Danıştay Kararı 2. Daire 2021/6516 E. 2023/1399 K. 22.03.2023 T.

Danıştay 2. Daire Başkanlığı         2021/6516 E.  ,  2023/1399 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
İKİNCİ DAİRE
Esas No : 2021/6516
Karar No : 2023/1399

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Bakanlığı
VEKİLİ : Hukuk Müşaviri …

İSTEMİN KONUSU : …. İdare Mahkemesince verilen … günlü, E:…, K:… sayılı kararın, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava Konusu İstem: … Eğitim Merkezi Müdürlüğü emrinde … olarak görev yapan davacı, Emniyet Örgütü Disiplin Tüzüğünün 5/A-6 maddesi gereğince 1 günlük aylık kesimi cezasıyla tecziyesine ilişkin … Eğitim Merkezi Müdürlüğünün … günlü, … sayılı kararının kendisine ilişkin kısmının iptali ve bu işlem nedeniyle maaşından kesilen tutarın iadesine hükmedilmesi istemiyle dava açmıştır.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti : … İdare Mahkemesince verilen temyize konu kararla; davacının da aralarında bulunduğu teknisyen yardımcıları hakkında açılan soruşturma sonucu düzenlenen … günlü, … sayılı disiplin soruşturma raporu ve dosya kapsamı birlikte değerlendirldiğinde; teknisyen yardımcılarının temizlik görevi yapmaları gereken saatte eğitim binasının önünde oturdukları, bu esnada küfürlü konuştukları, ayrıca 26/07/2010 günü teknisyen yardımcılarına sınıflarda temizlik yapılacağının belirtildiği ve görevlerinin bildirildiği, tekrar bir görevlendirme yapılmasının gerekmediği, temizlik malzemelerinin ise eğitim binasındaki lavabolarda bulunduğu ve yeteri kadar mevcut olduğu; sonuç itibarıyla davacıya isnad edilen fiilin sübut bulduğu anlaşıldığından, Emniyet Örgütü Disiplin Tüzüğü’nün 5/A-6 maddesi uyarınca davacıya verilen disiplin cezasına ilişkin dava konusu işlemde hukuka ve mevzuata aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, disiplin cezasına konu fiili gördüğünü beyan eden sivil memurun olayı görmesinin imkansız olduğu, tanığın fiilen görev yaptığı yer ile görev listesinde görevli olduğu yerin farklı olduğu, personel görev listesi ile raporun 28/07/2010 tarihinde düzenlendiği personel görev listesinin yazımı, imzalanması ve personele tebliğinin sabah 09:00-10:00’ı bulabileceği, bu durum karşısında 08:45’te göreve başlayan personele, “görevde kayıtsızlık göstermek” suçunun isnad edilemeyeceği; 28/07/2010 tanzin tarihli Rapor’a göre “geçerli bir özrü olmaksızın görevi belirtilen sürede bitirmemek” disiplin suçunun da oluşmayacağı, anılan raporda, saat 09:45’teki durum tespitine yer verildiği, oysa ki personel görev listesine göre görev bitim saatinin 17:00 olduğu, fiil disiplin suçu olarak nitelendirilse dahi en fazla kınama cezasını gerektirdiği, 28/07/2010 tanzim tarihli Rapor’un saygısızlık fiiline dayalı olarak düzenlendiği, soruşturmanın ise görevde kayıtsızlık göstermek fiiline dayalı olarak yürütüldüğü, bu durumun çelişki yarattığı, Tüzüğün 15. maddesinin uygulanmamasının hukuka aykırılık teşkil ettiği, disiplin soruşturmasında muhakkik tarafından istenilen cezanın kendilerine bildirilmediği, aleyhe olan tanık ifadelerine soruşturma kapsamında bakamadığı, bu haliyle savunma hakkının kısıtlandığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN CEVABI : Temiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.

DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Mahkeme kararının onanması gerektiği düşünülmüştür.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay İkinci Dairesince Danıştay (Kapatılan) Onaltıncı Dairesi tarafından Danıştay Başkanlık Kurulunun 01/08/2016 günlü, K:2016/32 sayılı kararının “Ortak Hükümler” kısmının 1. fıkrası uyarınca ayrıca bir gönderme kararı verilmeksizin Danıştay Onikinci Dairesine, anılan Daire tarafından verilen 24/10/2016 günlü, E:2016/1111, K:2016/4694 sayılı gönderme kararı uyarınca Danıştay Beşinci Dairesine, Danıştay Beşinci Dairesi tarafından ise Danıştay Başkanlık Kurulunun 18/12/2020 günlü, K:2020/62 sayılı kararının “Ortak Hükümler” kısmının 6. fıkrası uyarınca ayrıca bir gönderme kararı verilmeksizin Dairemize iletilen dosyada, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. DAVACININ TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
2. … İdare Mahkemesince verilen … günlü, E:…, K:… sayılı kararın ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan davacı üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren (15) onbeş gün içinde Danıştayda karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 22/03/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.