3. Daire         1996/12 E.  ,  1996/1306 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No: 1996/12
Karar No: 1996/1306

Temyiz İsteminde Bulunan : Karşıyaka Vergi Dairesi Müdürlüğü-İZMİR
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : Davacının 1994 yılına ilişkin olarak aile reisi sıfatıyla ve ihtirazi kayıtla verdiği beyanname üzerinden hayat standardı esasına göre adına tahakkuk ettirilen Gelir ve Geçici Gelir Vergisine karşı açılan davayı; Anayasa Mahkemesinin 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununa 3689 sayılı kanunla eklenen geçici 35. maddesinin 3. fıkrasının iptaline ilişkin 12.11.1991 gün ve K:1991/43 sayılı kararı uyarınca, hayat standardı esasına ilişkin hükmün uygulanmasında vergi yükümlülerinin kendilerine, eşlerine, çocuklarına ve bakmakla yükümlü oldukları kişilere ait olup vergilendirilmiş veya vergi dışı bırakılmış gelirlerinin de hayat standardı temel gösterge tutarının izahında kabul edilmesi gerektiği olayda, serbest meslek faaliyetiyle ilgili olarak 20.520.661.- lira kazanç, 43.702.000.- lira ücret ve 6.166.624.- lira sair kazanç beyan eden davacının hayat standardı temel gösterge tutarında ortaya çıkan noksanlığı lojman ve özel hizmet tazminatı gelirleriyle izah ettiğinin anlaşıldığı, bu durumda, Gelir Vergisi tahakkukunun 70.389.285.- lira matraha göre yapılması gerekirken 174.811.000.- lira matraha göre yapılmasında yasal isabet görülmediği gerekçesiyle kabul ederek 104.421.715.- lira matrah farkına isabet eden Gelir Vergisini kaldıran … Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…, K:… sayılı kararının; 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun geçici 35. maddesinin 3. fıkrasının Anayasa Mahkemesince iptalinden sonra yürürlüğe giren 7. fıkrasında mükelleflerin kendilerine, eşlerine ve çocuklarına ait olup üzerinden Gelir Vergisi ödenen gelirlerin hayat standardı esasına göre kazancın tesbitinde izah nedeni olarak kabul edileceği hükme bağlandığından, üzerinden Gelir Vergisi ödenmeyen gelirlerin hayat standardı esasının uygulanmasında izah nedeni olarak kabul edilemiyeceği ileri sürülerek bozulması istemidr.
Savunmanın Özeti : Temyiz isteminin reddi ile mahkeme kararının onanması gerektiği yolundadır.
Tetkik Hakimi : …
Düşüncesi : Serbest meslek kazancına ilişkin olarak ihtirazi kayıtla verilen beyanname üzerinden hayat standardı esasına göre tahakkuk ettirilen Gelir, Geçici Gelir Vergilerine karşı açılan davayı kabul eden Vergi Mahkemesi kararının bozulmasına ilişkindir. Uyuşmazlık döneminde yürürlükte bulunan 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun Geçici 35. maddesine 3946 sayılı Kanunun 27. maddesinin 7. fıkrası ile eklenen hükümde, yükümlülerin kendilerine, eşlerine ve çocuklarına ait ve üzerinden Gelir Vergisi ödenen gelirlerinin hayat standardı esasına göre kazancın belirlenmesinde izah nedeni olarak kabul edilmesi gerektiği öngörülmüştür.
Olayda, davacılar yapılan lojman ve özel hizmet tazminatı ödemelerinin Gelir vergisine tabi tutulmadığı çekişmesiz bulunduğundan bu gelirlerin hayat standardı esasına göre tahakkuk ettirilen Gelir Vergilerinde izah nedeni olarak kabul edilmesine yasal olanak bulunmamaktadır. Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulü ile mahkeme kararının bozulmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
Savcı : …
Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49.maddesinin 1.fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin reddiyle Vergi Mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Üçüncü Dairesince işin gereği görüşülüp düşünüldü:
Uyuşmazlık, doktorluk faaliyetinde bulunan davacıların 1994 takvim yılında elde ettikleri ücret gelirlerinin bir parçası olan ve üzerinden Gelir Vergisi ödenmemiş bulunan lojman ve özel hizmet tazminatlarının, hayat standardı esasına göre tahakkuk ettirilen Gelir Vergisinden izah nedeni kabul edilip edilemeyeceğine ilişkin bulunmaktadır.
193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun geçici 35. maddesine 3946 sayılı kanunun 27. maddesinin 7 numaralı fıkrası ile eklenen ve 1993 takvim yılı gelirlerine de uygulanmak üzere 30.12.1993 tarihinde yürürlüğe giren hükme göre mükelleflerin; kendilerine, eşlerine ve çocuklarına ait ve üzerinden Gelir Vergisi ödenen gelirleri ile kendilerine ve eşlerine ait emekli, maluliyet, dul ve yetim aylığı bulunduğunu belgelendirdikleri takdirde, bu gelirlerin hayat standardı esasına göre kazancın tesbitindeizah nedeni olarak kabul edilmesi gerekmektedir.
Olayda, davacıların 1994 takvim yılında elde ettiği lojman ve özel hizmet tazminatı üzerinden Gelir Vergisi ödenmediği anlaşılmaktadır. Yeni düzenlemede, üzerinden gelir vergisi ödenen gelirler hayat standardı esasına göre kazancın tesbitinde izah nedeni olarak kabul edildiğine ve madde hükmü halen yürürlükte olduğuna göre, üzerinden Gelir Vergisi ödenmemiş lojman ve özel hizmet tazminatının izah nedeni kabul edilmesi mümkün değildir. Hayat standardı esasında açıklanma olanağına kısmen yer veren 3689 sayılı yasanın 7. maddesi ile Gelir Vergisi Kanununa eklenen geçici 35. maddenin 3 numaralı fıkrasının iptali sırasında Anayasa Mahkemesi kararında belirtilen gerekçeler, halen yürürlükte olan bir yasa hükmünün mahkemece uygulanmayışına neden gösterilemez.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteğinin kabulü ile … Mahkemesinin … gün ve E:…, K:… sayılı kararının bozulmasına, temyiz aşamasında yapılan …lira yargılama giderinin davacıdan alınarak Vergi Dairesi Müdürlüğüne verilmesine, 492 sayılı Harçlar Kanununun 13. maddesinin (j) fıkrası uyarınca işlemlerinin yargı harçlarından müstesna olması nedeniyle Vergi Dairesinden alınamayan …- lira başvuru harcının davacıdan alınmasına 10.4.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.