Danıştay Kararı 3. Daire 1996/4819 E. 1998/586 K. 26.02.1998 T.

3. Daire         1996/4819 E.  ,  1998/586 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No: 1996/4819
Karar No: 1998/586

Temyiz İsteminde Bulunan : Mimarsinan Vergi Dairesi Müdürlüğü-KAYSERİ
Karşı Taraf …
Vekili : …
İstemin Özeti : Davacı kooperatifçe ihtirazi kayıtla verilen ekonomik denge vergisi beyannamesi üzerine tahakkuk ettirilen ekonomik denge, damga vergileri ve gecikme faizi ile bu vergilere bağlı olarak kesilen kusur cezalarına karşı açılan davayı; dosyanın incelenmesinden, davacı kooperatifin işlemlerinin incelenmesi sonucunda düzenlenen basit inceleme raporunda davacı kooperatifin ana sözleşmesinin 19 ve 20.maddeleri hükümlerinin 1990 yılından itibaren Kooperatifler Kanununun 38.maddesinin 3.fıkrasına uygun olarak, mevcut karının %1’nin eğitim fonuna, %1’nin sosyal yardım fonuna, %10’unun Pankobirlik fonuna, %50’sinin yedek akçe olarak ayrılmasından sonra kalan kısmının %50’sinin risturn, %50’sinin ise ortakların sermaye payları üzerinden faiz olarak dağıtılabileceği şeklinde değiştirildiği, genel kurul kararıyla da davacı kurumun, 1990 yılı karının %19’unun ortakların sermaye payları üzerinden faiz olarak dağıtılmasına karar verildiğinin tesbit edilmesi nedeniyle Kurumlar Vergisi Kanununun 7.maddesinin 16.bendinde öngörülen sermaye üzerinden kazanç dağıtılmaması şartının ihlal edildiğinden bahisle davacı kooperatifin beyana davet edilmesi sebebiyle ihtirazi kayıtla verilen ekonomik denge vergisi beyannamesi üzerinden tahakkuk ettirilen vergiler ve gecikme zammı ile kesilen kusur cezalarının davaya konu edildiğinin anlaşıldığı, pancar üreticisi ortaklarının toprak hazırlığı, ekim işleri, pancar yetiştirilmesi, korunması ve bununla ilgili olarak her türlü gübre, tohum ve araç gereçlerin uygun koşullarda sağlanması ve dağıtılması amacıyla kurulan davacı kooperatifin bir ticari faaliyeti ve bu faaliyet sonucu elde edilen kazancı bulunmadığının çekişmesiz olması karşısında, 1163 sayılı Kooperatifler Kanununun 38.maddesi hükmüne uygun olarak hesaplanan faizlerin dağıtılmasına karar verilmesinin, sermaye üzerinden kazanç dağıtımı anlamına gelmediğinden davacı kooperatif adına tahakkuk ettirilen vergiler, gecikme faizi ile kesilen cezalarda hukuka uygunluk görülmediği, kaldı ki, Maliye Bakanlığınca yayımlanan ve yürürlükte bulunan 20 Seri Nolu Kurumlar Vergisi Genel Tebliğinde de Kooperatifler Kanununun 38.maddesi hükmüne uygun olarak ortaklara faiz dağıtılmasının kooperatifin muafiyetini ihlal edecek şekilde “sermaye üzerinden kazanç dağıtımı” mahiyetinde kabul edilmemesi gerektiğinin belirtildiği gerekçesiyle kabul ederek, dava konusu kusur cezalı vergiler ile gecikme faizini kaldıran … Vergi Mahkemesinin … günlü ve E:…, K:… sayılı kararının; davacı kooperatifin mevcut karının bir kısmının faiz olarak ortaklarının hesabına geçirilmesinin sermaye üzerinden kazanç dağıtılmaması koşulunun ihlali niteliğinde olduğu ileri sürülerek bozulması istemidir.
Savunmanın Özeti : Temyiz isteminin reddi ile mahkeme kararının onanması gerektiği yolundadır.
Tetkik Hakimi : …
Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
Savcı : …
Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49.maddesinin 1.fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin reddiyle Vergi Mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Üçüncü Dairesince işin gereği görüşülüp düşünüldü:
Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanan Vergi Mahkemesi kararı, aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup temyiz istemine ilişkin dilekçede ileri sürülen iddialar sözü geçen kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından temyiz isteminin reddine ve kararın onanmasına 26.2.1998 gününde oybirliğiyle karar verildi.