Danıştay 2. Daire Başkanlığı 2022/4501 E. , 2023/974 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
İKİNCİ DAİRE
Esas No : 2022/4501
Karar No : 2023/974
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Bakanlığı
VEKİLİ : Av…
KARŞI TARAF (DAVACI) : …
İSTEMİN KONUSU : …. İdare Mahkemesince verilen … günlü, E:…, K:… sayılı kararın, dilekçede yazılı nedenlerle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması isteminden ibarettir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava Konusu İstem : … Defterdarlığında Defterdarlık Uzmanı (mülga Milli Emlak Denetmeni) olarak görev yapan davacının, Gümüşhane ve Bitlis illerine yapılan atama işlemlerinin dolayı uğradığı iddia edilen zararlarına karşılık 89.481,00-TL maddi, 10.000,00-TL manevi olmak üzere toplam 99.481,00TL tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte ödenmesine karar verilmesi istemiyle dava açılmıştır.
…. İdare Mahkemesince verilen … günlü, E:…, K:… sayılı kararla, dava reddedilmiş; Danıştay İkinci Dairesinin 24/09/2020 günlü, E:2016/7879, K:2020/2639 sayılı kararıyla, anılan kararın davacının ek ödeme kayıplarının tazmini isteminin reddine yönelik kısmının, davacının İstanbul Defterdarlığınde görev yapmakta iken, Gümüşhane Defterdarlığına atanmasına ilişkin işlemin, … İdare Mahkemesinin … günlü, E:…, K:… sayılı kararıyla ile iptal edilmiş olması ve anılan kararın da Danıştay Beşinci Dairesi tarafından onanarak kesinleşmiş olması karşısında, davacının İstanbul Defterdarlığında fiilen çalışamamasının sebebinin yargı kararıyla hukuka aykırı olduğu saptanan işlemden kaynaklandığı açık olduğundan, davacının Gümüşhane Defterdarlığında fiilen göreve başladığı tarih ile yargı kararı üzerine İstanbul Defterdarlığındaki görevine iade edilip başladığı tarih arasındaki, görevinden alınmamış olsaydı alacağı ek ödeme miktarı farkının davalı idarece davacıya ödenmesi gerektiği, bu durumda Mahkemece, yoksun kalınan ek ödeme miktarı araştırılmak suretiyle bu istem hakkında bir karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle bozulmasına; Mahkeme kararının, davacının diğer maddi tazminat ve manevi tazminat istemlerinin reddine ilişkin kısmının onanmasına hükmedilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti : Danıştay İkinci Dairesinin anılan bozma kararına uyularak bozulan kısım yönünden yapılan inceleme ve yargılama sonunda …. İdare Mahkemesince verilen temyize konu kararla; Mahkemelerince verilen … ve … tarihli ara kararları ile davacının Gümüşhane ilinde fiilen göreve başladığı 16/11/2009 tarihi ile yargı kararı üzerine İstanbul ilinde göreve başladığı 06/03/2014 tarihi arasında Gümüşhane ve Bitlis illerinde hangi katsayı üzerinden toplam ne kadar ek ödeme yapıldığı, anılan dönemde İstanbul ilinde görev yapsaydı ne kadar ek ödeme alacağının hesaplanarak ayrıntılı tablonun ibrazının istenildiği, ara kararına cevaben davalı idarece gönderilen belgelerin incelenmesinden davacıya 2010 Temmuz ile 2012 Ocak ayları arasındaki dönemde İstanbul ilinde alacağı ek ödemeden az ek ödeme yapıldığı, diğer dönemlerde ise aynı oranda ek ödeme yapıldığının tespit edildiği; bu kapsamda davacının anılan dönemde toplam 14.831,58-TL ek ödeme alması gerekirken davacıya 13.242,42-TL ek ödeme yapıldığı, bu suretle davacının 1.589,16-TL eksik ödeme aldığı gerekçesiyle, davacının maddi tazminat isteminin 1.589,16-TL ‘lik kısmının kabulüne, hükmedilen tazminatın dava tarihi olan 25/05/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davacıya ödenmesine, 610,84-TL maddi tazminat isteminin ise reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı tarafından; davacının Gümüşhane iline atanmasına ilişkin işlemin yargı kararı ile iptal edilmesinin mutlak anlamda tazminat sorumluluğuna yol açmayacağı, İdarenin hizmet kusuru bulunduğundan bahsedilemeyeceği, tazminata dayanak atama işleminin geniş teşkilat yapısı nedeniyle İdare açısından olağan bir işlem olduğu, ek ödemenin fiilen görev yapma şartına bağlı olması nedeniyle davacının fiilen İstanbul ilinde görev yapmadığı sürede bu il için belirlenen ek ödemeden faydalanamayacağı, tazminat hükmedilmesine ilişkin kararın hukuka aykırı olduğu ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN CEVABI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.
DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İkinci Dairesince, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. DAVALI İDARENİN TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
2. … İdare Mahkemesince verilen … günlü, E:…, K:… sayılı kararın ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan davalı idare üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren (15) onbeş gün içinde Danıştayda karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 07/03/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.