Danıştay 2. Daire Başkanlığı 2022/4485 E. , 2023/769 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
İKİNCİ DAİRE
Esas No : 2022/4485
Karar No : 2023/769
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av…
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Belediye Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : …. İdare Mahkemesince verilen … günlü, E:…, K:… sayılı kararın, dilekçede yazılı nedenlerle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması isteminden ibarettir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava Konusu İstem : Dava; … İli, … İlçesi, … Sokak, No:… adresinde ve tapunun 543 ada, 6 parselinde ekmek fırını olarak yapı kullanma izin belgesine sahip taşınmazda gayrisıhhi müessese işyeri açma ve çalışma ruhsatı verilmesi istemiyle yapılan başvurunun reddine ilişkin 02/08/2012 günlü, 3935 sayılı işlemin iptali istemiyle açılmıştır.
… İdare Mahkemesinin … günlü, E:…, K:… sayılı dava konusu işlemin iptaline ilişkin kararı Danıştay Onuncu Dairesinin 12/11/2019 günlü, E:2016/8318, K:2019/7762 sayılı kararıyla bozulmuş, kararın düzeltilmesi istemi ise Danıştay İkinci Dairesinin 17/05/2022 günlü, E:2021/5770, K:2022/2586 sayılı kararıyla reddedilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti : Bozmaya uyulmak suretiyle verilen … İdare Mahkemesinin temyize konu kararıyla; … İli, … İlçesi, … Sokak, No:… adresinde bulunan taşınmazın 20/03/1990 tarihinde “ekmek fırını” olarak tapulandığı, 21/06/1990 tarihli yapı kullanma izin belgesinde de “ekmek fırını” olarak kayıtlı olduğu, davacı tarafından kiraya verilen taşınmazdaki işletmeciler adına sırasıyla; … tarih ve … sayılı, … tarih ve … sayılı, … tarih … sayılı ve … tarih ve … sayılı gayrisıhhi müessese işyeri açma ve çalışma ruhsatları düzenlendiği ve fırın olarak işletildiği, davacı tarafından 30/07/2012 tarihli dilekçe ile davalı idareye başvurularak ekmek üretim yeri olarak gayrisıhhi müessese ruhsatı verilmesi isteminde bulunulduğu, bu başvurunun davalı idare tarafından; “13/04/2007 tarih ve 26492 sayılı Resmi Gazete de yayımlanarak yürürlüğe giren İşyeri Açma ve Çalışma Ruhsatlarına İlişkin Yönetmelik de değişiklik yapılmasına dair Yönetmelikte ekmek fırınlarına ilişkin en az 250 m² olma zorunluluğu getirildiği, ekmek fırınının yapı kullanma izin belgesinde 115 m² olduğundan” bahisle reddedilmesine ilişkin dava konusu işlemin tesis edildiği, fırınların özel yapı kullanma izin belgesinin olması koşuluyla konut bölgelerinde açılmasını yasaklayıcı bir düzenleme bulunmadığı; imar hukukuna uygun olarak ruhsatlandırılmış ayrık nizamda müstakil yapılarda faaliyet gösteren fırınlara, yapının niteliğine uygun işyeri açma ve çalışma ruhsatı verilebileceği; önceden ruhsat almış işyerleriyle ilgili kazanılmış hakların korunarak yeniden ruhsat alınmasının istenilmeyeceği ve işyeri açma ve çalışma ruhsatı bulunan ancak ayrık nizamda müstakil binada bulunmayan ekmek fırınlarının devredilemeyeceği, ruhsat eski ya da yürürlükteki mevzuat hükümlerine göre elde edilmekle birlikte işletmecinin değişmesi, iptali ile ortadan kalkması halinde aynı şartlarda yeni işletmeci adına ruhsat düzenlenebilmesi için mevcut durumda da mevzuatta aranan olmazsa olmaz şartların tamam olması gerektiği ve aksine bir durumda kazanılmış hak kavramından bahsedilemeyeceği, konunun yeni bir ruhsat başvurusu gibi değerlendirilmesi ve başvuru tarihi itibarıyla mevzuatın aradığı koşulların sağlanması gerektiğinden, mevzuatın aradığı koşulları sağlamayan işyerine, işyeri açma ve çalışma ruhsatı verilmemesine ilişkin işlemde hukuka aykırılık görülmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından; fırın olarak projelendirilerek kaydedilen ve yıllarca fırın olarak kullanılan bir taşınmazın fırın olarak ruhsatlandırılmamasının mülkiyet hakkını ihlal ettiği, Kanunlarda fırınlar için herhangi bir metrekare kısıtlaması bulunmadığı, Kanun ile getirilmeyen bir sınırlamanın Yönetmelik ile getirilemeyeceği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN CEVABI : Temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.
DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İkinci Dairesince, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. DAVACININ TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
2. … İdare Mahkemesince verilen … günlü, E:…, K:… sayılı kararın ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan davacı üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren (15) onbeş gün içinde Danıştay’da karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 28/02/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.