Danıştay Kararı 2. Daire 2021/17309 E. 2023/1844 K. 05.04.2023 T.

Danıştay 2. Daire Başkanlığı         2021/17309 E.  ,  2023/1844 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
İKİNCİ DAİRE
Esas No : 2021/17309
Karar No : 2023/1844

KARŞILIKLI TEMYİZ İSTEMİNDE BULUNANLAR :
1- (DAVALI): … Valiliği
VEKİLİ: Av. …

2- (DAVACI): … Yakıt Sanayi ve Ticaret A. Ş.
VEKİLİ: Av. …

İSTEMİN KONUSU: … İdare Mahkemesince verilen … günlü, E:…, K:… sayılı kararın, taraflarca aleyhlerine olan kısımlarının dilekçelerde yazılı nedenlerle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması istemlerinden ibarettir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Adana ili, Ceyhan ilçesi, … Kasabasında bulunan, Devletin hüküm ve tasarrufu altındaki 58.412,66 m²’lik taşınmazın tamamının davacı şirket tarafından 01/04/2012-25/02/2013 tarihleri arasında kömür depolama ve paketleme tesisi yapılmak suretiyle fuzulen işgal edildiğinden bahisle davacı şirketten 272.059,01 TL ecrimisil istenilmesine ilişkin … günlü, … sayılı ecrimisil ihbarnamesinin iptali ile ödenen miktarın ticari faizi ile birlikte iadesine karar verilmesi istenilmektedir.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti : Danıştay Onuncu Dairesinin 10/12/2019 günlü, E:2016/7446, K:2019/9953 sayılı kararın iptale ilişkin kısmına yönelik bozma kararına uyularak yeniden yapılan inceleme sonucunda … İdare Mahkemesinin temyize konu kararıyla; mahallinde yaptırılan keşif ve bilirkişi incelemesi sonucu düzenlenen bilirkişi raporu doğrultusunda, dava konusu ecrimisil ihbarnamesinin 81.169,41-TL’lik kısmının iptaline, tazminat talebinin 81.169,41 TL’lik kısmının kabule konu ödenen ecrimisil tutarının dava tarihi olan 31/05/2013 tarihinden itibaren hesaplanarak yasal faizi ile birlikte davalı idarece davacıya ödenmesine, 190.889,60-TL’lik kısmı bakımından ise davanın reddine, hükmedilmiştir.

TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI:
Davalı idare tarafından; ecrimisil bedelinin hukuka ve mevzuata uygun olduğu ileri sürülmektedir.
Davacı tarafından; 03/05/2013 tarihinden önce işgalin bulunmadığı, ilk kararda nispi vekalet ücretine hükmedildiği, temyiz edilen mahkeme kararında ise maktu vekalet ücretine hükmedilmesinin hukuka aykırı olduğu, ileri sürülmektedir.

TARAFLARIN CEVAPLARI:
Davacı tarafından, davalı idarenin temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.
Davalı idare tarafından, cevap verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ: …
DÜŞÜNCESİ: Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İkinci Dairesince, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. TARAFLARIN TEMYİZ İSTEMLERİNİN REDDİNE,
2. … İdare Mahkemesince verilen … günlü, E:…, K:… sayılı kararın ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren (15) onbeş gün içinde Danıştay’da karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 05/04/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.