Danıştay Kararı 3. Daire 1994/1670 E. 1994/3625 K. 10.11.1994 T.

3. Daire         1994/1670 E.  ,  1994/3625 K.
Daire : ÜÇÜNCÜ DAİRE
Karar Yılı : 1994
Karar No : 3625
Esas Yılı : 1994
Esas No : 1670
Karar Tarihi : 10/11/994

GERÇEK USULDE GELİR VERGİSİ YÜKÜMLÜSÜ OLARAK YAPTIĞI İŞİ 27.5.1987 TARİHİNDE TERK ETMEK SURETİYLE 11.10.1990 TARİHİNDE YENİDEN İŞE BAŞLAYAN DAVACININ ARADAN UZUN BİR SÜRE GEÇMİŞ OLMASI NEDENİYLE AYNI İŞE DEVAMDAN SÖZ EDİLEMEYECEĞİNDEN GÖTÜRÜ USULDE VERGİLENDİRİLMESİNDE YASAL İSA BETSİZLİK BULUNMADIĞI HK.

Çayocağı işletmeciliği ile uğraşan davacı adına gerçek usulde Gelir Vergisi mükellefiyetinin tesis edilmesi yolundaki işlemin iptali istemiyle açılan davayı; 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 50.maddesinin 3.fıkrasında, götürülük şartlarını kaybetmek suretiyle veya kendi talepleri üzerine gerçek usulde teklif edilecek olanların, aynı işe devam ettikleri müddetçe bu usulden dönemeyeceklerinin hükme bağlandığı, olayda davacının 1986-1987 yıllarında çayocağı işlettiği ve gerçek usulde Gelir Vergisi mükellefi olduğu, 1990 yılında tekrar aynı işe başladığı ve götürülük şartlarını taşıdığı hususlarının tartışmasız olduğu, uyuşmazlığın eski işin devam edip etmediği noktasından kaynaklandığı, dosyanın incelenmesinden, davacının eski işini 27.5.1987 tarihinden terk ettiği, davalı idare tarafından da bu tarihten yeni mükellefiyetin başladığı 11.10.1990 tarihine kadar aynı işin devam ettiği yolunda bir tesbit yapılmadığı cihetle 11.10.1990 tarihinde yeniden işe başlayan davacının yukarıda açıklanan madde hükmünde aranılan anlamda aynı işe devamı söz konusu olmadığından ve götürülük şartlarını da kaybettiğine dair başkaca bir tesbitte bulunmadığından adına tesis edilen işlemde yasal isabet görülmediği gerekçesiyle kabul ederek işlemi iptal eden … Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararının 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 50.maddesine göre gerçek usulde Gelir Vergisi mükelleflerinin aynı işi yaptıkları sürece götürü usulden fayalanamayacakları ileri sürülerek bozulması istemidir.
Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanan Vergi Mahkemesi kararı, aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup temyiz istemine ilişkin dilekçede ileri sürülün iddialar sözü geçen kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından temyiz isteminin reddine ve kararın onanmasına karar verildi.