Danıştay Kararı 2. Daire 2021/9689 E. 2023/3089 K. 31.05.2023 T.

Danıştay 2. Daire Başkanlığı         2021/9689 E.  ,  2023/3089 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
İKİNCİ DAİRE
Esas No : 2021/9689
Karar No : 2023/3089

KARARIN DÜZELTİLMESİNİ İSTEYEN (DAVALI) : … Genel Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … İdare Mahkemesince verilen … günlü, E:…, K:… sayılı kararın bozulmasına ilişkin Danıştay Beşinci Dairesinin 25/02/2019 günlü, E:2016/17630, K:2019/1499 sayılı kararının; 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen 3622 sayılı Kanun ile değişik 54. maddesi uyarınca düzeltilmesi istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava Konusu İstem : Davacı; Tokat ili, … İlçe Emniyet Müdürlüğünde emniyet amiri olarak görev yaptığı dönemde hakkında yürütülen disiplin soruşturması sonucunda “Doğrudan ya da aracı eliyle astlarından borç almak” fiilini işlediğinden bahisle Emniyet Teşkilatı Disiplin Tüzüğü’nün 6/B-3 maddesi uyarınca “6 ay kısa süreli durdurma” cezası ile cezalandırılmasına, öğrenim durumu itibarıyla yükselebileceği kadronun son kademesinde bulunduğundan 657 sayılı Kanun’un 125/5 maddesi uyarınca “brüt aylığının 1/4 oranında kesilmesine” ilişkin Emniyet Genel Müdürlüğü Merkez Disiplin Kurulunun … günlü, … sayılı kararının iptali ile işlem nedeniyle aylıklarından yapılan kesintilerin kesinti tarihinden itibaren işleyecek en yüksek yasal faiziyle birlikte ödenmesine karar verilmesi istemiyle dava açmıştır.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti : … İdare Mahkemesinin … günlü, E:…, K:… sayılı kararıyla; davacının astı durumunda bulunan polis memurlarından borç para aldığı iddiası kapsamında polis memuru olarak görev yapan …’nin alınan ifadesinde, 2010 yılı eylül ayı içerisinde davacının kredi kartı borcunu ödeyebilmek için kendisinden 1.300-TL borç para aldığını ve bu parayı daha sonra ödediğini beyan ettiği, yine polis memuru olarak görev yapmakta olan …’nun ifadesinde, araba alacağı zaman kendisinin davacıya kredi çekmemesini kendisinin yardımcı olacağını söylemesi üzerine kendisinden borç para aldığını ve gününde ödediğini, bu durumun kendisine ait banka hesabından teyit edilebileceğini beyan ettiği, polis memurları …, …, … ve …’nin de konuya ilişkin ifadelerinde davacının … ve …’den borç para aldığını duyduklarını beyan ettikleri görüldüğünden, davacıya isnat olunan astlarından borç alma fiilinin sübuta erdiği ve dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine hükmedilmiştir.
Davacının temyiz başvurusu üzerine, Danıştay Beşinci Dairesince verilen 25/02/2019 günlü, E:2016/17630, K:2019/1499 sayılı kararla, davacının Tokat ili, … İlçe Emniyet Müdürlüğü emrinde emniyet amiri olarak görev yaptığı dönemde astı konumunda bulunan polis memurlarından borç para aldığı iddiası kapsamında polis memuru …’nun alınan ifadesinde, davacının araba satın alacağı zaman kendisinin davacıya kredi çekme ben yardımcı olurum teklifi üzerine davacı tarafından borç alındığı, polis memuru …’den alınan 1.300,00 TL paranın ise kredi kartı borcunun ödenmesi için alındığı anlaşılmakta olup, söz konusu münferit iki borç para olayının, anlık oluşan ihtiyaçlar nedeniyle alınması ve kısa süre içerisinde ödenmesi karşısında Emniyet Teşkilatı Disiplin Tüzüğü’nün 6/B-3 maddesi kapsamında değerlendirilmesinin mümkün olmadığı, bu durumda, davacı hakkında tesis edilen dava konusu işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varıldığı gerekçesiyle Mahkeme kararının bozulmasına hükmedilmiştir.

KARAR DÜZELTME TALEBİNDE
BULUNANIN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek Danıştay Beşinci Dairesince verilen kararın düzeltilmesi istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN CEVABI : Düzeltilmesi istenen kararın hukuka ve usul hükümlerine uygun olduğu, bu nedenle istemin reddi gerektiği yolundadır.

DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Davalı idarenin karar düzeltme isteminin kabulü ile İdare Mahkemesince verilen kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İkinci Dairesince, Danıştay Beşinci Dairesi tarafından Danıştay Başkanlık Kurulunun 18/12/2020 günlü, K:2020/62 sayılı kararının “Ortak Hükümler” kısmının 6. fıkrası uyarınca ayrıca bir gönderme kararı verilmeksizin Dairemize iletilen dosyada, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
Kararın düzeltilmesi dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen 3622 sayılı Kanun ile değişik 54. maddesinin 1/c fıkrasına uygun bulunduğundan, davalı idarenin karar düzeltme isteminin kabulü ile Danıştay Beşinci Dairesinin 25/02/2019 günlü, E:2016/17630, K:2019/1499 sayılı kararı kaldırılarak uyuşmazlığın esası yeniden incelendi:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. DAVACININ TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
2. … İdare Mahkemesince verilen … günlü, E:…, K:… sayılı kararın ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına, karar düzeltme giderlerinin davacıdan alınarak davalı idareye verilmesine,
4. Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine, 31/05/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.