3. Daire 1995/2599 E. , 1995/3114 K.
Daire : ÜÇÜNCÜ DAİRE
Karar Yılı : 1995
Karar No : 3114
Esas Yılı : 1995
Esas No : 2599
Karar Tarihi : 18/10/995
ÖĞRENCİ TAŞIMA İŞİNİN ÜSTLENİLMESİNİN GELİR VERGİSİ KANUNUNUN 51.MADDESİNİN 4.FIKRASI HÜKMÜ KAPSAMINDA DEĞERLENDİRİLEMİYECEĞİ HK.
Minübüs işletmeciliği işinden dolayı götürü gelir vergisi mükellefi bulunan davacı hakkında tanzim olunan yoklama fişi ile Anonim Şirkete ait işçilerin servisinin yapıldığı ve bu işten dolayı aylık olarak ücret alındığı tesbit edilerek 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 30.12.1993 tarihinde yürürlüğe giren 3946 sayılı kanun ile değiştirilen 51.maddesinin 4.bendine istinaden 1.1.1994 tarihinden itibaren gerçek usulde mükellefiyet tesisine ilişkin işleme karşı açılan davayı; davacının şehir içi minübüs işletmeciliği faaliyetinden dolayı götürü gelir vergisi mükellefi olduğu, adına kayıtlı minübüs ile 1994 yılında A.Ş.ait işçilerin taşımacılığını yaptığı, aylık olarak ücret aldığı, yoklama fişiyle tesbit edilmiş olup, bu tesbite ilişkin hususların … A.Şirketinin yazılarıyla da doğrulandığından, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun götürü usulün hududu başlıklı 51.maddesinin 4.bendinde (1.1.1994 tarihinden geçerli olarak 3946 sayılı kanunun 12.maddesiyle değişen çekli) her türlü taahhüt işleri yapanlar ile bu kişilere derece derece taahhütte bulunanlar götürü usulden faydalanamazlar hükmü uyarınca, davacının nakliyecilik faaliyeti yanında 1.1.1994 tarihinden geçerli olarak yukarıda açıklandığı üzere taşıma taahhüdünde bulunduğunun sabit olması nedeniyle belirlenen tarihten itibaren gerçek usulde mükellefiyet tesisinde kanuna aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle reddeden … Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararının, davacı tarafından götürü gelir vergisi mükellefi iken 1993 Haziran ayı içinde cezaevine girdiği ve halen tutuklu bulunduğu, … Anonim Şirketinin servis araçlarının yetersiz olduğu zamanlarda adına kayıtlı aracın geçici olarak kullanıldığı, devamlı işçi taşıması yapılmadığı ileri sürülerek bozulması istemidir.
193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun götürü usulün hududu başlıklı 51.maddesinin 4.bendinde (1.1.1994 tarihinden geçerli olarak 3946 sayılı kanunun 12.maddesiyle değişik şekli) her türlü taahhüt işleri yapanlar ile bu kişilere derece derece taahhüttü bulunanların götürü usulden faydalanamayacakları öngörülmüştür. Dosyanın incelenmesinden, şehir içi minübüs işletmeciliği faaliyetinden dolayı götürü gelir vergisi mükellefi bulunan davacı adına kayıtlı … plaka numaralı minübüsün 1994 yılında … Anonim Şirketine ait işçilerin taşımacılığını yaptığının, aylık olarak ücret aldığının 18.11.1994 tarihli yoklama fişiyle tesbit edildiği ve bu tesbite ilişkin hususların … Sanayi Anonim Şirketinin yazılarıyla da doğrulandığı anlaşılmaktadır.
Her ne kadar, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun götürü usulün hududu başlıklı 51.maddesinin 4.behndinde her türlü taahhüt işleri yapanlar ile bu kişilere derece derece taahhütte bulunanların götürü usulden faydalanamayacakları öngörülmüş ise de, 6 Nisan 1995 tarih ve 22250 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan 183 seri nolu Gelir Vergisi Genel Tebliğinde belirtildiği gibi, sözü edilen maddede yer alan taahhüt işinin “inşaat ve onarım işi olarak diğer bir ifade ile taahhüt işi yapan kişilerin kamu kurum ve kuruluşları, vakıflar, dernekler, kooperatifler ve benzeri kurumlara karşı yüklenilen inşaat ve onarma işleri şeklide anlaşılması ve bu tür inşaat ve onarma işleri dışında kalan nakil araçları ile posta kolisi, öğrenci ve personel taşıma işleri gibi işleri üstlenen mükelleflerin, Gelir Vergisi Kanununun 51/4.maddesi kapsamında değerlendirilmemesi gerektiğinden vergi mahkemesince aksi görüşle davanın reddi yolunda verilen kararda hukuka uyarlık görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulü ile … Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararının bozulmasına karar verildi.