3. Daire 1988/1401 E. , 1989/133 K.
Daire : ÜÇÜNCÜ DAİRE
Karar Yılı : 1989
Karar No : 133
Esas Yılı : 1988
Esas No : 1401
Karar Tarihi : 19/01/989
HESAPLANAN GECİKME FAİZİNİN ÖDENMESİ GEREKTİĞİ HUSUSU YÜKÜMLÜLERE DUYURULMADAN VADESİNDE ÖDENMEDİĞİ GEREKÇESİYLE ÖDEME EMRİ DÜZENLENMESİNDE İSABET BULUNMADIĞI HK.
Olayda, 1978-1979 takvim yıllarına ait kaçakçılık cezalı gelir vergisine karşı açılan davanın Vergi Mahkemesince kısmen kabulü ile tarhiyatın tadilen tasdiki yolundaki kararının mükellefçe temyizi üzerine Danıştay Üçüncü Dairesince verilen karar ile vergi aslı yönünden mükellef temyiz isteminin reddedilerek kararın bu kısmının onandığı, kesilen cezanın ise terkin edildiği, yargı kararları üzerine kesinleşen vergi asıllarının 5.12.1986 günlü ihbarname ile mükellefe duyurulduğu, mükellefin söz konusu vergilerini 22.1.1987 günlü vergi makbuzu ile ödediği, ancak Vergi Usul Kanununun 112/3.maddesinde yapılan değişiklik uyarınca hesaplanan gecikme faizinin tahsili amacıyla mükellef adına ödeme emri düzenlendiği dosyanın incelenmesinden anlaşılmış bulunmaktadır. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 28.maddesinin 5 numaralı bendi, “Vergi uyuşmazlıklarına ilişkin mahkeme kararlarının idareye tebliğinden sonra bu kararlara göre tespit edilecek vergi, resim, harçlar ve benzeri mali yükümler ile zam ve cezaların miktarı idarece mükellefe bildirilir.” 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 112.maddesinin 3 numaralı bendi “Vergi Mahkemesinde dava açma dolayısıyla 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 27.maddesinin 8 numaralı bendi gereğin ce tahsili durdurulan verilerden taksit süreleri geçmiş olanlar, vergi mahkemesi kararına göre hesaplanan vergiye ait ihbarnamenin tebliği tarihinden itibaren bir ay içinde ödenir” ve aynı maddenin 3/b bendi “Dava konusu yapılan vergilerin ödeme yapılmamış kısmına, kendi vergi kanunlarında belirtilen ve tarhiyatın ilgili bulunduğu döneme ilişkin normal vade tarihinden itibaren yargı organı kararının tebliğ tarihine kadar geçen süreler için 6183 sayılı Kanuna göre tespit edilen gecikme zammı oranında gecikme faizi uygulanır. Gecikme faizi de aynı süre içinde ödenir. Gecikme faizinin hesaplanmasında ay kesirleri nazara alınmaz” hükümleri taşımaktadır. Madde hükümlerinin birlikte incelenmesinden, vergi mahkemesi kararına göre kesinleşen verginin ihbarnameyle yükümlüye tebliğinin zorunlu olduğu, gecikme zammının yargı organı kararının tebliğ tarihine göre hesaplanacağı ve gecikme faizinin yargı kararının tebliğinden itibaren bir ay içinde ödeneceği sonuçları çıkmaktadır.
Madde, hesaplanacakgecikme faizinin başlangıç tarihini verginin normal vade tarihi olarak, son bulma tarihini de yargı organı kararının tebliğ tarihi olarak saptandığına göre idarece, gecikme faizinin hesaplanacağı bütün bilgilere sahip bulunduğundan, 112.maddenin 3/b bendi gereğince gecikme faizi ödenmesi gerektiği hususunun, vergi ihbarnamesi ile birlikte yükümlülere duyurmalıdır. Esasen yukarıda sözü edilen 112. madde ile ilgili olarak yayınlanan 172 nolu Genel Tebliğde de, mükelleflerden 112.madde hükmü uyarınca tahsil edilecek gecikme faizi için gerek vergi dairesince yapılan tarhiyatlar üzerine ve gerekse yargı merci kararları üzerine düzenlenecek olan vergi ihbarnamesinin uygun bir yerine “Normal vade tarihinden itibaren ayrıca gecikme faizi hesaplanacaktır” şeklinde bir kaşe basılacağı belirtilmiş bulunmaktadır.
Olayda Vergi Mahkemesi ve Danıştay kararı üzerine düzenlenen ihbarname ile sadece ödenmesi gereken vergi aslı ile ilgili bildirimin yapıldığı, Vergi Usul Kanununun 112.maddesi hükmü uyarınca ödenmesi gereken gecikme faizi ile ilgili herhangi bir bildirimin yapılmadığı anlaşılmaktadır. Bu durumda Vergi Usul Kanununun 112.maddesi hükmü uyarınca düzenlenen ihbarnamede gereken gecikme faizi ile ilgili herhangi bir bildirim bulunmadığından, gecikme faizinden haberdar edilmeyen davacının, vadesin de ödemediğinden sözedilemeyeceği cihetle, gecikme faizinin kesinleşti ğinden bahisle adına ödeme emri düzenlenmesinde Kanuna uyarlık görülme diğinden aksi yolda verilen Vergi Mahkemesi kararında isabet görülme Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesi kararının bozulmasına, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 2.fıkrası hükmü uyarınca ödeme emrinin iptaline karar verildi.