Danıştay Kararı 3. Daire 1996/1186 E. 1997/2629 K. 24.06.1997 T.

3. Daire         1996/1186 E.  ,  1997/2629 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No: 1996/1186
Karar No: 1997/2629

Temyiz İsteminde Bulunan : …
Vekili : …
Karşı Taraf : Mesir Vergi Dairesi Müdürlüğü
İstemin Özeti : İhtirazi kayıtla verilen 1994 takvim yılına ait kurumlar vergisi beyannamesi üzerinden tahakkuk eden kurumlar vergisinin yatırım indirimine isabet eden kısmına karşı açılan davayı; 5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu’nda değişiklik yapan 3824 sayılı Kanunun mükerrer 25. maddesiyle asgari kurumlar vergisinin ihdas edildiği, 3946 sayılı Kanunun 32. maddesiyle bu kanun maddesinin değiştirilerek kurumlar vergisi oranının %25 olduğu belirtilmiş ve bu orana göre hesaplanan kurumlar vergisinin; indirim ve istisnalar düşülmeden önceki kurum kazancının %20’sinden az olamayacağı hükme bağlanmış olup, aynı Kanunun geçici 21/2. maddesinde, bu hükmün 1.1.1994 tarihinden itibaren beyanı gereken kazançlar hakkında da uygulanacağının açıklandığı, dava dilekçesinde belirtilen hükmün 25.1.1995 tarih ve 4108 sayılı Kanunla 1.6.1995 tarihinde yürürlüğe girdiği ve bu Kanunun 31. maddesinde, %25 oranına göre hesaplanan kurumlar vergisinin indirimler ve istisnalar düşülmeden önceki kurum kazancının %20’sinden az olamayacağı ve bu hesaplamada iştirak kazançları, yatırım fonları ve ortaklıklarının portföy işletmeciliğinden doğan kazançları ve yatırım indiriminin dikkate alınmayacağı hüküm altına alınmış olup, bu hükmün 1995 yılı hesap döneminden itibaren elde edilen kazançlara uygulanacağının yine aynı Kanunun geçici 26. maddesinde belirtildiği, bu durumda davacı şirketin 1994 yılına ilişkin kurum kazancına bu madde hükmünün uygulanmasının mümkün olmadığı gerekçesiyle reddeden … Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…. K:… sayılı kararının; mahkemece, aleyhe hükmün makable şamil olamayacağı yolundaki genel hukuk ilkesinin dikkate alınmadığı, yatırım indirimi istisnasının 1994 yılı kurumlar vergisi beyannamesinde dikkate alınması gerektiği ileri sürülerek bozulması istemidir.
Savunmanın Özeti : Temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.
Tetkik Hakimi : …
Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
Savcı : …
Düşüncesi : Kurumlar Vergisi Kanununun 25 inci maddesinin ikinci fıkrasında, bu fıkra uyarınca yapılacak hesaplamada yatırım indiriminin dikkate alınmıyacağına dair değişiklik 4108 sayılı Kanunun 31 inci maddesiyle yapılmış olup; bu değişiklik, 1.1.1995 gününden geçerli olarak 2.6.1995 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Anılan Kanuna 4108 sayılı Kanunun 32 nci maddesiyle eklenen geçici 26 ncı maddede de, bu değişikliğin 1995 yılı hesap döneminden itibaren elde edilen kazançlara uygulanacağı öngörülmüştür.
Bu durumda, davacı şirketin 1994 takvim yılı kazancına fıkranın değişiklikten önceki şeklinin uygulanması sonucu yapılan işlemde hukuka aykırılık bulunmadığından, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, davanın reddi yolunda verilen temyize konu kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte değildir.
Bu nedenle, istemin reddinin uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Üçüncü Dairesince işin gereği görüşülüp düşünüldü:
Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanan Vergi Mahkemesi kararı, aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup temyiz istemine ilişkin dilekçede ileri sürülen iddialar sözü geçen kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından temyiz isteminin reddine ve kararın onanmasına, davacıdan 492 sayılı Harçlar Kanununa bağlı (3) sayılı tarife uyarınca nisbi harç alınmasına 24.6.1997 gününde oybirliği ile karar verildi.