Danıştay 2. Daire Başkanlığı 2021/2 E. , 2023/108 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
İKİNCİ DAİRE
Esas No : 2021/2
Karar No : 2023/108
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Genel Müdürlüğü
VEKİLİ : Hukuk Müşaviri …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Vasisi …
İSTEMİN KONUSU : … İdare Mahkemesince verilen … günlü, E:…, K:… sayılı kararın, dilekçede yazılı nedenlerle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması isteminden ibarettir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava Konusu İstem : Dava; polis memuru olarak görev yapan davacı tarafından, 3201 sayılı Emniyet Teşiklatı Kanunun Ek 9. maddesi uyarınca verilen uyarma cezasının sicilinden silinmesi istemiyle yaptığı başvurunun reddine ilişkin … günlü, … sayılı işlemin iptali istemiyle açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti : Danıştay Beşinci Dairesi’nin 25/04/2019 günlü, E:2016/16522, K:2019/2942 sayılı bozma kararına uyularak … İdare Mahkemesince verilen temyize konu kararla; 3201 sayılı Emniyet Teşkilatı Kanununa, 19/02/1980 tarih ve 2261 sayılı Kanunun 2. maddesi ile eklenen Ek 9. madde hükmünde, uyarma, kınama ve aylıktan kesme cezalarının 1 yıl içinde tekerrür etmemesi halinde sicile geçirilmeyeceği yönünde bir düzenleme bulunmadığı, ancak, anılan Kanunun 84. maddesinin son fıkrasında, yetkili amirlerce re’sen verilen ihtar, tevbih ve maaş kat’ı cezalarının bir sene içinde tekerrür etmedikçe sicile geçirilmeyeceği hükmünün yer aldığı fakat her iki madde arasında birbiriyle çelişen bir düzenlemeye yer verilmediği, 3201 sayılı Kanuna daha sonra eklenen Ek 9. madde hükmü nedeniyle, dava konusu işlem tarihi itibarıyla halen yürürlükte olan 84. madde hükmünün uygulanabilirliği kalmadığından da (diğer bir ifadeyle zımni ilga durumundan) bahsedilemeyeceği bu haliyle; 1 yıl içerisinde cezası tekerrür etmeyen davacı hakkında, 3201 sayılı Kanun’un 84. maddesinin uygulanması ve söz konusu uyarma cezasının özlük dosyasına geçirilmemesi gerektiği gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline hükmedilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından; Emniyet Teşkilatı Kanununa 19/02/1980 tarih, 2261 sayılı Kanunun 2. maddesi ile eklenen Ek 9. maddesinde; doğrudan doğruya disiplin cezası vermeye yetkili olanların sayıldığı, ancak bu cezaların “bir sene içinde tekerrür etmedikçe sicile geçirilmeyeceği” yönünde bir düzenlemeye yer verilmediği, her ne kadar aynı Kanunun 84. maddesinde re’sen verilen disiplin cezalarının “bir sene içinde tekerrür etmedikçe sicile geçirilmeyeceği” yönünde bir düzenlemeye yer verilmiş ise de; aynı hususu düzenleyen ve daha sonra yürürlüğe giren Ek 9. madde hükmü karşısında 84. madde hükmünün
uygulanamayacağı, bu haliyle tesis edilen dava konusu işlemin hukuka uygun olduğu ileri sürülerek İdare Mahkemesi kararının bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN CEVABI : Cevap verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İkinci Dairesince, Danıştay Beşinci Dairesi tarafından; Danıştay Başkanlık Kurulunun 18/12/2020 günlü, K:2020/62 sayılı kararının “Ortak Hükümler” kısmının 6. fıkrası uyarınca, ayrıca bir gönderme kararı verilmeksizin Dairemize iletilen dosyada, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra, dosyanın tekemmül ettiği anlaşıldığından davalı idarenin yürütmenin durdurulması istemi hakkında bir karar verilmeksizin işin gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. DAVALI İDARENİN TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
2. … İdare Mahkemesince verilen … günlü, E:…, K:… sayılı kararın ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan davalı idare üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren (15) onbeş gün içinde Danıştay’da karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 11/01/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.