının yazılmaması nedeniyle kesilen usulsüzlük cezasına ilişkin hüküm fıkrasının bozulmasına, vergi dairesi müdürlüğünün kaldırılan hüküm fıkralarına yönelik temyiz isteminin ise temyiz istemine ilişkin dilekçede ileri sürülen iddialar anılan hüküm fıkralarının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından reddi gerektiği düşünülmektedir.
Savcı : …
Düşüncesi : Temyiz dilekçelerinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49.maddesinin 1.fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle temyiz istemlerinin reddiyle Vergi Mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Üçüncü Dairesince işin gereği görüşülüp düşünüldü:
213 sayılı Vergi Usul Kanununun faturanın nizamı başlıklı 231 inci maddesinin birinci fıkrasının 3 numaralı bendinde, faturaların en az bir asıl ve bir örnek olarak düzenleneceği, birden fazla örnek düzenlendiği takdirde herbirine kaçıncı örnek olduğunun işaret edileceği öngörülmüş, 351 inci maddesinde, usulsüzlük; “vergi kanunlarının şekle ve usule müteallik hükümlerine riayet edilmemesidir” şeklinde tanımlanmış 352/2-7 inci maddesinde de vergi beyannameleri, bildirimler, evrak ve vesikaların kanunen belli şekil ve muhteviyatı ve ekleri ile bunlarla ilgili olarak yapılan diğer düzenlemelere ilişkin hükümlere uyulmamış olması halinin ikinci derece usulsüzlük fiilini oluşturacağı belirtilmiştir.
Olayda, bir asıl, iki örnek olarak bastırılıp kullanılan faturaların nüshalarında kaçıncı örnek olduklarının belirtilmemesi nedeniyle her bir fatura için ayrı ayrı usulsüzlük cezaları kesilmiştir. Oysa, olay tek bir tesbite dayanması nedeniyle tek bir usulsüzlük fiilini oluşturduğundan, tek bir usulsüzlük cezası kesilmesi gerekmektedir. Bu faturaların her kullanışında usulsüzlük fiilinin tekerrür ettiğinden söz edilerek her bir fatura için usulsüzlük cezası kesilmesinde ve bu cezalara karşı açılan davanın mahkemece reddine karar verilmesinde yasal isabet görülmemiştir. Açıklanan nedenle davacı temyiz isteminin kabulü ile … Mahkemesinin … gün ve E:…, K:… sayılı kararının faturalara ait nüshaların kaçıncı örnek olduklarının yazılmaması nedeniyle kesilen usulsüzlük cezasına ilişkin hüküm fıkrasının bozulmasına, vergi dairesi müdürlüğü tarafından mahkemece kaldırılmış olan usulsüzlük cezası ile özel usulsüzlük cezasına ilişkin olarak ileri sürülen iddialar mahkeme kararının dayandığı gerekçeler karşısında bu hususlara ilişkin hüküm fıkralarının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından vergi dairesi müdürlüğü temyiz isteminin reddine, temyiz aşamasında yapılan 2.223.000.- lira temyiz yargılama giderinin vergi dairesi müdürlüğünden alınarak davacıya verilmesine 11.11.1997 gününde oyçokluğuyla karar verildi.
A Y R I Ş I K O Y
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar vergi mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği oyuyla çoğunluk kararına katılmıyorum.