Danıştay Kararı 3. Daire 1992/2643 E. 1993/3305 K. 18.11.1993 T.

3. Daire         1992/2643 E.  ,  1993/3305 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 1992/2643
Karar No: 1993/3305

Temyiz İsteminde Bulunan : Serik Vergi Dairesi Müdürlüğü-ANTALYA
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : Zirai ürün alım satımı ile uğraşan davacı
adına l987/Ocak dönemine ilişkin işlemlerinin incelenmesi sonucunda
düzenlenen inceleme raporuna dayanılarak re’sen salınan kaçakçılık
cezalı gelir (stopaj) vergisi ile kesilen usulsüzlük ve tekerrür
(kaçakçılık) cezalarına karşı açılan davayı; mahkemelerince verilen
ara kararı ile Seyhan Vergi Dairesi Müdürlüğünden getirtilen davacının
fatura aldığı … Ltd.Şti. hakkında düzenlenen inceleme raporuna
ekli şirket yöneticilerinin ifadesinden, sözü edilen dönemde şirket
adına mal alınıp satılmadığının, ne kadar olduğu hatırlanmayan, az
kısmı şirket adına olmak üzere bütün alım ve satımların …
yapıldığının, alınan kütlü pamukların tamamının …
tarafından … Şubesine satıldığının, bunun dışında
hiçbir kişi ve kuruluşa mal satışı yapılmadığının anlaşıldığı, bu
durumda adı geçen şirketten alınan muhteviyatı itibariyle sahte
(naylon) olduğu tespit edilen fatura tutarları üzerinden yapılan
kaçakçılık cezalı tarhiyatın ve kesilen usulsüzlük cezasının yerinde
olduğu, ancak tekerrür (kaçakçılık) cezasının gerçekleşip
gerçekleşmediğinin tespiti amacıyla verilen ara kararına istinaden
davalı vergi dairesince gönderilen 23.8.1988 gün ve … sayılı ceza
ihbarnamesi ile kesilen kaçakçılık cezasının dava konusu 1987/Ocak
dönemine ait kaçakçılık cezasından sonra 22.4.1988 tarihinde
kesinleştiği anlaşıldığından, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun
339.maddesinde öngörülen tekerrür şartlarının gerçekleşmediği
nedeniyle kesilen tekerrür cezasının kaldırılması gerekeceği
gerekçesiyle kısmen kabul etmek suretiyle tadilen tasdik eden …
Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…, K:… sayılı
kararının; davacı adına 1984/Ocak dönemine ilişkin kesilen kaçakçılık
cezasının 20.8.1985 tarihinde yapılan uzlaşma görüşmeleri ile
kesinleştiğinden, kesilen tekerrür (kaçakçılık) cezasının yerinde
olduğu ileri sürülerek bozulması istemidir.
Savunmanın Özeti :Savunma verilmemiştir.
Tetkik Hakimi : ….
Savcı :…
Düşüncesi :2577 sayılı Yasanın 49 ncu maddesi hükmüne
göre, temyiz incelemesi sonucunda Danıştay; görev ve yetki dışında işe
bakılmış olması, hukuka aykırı karar verilmesi, usul hükümlerine
uyulmamış olması sebeplerinden dolayı incelenen kararı bozar.
Mahkeme tarafından, tekerrür cezasına esas alınan ceza yönünden
ara kararı ile sorulan hususa davalı idarece verilen yanıta göre tesis
edilen hükümde hukuka aykırılık bulunmamaktadır.
Temyiz dilekçesinde, yükümlünün dosyasının yeniden incelenmesi
sonucunda ara kararına yanıtta belirtilenin dışında 20.8.1985 tarihi
itibariyle kesinleşmiş, kaçakçılık cezasının varlığından bahisle
kararın bozulması istenmekte ise de, ilk derece yargılama sırasında
ileri sürülmemiş ve karara dayanak alınmamış maddi olgu ve kanıtların
temyiz aşamasında irdelenmesi temyiz incelemesinin niteliği ile
bağdaşmayacağından istemin reddi gerekeceği düşünülmüştür,
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Üçüncü Dairesince işin gereği görüşülüp
düşünüldü:
Dava dosyasının incelenmesi ile temyiz dilekçesine eklenen belge
ve bilgilerden, 27.5.1985 tarih … sayılı inceleme raporuna
dayanılarak davacı adına 14.6.1985 tarih ve … sayılı ihbarname ile
1984/Ocak dönemi için kesilen kaçakçılık cezasının yapılan uzlaşma
görüşmeleri sonucu 20.8.1985 tarihinde kesinleştiği anlaşıldığından,
213 sayılı Vergi Usul Kanununun 339.maddesinde belirtilen tekerrür
şartlarının gerçekleşmediği gerekçesiyle tekerrür (kaçakçılık)
cezasının kaldırılmasına ilişkin Vergi Mahkemesi kararında yasal
isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenle, … Mahkemesinin … gün ve
E:…, K:… sayılı kararının, temyiz dilekçesine ekli
belgelere göre yeniden karar verilmek üzere bozulmasına, 492 sayılı
Harçlar Kanununun l3.maddesinin (j) bendi uyarınca işlemlerinin yargı
harcından müstesna bulunması nedeniyle Vergi Dairesi Müdürlüğünden
peşin alınamayan …- lira temyiz başvuru harcının davacıdan
alınmasına, …- lira temyiz yargılama giderinin davacıdan
alınarak Vergi Dairesi Müdürlüğüne verilmesine 18.11.1993 gününde
oyçokluğuyla karar verildi.
A Y R I ŞI K O Y
X-Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar vergi mahkemesi
kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından, temyiz
isteminin reddi gerekeceği düşüncesiyle, çoğunluk kararına karşıyım.